معنی فروهلیدن در لغت نامه دهخدا

فروهشتن. آویختن نقاب، پرده و جز آن را و پوشاندن چیزی بدان:، گر ماه من برافکند از رخ نقاب را، برقع فروهلد به جمال آفتاب را.، سعدی.، یا خلوتی برآور یا برقعی فروهل، ورنه بشکل شیرین شور از جهان برآور.، سعدی.،، از پای درآوردن. افکندن: خود را بدین شمشیر فروهلم تا پیشم راست بگویی. (تاریخ بلعمی). رجوع به فروهشتن شود

معنی فروهلیدن در فرهنگ فارسی معین

پایین گذاشتن، بر زمین گذاشتن، آویزان کردن، فرو افتادن، سست شدن، آویزان شدن، فروهشتن

معنی فروهلیدن - جستجوی لغت در جدول جو

فروهلیدن(دِ سِ پُ دَ)

لغت نامه دهخدا

فروهلیدن((~. هِ دَ))

فرهنگ فارسی معین

فروزیدن

روشن کردن، روشن شدن، درخشان شدن، روشن کردن آتش یا چراغ و امثال آن، افروختن، افروزاندن، فروختن، افروزان، افروزیدن

فرهنگ فارسی عمید

فروشیدن

مقابل خریدن، واگذار کردن چیزی به کسی در ازای دریافت پول

فرهنگ فارسی عمید

فرو هلیدن

به پایین انداختن، بر زمین گذاشتن، فرو گذاشتن، پایین گذاشتن، آویزان کردن، رها کردن، آویزان شدن، کنایه از خراب شدن، فروهشتن، فروهیختن

فرهنگ فارسی عمید

فرو چیدن

چیدن، برچیدن، ترتیب دادن، ساز دادن

فرهنگ فارسی عمید

فروگسلیدن

(دِ بَ نَ دَ)

فروگسلانیدن. بریدن. جدا کردن، فروگسستن. از هم جدا شدن. از هم پاشیدن:
جان ترنجیده و شکسته دلم
گویی از غم همی فروگسلم.
رودکی.
رجوع به فروگسستن و گسلیدن شود

لغت نامه دهخدا

فروبریدن

(دُ مَ کَ دَ)

قطع کردن. ادامه ندادن: امیر گفت: بر این فرزند من دروغها بسیار میگویند و دیگر آن جستجوها فروبرید. (تاریخ بیهقی)

لغت نامه دهخدا

فروپریدن

(دُ زَ دَ)

پست پریدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

فروجهیدن

(دُشْ تَ)

فروجستن. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به فروجستن شود

لغت نامه دهخدا

فروچکیدن

(دُشْ شُ دَ)

چکیدن. ریختن:
زواله اش چو شدی از کمان گروهه برون
ز حلق مرغ بساعت فروچکیدی خون.
کسائی.
رجوع به چکیدن شود

لغت نامه دهخدا

فروخزیدن

(دُشْ گَدی دَ)

خزیدن به زیر و به شیب. (یادداشت بخط مؤلف). لغزیدن. (اسدی)

لغت نامه دهخدا

فرودریدن

(دَ دَ)

خراب شدن. واریز کردن چاه و جز آن. (یادداشت بخط مؤلف) : تهور، فرودریدن بنا. انقیاض، فرودریدن دیوار. (منتهی الارب) ، شکاف برداشتن. (یادداشت بخط مؤلف) :
چون دسته شد خمیده و گنبد فرودرید
کم شد مزه، بزه نتوان کرد زین فزون.
سوزنی.
، شکافتن. پاره کردن: زن خود را به قتل آورد، پس شکم خود را فرودرید. (ترجمه تاریخ یمینی)

لغت نامه دهخدا

فرودویدن

(دَ تَ تَ)

بزیر روان شدن. به پایین جاری گشتن. مقابل بردویدن. سرازیر شدن، چنانکه اشک یا آب فرودود. (یادداشت بخط مؤلف) : عبداﷲ زبیر را سنگی بر روی آمد، خون بر روی وی فرودوید. (تاریخ بیهقی) ، پایین آمدن از بلندی: من از مئذنه فرودویدم و فریاد برآوردم. (ترجمه تاریخ یمینی)

لغت نامه دهخدا

فروشخیدن

(دَ زَ دَ)

به زیر شخیدن. بسوی پستی شخیدن. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به شخیدن شود

لغت نامه دهخدا

فروغلطیدن

(دَ شُ دَ)

به پایین غلطیدن. مقابل فروغلطانیدن. رجوع به فروغلطانیدن شود

لغت نامه دهخدا

فروکشیدن

(دِ گَ گو نَ / نِ گَ تَ)

به زیر کشیدن. به پایین کشیدن. (یادداشت بخط مؤلف) :
فروکشید گل سرخ روی بند از روی
برآورید گل مشکبوی سر ز تراش.
منوچهری.
، آشامیدن با ولع و بلعیدن. (یادداشت بخط مؤلف) :
ایدون فروکشی بخوشی آن می حرام
گویی که شیر مام ز پستان همی مکی.
کسائی مروزی.
، افکندن. انداختن. (یادداشت بخط مؤلف).
- لنگر فروکشیدن، لنگر انداختن. ماندن:
اگر نه عقل به مستی فروکشد لنگر
چگونه کشتی از این ورطۀبلا ببرد؟
حافظ.
، آزاد کردن و کشیدن و دراز کردن.
- پای فروکشیدن، پای دراز کردن بحال استراحت:
با تو زمین را سر بخشایش است
پای فروکش گه آسایش است.
نظامی.
، اقامت کردن و در جایی ماندن:
بتماشای هرات رفت در نظرش خوش آمد، آنجا فروکشید. (تاریخ گزیده)

لغت نامه دهخدا

فرومالیدن

(دِ جُ تَ)

کنایت از برچیدن و پیچیدن و افشردن باشد. (برهان) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

فروهلید

(قَ کَ دَ)

گذاشتن و افکندن. (برهان). رجوع به فروهشتن و فروهلیدن شود

لغت نامه دهخدا

فرومولیدن

(دِ شُ دَ)

جیم شدن. پنهانی رفتن. به آهستگی و بی دیدن حاضران و التفات آنان غائب شدن. (از یادداشت بخط مؤلف) :
هرچه یابی وز آن فرومولی
نشمرند از تو آن به بشکولی.
عنصری.
ناگاه فرومولید و نزدیک زاغان شد. (کلیله و دمنه). رجوع به مولیدن شود

لغت نامه دهخدا

فرو چیدن

چیدن

فرهنگ لغت هوشیار

فروشیدن

فروختن: زودتر استر فروشید آن حریص یافت از غم و ز زیان آن دم محیص

فرهنگ لغت هوشیار

فروهیده

دانا و پسندیده

فرهنگ لغت هوشیار

فرو هلیدن

پایین گذاشتن بر زمین نهادن، آویزان کردن، پایین افتادن، سست گشتن، آویزان شدن

فرهنگ لغت هوشیار

فروچکیدن

قطره قطره ریختن

فرهنگ لغت هوشیار

فرومولیدن

پنهانی رفتن، جیم شدن

فرهنگ لغت هوشیار

فرومالیدن

مالیدن بمالیدن، افشردن عصاره گرفتن، تنبیه کردن، برچیدن

فرهنگ لغت هوشیار

فروکشیدن

نگهداشتن زمام مرکوب: سر منزل فراغت نتوان ز دست دادن ای ساروان فرو کش کاین ره کران ندارد. (حافظ 86) توضیح فروکش در بیت فوق بهمان معنی قف و انزل است درین بیت حافظ: احادیا لجمال الحبیب قف و انزل که نیست صبر جمیلم ز اشتیاق جمال، اقامت کردن در جایی ماندن

فرهنگ لغت هوشیار