- گوه
- تکۀ چوب کلفت که هنگام شکستن یا اره کردن کنده یا تخته لای آن می گذارند، گاز، فانه، پانه، پهانه، فهانه، بغاز، پغاز، براز
میله یا تکۀ آهن که در ماشین ها برای محکم ساختن میلۀ چرخ کنار آن می کوبند
معنی گوه - جستجوی لغت در جدول جو
- گوه
- بمعنی گواه و شاهد
- گوه ((گُ وِ))
- تکه چوبی که هنگام شکافتن کنده آن را در شکاف ایجاد شده می گذارند که دو نیم کردن آن آسان تر شود
- گوه
- مخفّف واژۀ گواه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
سنگ گران بها از قبیل مروارید، الماس، یاقوت، فیروزه و امثال آن ها، در فلسفه جوهر، کنایه از اصل، نژاد
مروارید، مطلق جواهر، هر سنگ که از آن چیزی برآید که سود دارد، یاقوت، لعل و غیره
(دخترانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
دارای سرشتی شاد و خوشحال، نام همسر شاهرخ میرزا پسر امیرتیمور پادشاه گورکانی که مسجد گوهرشاد مشهد به دستور او ساخته شد
