نام یکی از ده تن ندیمه های شیرین است و چون خسرو و شیرین در شکارگاه بهم میرسند در وصف بهار و عیش خسرو و شیرین هریک از ندیمه ها برای پیوند آن دو تن افسانه ای سرودندکه نظامی هریک را در دو بیت آورده است: زبان بگشاد گوهر ملک دلبند که زهره نیز تنها بود یک چند. نظامی (خسرو و شیرین ص 135). همایون و سمن ترک و پریزاد ختن خاتون و گوهر ملک و دلشاد. نظامی (خسرو و شیرین ص 133) دخت ملکشاه سلجوقی و همسر سلطان مسعود بن ابراهیم ملقب به مهدالعراق. (اخبارالدوله السلجوقیه ص 58)
به نظر یوستی در کتاب نامنامۀ ایرانی ص 112 اصل کلمه کهرم است که معرب آن جوهرمز است و مرکب از دو جزء است جزء نخستین گو به معنی پهلوان و جزءدوم هرمزد باشد. و جمعاً یعنی هزمز دیل. (مزدیسنا وتأثیر آن در ادب پارسی تألیف دکتر معین ص 348)
