- شس (شُس س)
زمین سخت و درشت که به یک سنگ ماند. ج، شساس، شسوس، شسیس. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). زمین سخت. (مهذب الاسماء) ، نام گیاهی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). شث ّ، یعنی درختی مانند درخت سیب کوچک دارای بوی خوش و مزۀ تلخ که در بلاد مغول می روید به برگ آن دباغت شود و آن مانند برگ بید است. (از اقرب الموارد)
