معنی شست آویز
- شست آویز
- نوعی شکنجه که شخص مجرم را از دو انگشت بزرگ پا آویزان کنند
واژههای مرتبط با شست آویز
شست آویز
- شست آویز
- قسمی از شکنجه که شخص مجرم را از انگشت ابهام آویزان می کنند. (ناظم الاطباء) (از آنندراج) :
چو دام زلف عنبربیز کرده
دل صد نافه شست آویز کرده.
محسن تأثیر (از آنندراج)
دست آویز
- دست آویز
- تمسک، عذر
دست آویز
- دست آویز
- آنچه همراه آورند و وسیله مدعای خود سازند، حجت، دلیل
شکر آویز
- شکر آویز
- گوشه و سر دستار که از پشت سر به میان دو کتف می آویخته اند
بخت آویز
- بخت آویز
- بخت آویزنده. بخت رسان. طالعآور. طالعانگیز. که بخت بدو آویخته باشد. قرین بخت. مقارن اقبال:
به پیروزی و بهروزی همی زی با دل افروزی
بدولتهای ملک انگیز و بخت آویز اخترها.
منوچهری
است مویز
- است مویز
- آش جوی که از مویز سازند. (مؤید الفضلاء)
تخت آویز
- تخت آویز
- که بر تخت آویخته شود، چون افسر شاهان کهن که بر تخت می آویختند تا بزرگی و سنگینی تاج بر تاجدار گران نیاید:
به پیروزی و بهروزی همی زی با دل افروزی
به دولتهای ملک انگیز و تخت آویزافسرها.
منوچهری
دست آویزه
- دست آویزه
- واسطه. (السامی) ، هدیۀ کمی که برای بزرگی برند تا دست خالی وی را ملاقات نکرده باشند. (ناظم الاطباء). دست آویز. رجوع به دست آویز شود
شب آویز
- شب آویز
- نوعی جغد مرغ حق حقگوی
