معنی گوربند - جستجوی لغت در جدول جو

گوربند

لغت نامه دهخدا

سروبند

عهد، زمان، وقت، هنگام

فرهنگ فارسی عمید

لورکند

زمینی که آن را سیلاب کنده و گود کرده باشد، لوره، لوشاره

فرهنگ فارسی عمید

خورسند

خرسند، شادمان، خوشحال، قانع

فرهنگ فارسی عمید

زورمند

دارای زور و نیرو، پرزور، نیرومند، برای مثال ضعیفان را مکن بر دل گزندی / که درمانی به جور زورمندی (سعدی - ۱۸۸)

فرهنگ فارسی عمید

خاربند

پرچین، دیواری که از بوته های خار و شاخه های درخت در گرداگرد باغ یا کشتزار درست کنند، شاخ و برگ درخت و بوته های خار که بر سر دیوار باغ به ردیف بگذارند تا مانع عبور شود
خاربست، خارچین، فلغند، کپر، چپر

فرهنگ فارسی عمید

شهربند

بارو و حصار شهر، دیوار دور شهر، زندان، زندانی، کسی که در محاصره باشد، برای مثال حصار فلک برکشیدی بلند / در او کردی اندیشه را شهربند (نظامی۵ - ۷۴۴)، درون دلت شهربند است راز / نگر تا نبیند در شهر باز (سعدی۱ - ۱۵۴)

فرهنگ فارسی عمید

باربند

جای بستن بار در سقف اتومبیل یا اتوبوس
باره بند

فرهنگ فارسی عمید

غوربند

(بَ)

نام بلده ای است در کوهستانات کابل، به چهارمنزلی شهر. اقسام میوه های سردسیری خوب دارد. و بجهت برودت چنار در آنجا سبز نشود، اهالی آن افاغنه و فارسی زبانند. (از انجمن آرا) (آنندراج). سلسله جبالی نیز به همین نام در شمال کابل هست. رجوع به مادۀ بعدی و تاریخ شاهی صص 316-321 شود

لغت نامه دهخدا

وربند

(وَ بَ)

پارچه های آهن خمیده است که بر بازوهای تبنگو برای استواری میکوبند. (آنندراج) ، پارچه ای که در گهواره دسته های رضیع بربندند. (یادداشت مؤلف) ، سینه بند اسب. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

گوروند

(گُ رِ)

ده کوچکی است از دهستان تامین بخش میرجاوۀ شهرستان زاهدان واقع در 46000 گزی جنوب باختری میرجاوه و 15000 گزی باختر راه فرعی میرجاوه به خاش. سکنۀ آن 45 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

گوراند

دهی است از دهستان دیزمار باختری بخش ورزقان شهرستان اهر واقع در 42500 گزی باختر ورزقان و 29 هزارگزی راه مالرو ارابه رو تبریز به اهر، کوهستانی و معتدل است، سکنۀ آن 230 تن است، آب آن از چشمه و رود خانه کلو تأمین میشود، محصول آن غلات و سردرختی و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

لورکند

زمینی که آنرا سیلاب کنده باشد: ز ری تا دهستان و خوارزم و جند نوندی نبینی بجز لور کند. (نظامی لغ)

فرهنگ لغت هوشیار

نظربند

عملی بدعا و طلسمات که کسی چشم بد نزند چیزی یا کسی را

فرهنگ لغت هوشیار

نورمند

شید مند نورانی منور: بادت از خورشید و ابر تخت و جاه اندر جهان روز دولت نورمند وشاخ نعمت بارور. (مسعود سعد. 208)

فرهنگ لغت هوشیار

نورخند

تبسم شکرخند: تا بدیدار تو عید اقربا فرخ شود عیدی کاخ تو شد بر اهل دانش نورخند. (سوزنی. چا. . 2 دکتر شاه حسینی 63)

فرهنگ لغت هوشیار

مو بند

زنی که موها را آرایش کند، خدمتکار زن، شریطه ای که بوسیله آن موها را بندند

فرهنگ لغت هوشیار

پورمند

صاحب پسر، صاحب فرزند

فرهنگ لغت هوشیار

داربند

چوب بند چوب بست

فرهنگ لغت هوشیار

زورمند

صاحب قدرت و توانا، پر زور، نیرومند

فرهنگ لغت هوشیار

دو بند

دوتایی (حاشیه) حاشیه جفت

فرهنگ لغت هوشیار

دولبند

دستار عمامه، کمربند شال کمر

فرهنگ لغت هوشیار

باربند

آنکه بارها را بندد، نواری که با آن بار را استوار کنند

فرهنگ لغت هوشیار

آروبند

آنکه استخوان شکسته و از جای بر آمده را بهم پیوندد شکسته بند

فرهنگ لغت هوشیار

جگربند

مجموع جگر و شش و دل (درانسان و حیوان)، فرزند، هر چیز لاغر و زبون

فرهنگ لغت هوشیار

آروبند

((بَ))

آن که استخوان شکسته و از جای برآمده را به هم پیوند زند، شکسته بند

فرهنگ فارسی معین

جگربند

((~. بَ))

دل و جگر و شش و مجموع آن، فرزند

فرهنگ فارسی معین

پورمند

((مَ))

پسردار، صاحب پسر

فرهنگ فارسی معین

باربند

((بَ))

شبکه ای معمولاً فلزی که روی سقف اتومبیل های غیرباری نصب می کنند و روی آن بار می گذارند، نوار یا ریسمانی که با آن بار را می بندند، طویله یا اصطبل بی سقف که چهارپایان بارکش را در آن جا می بندند، بهاربند

فرهنگ فارسی معین