معنی کنبیدن در لغت نامه دهخدا

برجستن مرادف جنبیدن... و با کاف عجمی اصح است. (انجمن آرا) (آنندراج). برجستن و خیز کردن. (برهان). برجستن. (از فرهنگ جهانگیری) (فرهنگ رشیدی). برجستن وخیز کردن و برآمدن. (ناظم الاطباء)، مایل شدن. منحرف گشتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

معنی کنبیدن در لغت نامه دهخدا

چیزی را از جای کشیدن و برآوردن باشد. (برهان) (ناظم الاطباء). چیزی از جای کشیدن. (فرهنگ رشیدی) (از فرهنگ جهانگیری) (آنندراج) (انجمن آرا)

معنی کنبیدن - جستجوی لغت در جدول جو

کنبیدن

لغت نامه دهخدا

کنبیدن

لغت نامه دهخدا

خنبیدن

کج شدن

فرهنگ فارسی عمید

کیبیدن

از راه گشتن، منحرف شدن، کج رفتن

فرهنگ فارسی عمید

سنبیدن

سفتن، سوراخ کردن

فرهنگ فارسی عمید

کوبیدن

فرود آوردن چیزی با شدت مثلاً تخم مرغ را به دیوار کوبید،
میخ یا چیز دیگر را با چکش زدن که در چیزی فرو رود،
به شدت برخورد کردن با چیزی مثلاً ماشین را به دیوار کوبید،
به صدا درآوردن کوبۀ در مثلاً در را کوبیدند،
کنایه از خراب و ویران کردن ساختمان
کنایه از به شدت مخالفت یا انتقاد کردن

فرهنگ فارسی عمید

کندیدن

کندن، بیرون آوردن خاک و ایجاد گودال، حفر کردن مثلاً زمین را کند، جدا کردن چیزی از چیز دیگر مثلاً چسب را از روی شیشه کند، درآوردن لباس مثلاً جورابش را کند، ایجاد کردن نقش و نگار یا نوشته بر سنگ یا چوب یا فلز، حکاکی کردن مثلاً نام او را پایین مجمسه کنده بودند، جدا شدن از فردی که قبلا مورد علاقه بوده، ترک کردن، خراب و ویران کردن

فرهنگ فارسی عمید

کابیدن

کاویدن، جستجو کردن، تفحص کردن، کندن، حفر کردن، بحث و ستیزه کردن، بگو مگو کردن، ور رفتن، دست زدن

فرهنگ فارسی عمید

جنبیدن

تکان خوردن، به حرکت آمدن، حرکت کردن، به لرزه درآمدن

فرهنگ فارسی عمید

تنبیدن

لرزیدن، تپیدن، فروریختن بنا

فرهنگ فارسی عمید

سنبیدن

سوراخ کردن سفتن، کاویدن کاهش کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تنبیدن

لرزیدن، فرو ریختن بنا

فرهنگ لغت هوشیار

خنبیدن

دست بر دست زدن

فرهنگ لغت هوشیار

کابیدن

کندن کاویدن، خراشیدن، شکافتن، مکابره کردن با کسی (درین صورت با} با {استعمال شود) : (خدایی که کوه سهند آفرید ترا داد بینی چو کوه سراب . {} نیی کوهکن چند کابا نیش نگهدار ادب با بزرگان مکاب،) (کمال خجندی)

فرهنگ لغت هوشیار

کندیدن

کندن: میخها را میکندیدند... و کندید میخها را، کندن فرمودن بکندن وا داشتن

فرهنگ لغت هوشیار

کوبیدن

کوفتن قرع: خود را مرنجان ای پدر سر را بکوب اندر حجر... (دیوان کبیر)، زدن ضرب

فرهنگ لغت هوشیار