- کاونده
کسی که جایی را می کاود، جستجو کننده
معنی کاونده - جستجوی لغت در جدول جو
- کاونده(وَ دَ / دِ)
جستجو کننده. (یادداشت مؤلف). تفحص کننده. (آنندراج). ج، کاوندگان:
و دیگر که اند از پراکندگان
بدآموز و بدخواه کاوندگان.
فردوسی
و دیگر که اند از پراکندگان
بدآموز و بدخواه کاوندگان.
فردوسی
- کاونده
تفحص کننده تجسس کننده، کننده حفار، بحث کننده، ستیزه کننده
- کاونده((وَ دِ))
جستجوکننده، مفتش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شِ وَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نقب زن و چاه جوی را گویند و به عربی نقّاب خوانند. (برهان) (ناظم الاطباء). آنکه زمین را بکاود. کاونده و نقب زننده، بدین جهت گورشکاف و کفن دزد را گویند. و شکاوند مخفف شکافنده است وآنرا شکاونه نیز گویند. (انجمن آرا) (آنندراج). شکافنده. (فرهنگ فارسی معین). کاونده. (ناظم الاطباء). ورجوع به شکافنده شود، گورشکاف و کفن دزد. (از فرهنگ جهانگیری) (از انجمن آرا) (آنندراج)
خیار بزرگ و باریک و دراز شنگ: (میل کلونده که دارد که مبارک بادش بخت فیروز که افتاد ز غیبش بکنار) (بسحاق اطعمه)
