- وکن
وکنت - برای مثال چون دعای دولتش خواند خطیب / مرغکان آمین کنند اندر وکن (قاآنی - ۶۱۳)
معنی وکن - جستجوی لغت در جدول جو
- وکن (وَ)
آشیانۀ مرغ. (منتهی الارب) (آنندراج). آشیانۀ پرنده در کوه یا دیوار. (اقرب الموارد). ج، اوکن، وکن، وکون. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). عن الاصمعی: الوکن مأوی الطائر فی غیر عش و الوکر ما کان فی عش. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
- وکن (وُ)
جمع واژۀ وکن و آن آشیانۀ مرغ است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). رجوع به وکن شود
- وکن (وُ کَ)
جمع واژۀ وکنه، به معنی آشیانۀ مرغ. (آنندراج) (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به وکنه شود:
لرزلرزنده غضنفر در عرین
ترس ترسنده عقاب اندر وکن.
ناصرخسرو
لرزلرزنده غضنفر در عرین
ترس ترسنده عقاب اندر وکن.
ناصرخسرو
- وکن
وکون:، جمع وکن، لانه ها آشیانه ها آشیانه لانه نشیم آشیانه مرغ جمع وکن جمع وکنه جمع وکن جمع وکنه: (لرز لرزانده غضنفر در عرین ترس ترسنده عقاب اندر وکن) (ناصر خسرو)
- وکن ((وَ))
آشیانه مرغ، جمع اوکن، وکن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ظرف بزرگ چینی یا سرامیکی در حمام برای شستن بدن در آن
مانند، نظیر، بان مثلاً پلوان، گله وان، دروان، دشتوان
مانند، نظیر، بان مثلاً پلوان، گله وان، دروان، دشتوان
میزان سنگینی چیزی، کنایه از ارزش و اعتبار، در علوم ادبی آهنگ و تناسب کلام، در موسیقی ریتم
آرمیدن، جای گرفتن در خانه، ساکن شدن، آنچه به آن انس گیرند و آرامش پیدا کنند، آرامش
لکن، ولی، اما، لیکن، ولیکن، ولیک، لیک برای مثال لنگ ولیکن نه سست زرد ولکن نه زشت / گنگ و نگردد خموش ضخم و نباشد گران (مسعودسعد - ۳۴۰)
جزء بزرگ تر و قوی تر از هر چیز، عضو عمده، کنایه از بزرگ و شریف و رئیس قوم، امر عظیم، پایه، ستون، آنچه به آن قوت می گیرند و تکیه می کنند، پایه و ستون
شکستن، پسوند متصل به واژه به معنای شکننده مثلاً صف شکن، لشکرشکن، چین و چروک و تای پارچه، پیچ و خم زلف، شکنج
شکن در شکن: پیچ در پیچ، پر پیچ و تاب
شکن در شکن: پیچ در پیچ، پر پیچ و تاب
(مَکِ)
لغت نامه دهخدا
موکنه. (منتهی الارب). آشیانۀ مرغ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آشیانۀ مرغ که بر کوه بود یا بر دیوار. ج، مواکن. (مهذب الاسماء)
(تَرْ)
لغت نامه دهخدا
تمکن. (تاج المصادر بیهقی). جای گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
آنکه از مردم حیله های مختلف پول و مال استخراج کند. کسی که دیگران را استثمار کند. کسی که کثیر الجماع باشد آنکه بسیار جماع کند
جایی را که خوک کنده باشد، کسی که بی رویه زمین را شخم کند