معنی وکن
- وکن (وَ)
- آشیانۀ مرغ. (منتهی الارب) (آنندراج). آشیانۀ پرنده در کوه یا دیوار. (اقرب الموارد). ج، اوکن، وکن، وکون. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). عن الاصمعی: الوکن مأوی الطائر فی غیر عش و الوکر ما کان فی عش. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)