معنی موکن موکن (مَکِ) موکنه. (منتهی الارب). آشیانۀ مرغ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آشیانۀ مرغ که بر کوه بود یا بر دیوار. ج، مواکن. (مهذب الاسماء) لغت نامه دهخدا
