معنی ضبح در لغت نامه دهخدا

ضُباح. برآوردن و شنوانیدن اسبان آواز انفاس خود را در دویدن، پویه دویدن اسپان. (منتهی الارب)، از حال بگردانیدن آتش و آفتاب چیزی را. (تاج المصادر) (زوزنی). گردانیدن آتش و آفتاب گونۀ چیزی را اندک نه بغایت. (منتخب اللغات). پرهودن: ضبحت النار الشی َٔ، اندک برگردانید آتش گونۀ چیزی راو بسوخت. (منتهی الارب)، بانگ کردن روباه. (تاج المصادر) : ضَبح الثعلب، بانگ کرد روباه، ضَبحه، خصومت کرد او را. (منتهی الارب)

معنی ضبح در لغت نامه دهخدا

آنجای از عرفات که مردمان اوائل از آن جا افاضت کنند. (منتهی الارب). یاقوت گوید: ضبح، الموضع الذی یُدفع منه اوائل الناس من عَرفات. و ابوالکمال سیداحمد عاصم در ترجمه قاموس گوید: ضبح، مدح وزننده عرفاتده بر موضعدر که اهل وقوفک اوائلی اورادن بوشانوب گیدرلَر، و معنی آنکه ضبح بر وزن مدح موضعی است بعرفات که دستۀ اول واقفین عَرفات نخست آنان آنجا را تخلیه کرده و می روند

معنی ضبح در لغت نامه دهخدا

خاکستر. (منتهی الارب) (دهار) (مهذب الاسماء)

معنی ضبح در لغت نامه دهخدا

رفتاری است اسب را و آن فوق تقریب است، آواز دَم اسب که از جوف آن برآید وقت دویدن. (منتهی الارب). بانگ نفس اسب چون بدود. (مهذب الاسماء)

معنی ضبح - جستجوی لغت در جدول جو

ضبح

لغت نامه دهخدا

ضبح

لغت نامه دهخدا

ضبح

لغت نامه دهخدا

ضبح

لغت نامه دهخدا

ضبح

فرهنگ لغت هوشیار

صبح

بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، غادیه، بامدادان، بامگاه، صباح، غدو، صدیع، علی الصباح، غدات، باکر، صبح بام، صبحدم، صبحگاه، بام
صبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق
صبح سعادت: کنایه از آغاز خوشبختی
صبح کاذب: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، برای مثال صبح کاذب زند از صدق نفس / نور او یک دو نفس باشد و بس (جامی۴ - ۶۵۲)
صبح دروغین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب
صبح اول: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب
صبح نخستین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب
صبح صادق: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، برای مثال چو صبح صادق آمد راست گفتار / جهان در زر گرفتش محتشم وار (نظامی۲ - ۱۱۷)
صبح دوم: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق
صبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق

بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، غادیه، بامدادان، بامگاه، صَباح، غَدو، صَدیع، علی الصَباح، غَدات، باکِر، صُبح بام، صُبحدَم، صُبحگاه، بام
صُبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق
صُبح سعادت: کنایه از آغاز خوشبختی
صُبح کاذب: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، برای مِثال صبح کاذب زند از صدق نفس / نور او یک دو نفس باشد و بس (جامی۴ - ۶۵۲)
صُبح دروغین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب
صُبح اول: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب
صُبح نخستین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب
صُبح صادق: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، برای مِثال چو صبح صادق آمد راست گفتار / جهان در زر گرفتش محتشم وار (نظامی۲ - ۱۱۷)
صُبح دوم: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صُبح صادق
صُبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صُبح صادق

فرهنگ فارسی عمید

ذبح

گلو بریدن، سر بریدن گاو یا گوسفند، خفه کردن، کشته، سربریده، گلوبریده

فرهنگ فارسی عمید

ضبع

کفتار، پستانداری گوشت خوار شبیه سگ که دست هایش از پاها بلندتر است و معمولاً از لاشۀ جانوران تغذیه می کند، عرجا

فرهنگ فارسی عمید

قبح

زشتی، زشت بودن، بدگلی

فرهنگ فارسی عمید

ربح

نزول، بهره، نفع، سود
ربح قانونی: بهره ای که از نرخ قانونی تجاوز نکند
ربح مرکب: هرگاه بهره در آخر مدت معین داده نشود آن را بر اصل سرمایه می افزایند و مجموع را از آغاز مدت جدید سرمایه قرار می دهند

فرهنگ فارسی عمید

ضبط

گرفتن و نگه داشتن، حفظ کردن، محکم کردن، نگه داری، بایگانی، تصرف کردن
ضبط صوت: دستگاهی که با برق یا باتری کار می کند و به وسیلۀ آن اصوات را بر روی نوار ضبط می کنند
ضبط کردن: تصرف کردن، بایگانی کردن، یادداشت کردن، حفظ کردن در ذهن
ضبط و ربط: انتظام، آراستگی، نظم و ترتیب، یادداشت کردن

گرفتن و نگه داشتن، حفظ کردن، محکم کردن، نگه داری، بایگانی، تصرف کردن
ضَبط صوت: دستگاهی که با برق یا باتری کار می کند و به وسیلۀ آن اصوات را بر روی نوار ضبط می کنند
ضَبط کردن: تصرف کردن، بایگانی کردن، یادداشت کردن، حفظ کردن در ذهن
ضَبط و ربط: انتظام، آراستگی، نظم و ترتیب، یادداشت کردن

فرهنگ فارسی عمید

ضبحه

(ضَ حَ)

صیحه. آواز، و منه الحدیث: لایخرجن احدکم الی ضبحه بلیل، ای صیحه یسمعها فلعله یصیبه مکروه و یروی صبحه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ضبحاء

(ضَ)

کمان که در آن اثر آتش باشد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قبح

زشت شدن

معنی ضبح - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما