بامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، غادیه، بامدادان، بامگاه، صباح، غدو، صدیع، علی الصباح، غدات، باکر، صبح بام، صبحدم، صبحگاه، بام صبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق صبح سعادت: کنایه از آغاز خوشبختی صبح کاذب: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، برای مثال صبح کاذب زند از صدق نفس / نور او یک دو نفس باشد و بس (جامی۴ - ۶۵۲) صبح دروغین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب صبح اول: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب صبح نخستین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صبح کاذب صبح صادق: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، برای مثال چو صبح صادق آمد راست گفتار / جهان در زر گرفتش محتشم وار (نظامی۲ - ۱۱۷) صبح دوم: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق صبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادقبامداد، اول روز، صبح زود، سپیده دم، پگاه، غادیه، بامدادان، بامگاه، صَباح، غَدو، صَدیع، علی الصَباح، غَدات، باکِر، صُبح بام، صُبحدَم، صُبحگاه، بام صُبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صبح صادق صُبح سعادت: کنایه از آغاز خوشبختی صُبح کاذب: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، برای مِثال صبح کاذب زند از صدق نفس / نور او یک دو نفس باشد و بس (جامی۴ - ۶۵۲) صُبح دروغین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب صُبح اول: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب صُبح نخستین: اولین روشنایی روز پیش از صبح صادق، دم گرگ، صُبح کاذب صُبح صادق: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، برای مِثال چو صبح صادق آمد راست گفتار / جهان در زر گرفتش محتشم وار (نظامی۲ - ۱۱۷) صُبح دوم: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صُبح صادق صُبح پسین: هنگامی که روشنایی روز آشکار می شود، فجر دوم، صُبح صادق
