معنی زر در فرهنگ لغت هوشیار

فلزی است زرد رنگ و گرانبها، طلا

معنی زر در فرهنگ فارسی عمید

فلز طَلا، سفیدموی، زال، همی نوبهار آید و تیرماه / جهان گاه برنا بُوَد گاه زر (دقیقی - ۱۰۲) ، زَر جعفری: زر خالص منسوب به جعفر برمکی، زر خالص، زر بی غش، گویند پیش از جعفر زر قلب سکه می زدند و چون او به وزارت رسید دستور داد از زر خالص سکه بزنند، گر همه زرّ جعفری دارد / مرد بی توشه برنگیرد گام (سعدی - ۱۱۵) ، زَر خشک: طلای خالص، زر بی غش، زَر دست افشار: طلای خالص، زری که در دست گیرند و مانند موم بفشارند که پادشاهان ساسانی از آن گوی زرین ساخته بودند و به دست می گرفتند، ملک را زرّ دست افشار در مشت / کز افشردن برون می شد از انگشت (نظامی۸ - ۳۰۹) ، زر مشت افشار: طلای خالص، زری که در دست گیرند و مانند موم بفشارند که پادشاهان ساسانی از آن گوی زرین ساخته بودند و به دست می گرفتند، زَر دست افشار، زَر ده پنجی: طلا که نیمی از آن فلز دیگر باشد، مسکوک که فقط پنج دهم آن زر خالص باشد، زَر ده دهی: زر بی غش، مسکوک که تمام آن زر خالص باشد، زَر رکنی: زر مسکوک، منسوب به رکن الدولۀ دیلمی، زر خالص، زَر سرخ: زر مسکوک، زر خالص، زَر شش سری: زر خالص تمام عیار، زَر طِلی: زر خالص، وجود مردم دانا مثال زرّ طلی ست / به هر کجا که رود قدروقیمتش دانند (سعدی - ۱۲۰) ، زَر طِلا: زر خالص، زَر طِلی، زَر مغربی: زر خالص منسوب به کشور مغرب در شمال افریقا

معنی زر در فرهنگ فارسی معین

فلزی زردرنگ و گران قیمت که برای ساختن زیورآلات و سکه مورد استفاده قرار می گیرد

معنی زر در فرهنگ فارسی معین

زر خالص، زر منسوب به جعفر برمکی که پس از رسیدن به وزارت دستور داد تا سکه ها را از زر خالص بزنند

معنی زر در فرهنگ فارسی معین

آن که با تارهای زرد گلابتون پارچه و جامه را نقش دوز، چکن دوز، پارچه زردوزی شده

معنی زر - جستجوی لغت در جدول جو

زر: طلا

فرهنگ واژه فارسی سره

زر: فلزی است زرد رنگ و گرانبها، طلا

فرهنگ لغت هوشیار

زر: فلز طلا
سفیدموی، زال، برای مثال همی نوبهار آید و تیرماه / جهان گاه برنا بود گاه زر (دقیقی - ۱۰۲)
زر جعفری: زر خالص منسوب به جعفر برمکی، زر خالص، زر بی غش، برای مثال گویند پیش از جعفر زر قلب سکه می زدند و چون او به وزارت رسید دستور داد از زر خالص سکه بزنند، گر همه زرّ جعفری دارد / مرد بی توشه برنگیرد گام (سعدی - ۱۱۵)
زر خشک: طلای خالص، زر بی غش
زر دست افشار: طلای خالص، زری که در دست گیرند و مانند موم بفشارند که پادشاهان ساسانی از آن گوی زرین ساخته بودند و به دست می گرفتند، برای مثال ملک را زرّ دست افشار در مشت / کز افشردن برون می شد از انگشت (نظامی۸ - ۳۰۹)
زر مشت افشار: طلای خالص، زری که در دست گیرند و مانند موم بفشارند که پادشاهان ساسانی از آن گوی زرین ساخته بودند و به دست می گرفتند، زر دست افشار
زر ده پنجی: طلا که نیمی از آن فلز دیگر باشد، مسکوک که فقط پنج دهم آن زر خالص باشد
زر ده دهی: زر بی غش، مسکوک که تمام آن زر خالص باشد
زر رکنی: زر مسکوک، منسوب به رکن الدولۀ دیلمی، زر خالص
زر سرخ: زر مسکوک، زر خالص
زر شش سری: زر خالص تمام عیار
زر طلی: زر خالص، برای مثال وجود مردم دانا مثال زرّ طلی ست / به هر کجا که رود قدروقیمتش دانند (سعدی - ۱۲۰)
زر طلا: زر خالص، زر طلی
زر مغربی: زر خالص منسوب به کشور مغرب در شمال افریقافلز طَلا
سفیدموی، زال، برای مِثال همی نوبهار آید و تیرماه / جهان گاه برنا بُوَد گاه زر (دقیقی - ۱۰۲)
زَر جعفری: زر خالص منسوب به جعفر برمکی، زر خالص، زر بی غش، برای مِثال گویند پیش از جعفر زر قلب سکه می زدند و چون او به وزارت رسید دستور داد از زر خالص سکه بزنند، گر همه زرّ جعفری دارد / مرد بی توشه برنگیرد گام (سعدی - ۱۱۵)
زَر خشک: طلای خالص، زر بی غش
زَر دست افشار: طلای خالص، زری که در دست گیرند و مانند موم بفشارند که پادشاهان ساسانی از آن گوی زرین ساخته بودند و به دست می گرفتند، برای مِثال ملک را زرّ دست افشار در مشت / کز افشردن برون می شد از انگشت (نظامی۸ - ۳۰۹)
زر مشت افشار: طلای خالص، زری که در دست گیرند و مانند موم بفشارند که پادشاهان ساسانی از آن گوی زرین ساخته بودند و به دست می گرفتند، زَر دست افشار
زَر ده پنجی: طلا که نیمی از آن فلز دیگر باشد، مسکوک که فقط پنج دهم آن زر خالص باشد
زَر ده دهی: زر بی غش، مسکوک که تمام آن زر خالص باشد
زَر رکنی: زر مسکوک، منسوب به رکن الدولۀ دیلمی، زر خالص
زَر سرخ: زر مسکوک، زر خالص
زَر شش سری: زر خالص تمام عیار
زَر طِلی: زر خالص، برای مِثال وجود مردم دانا مثال زرّ طلی ست / به هر کجا که رود قدروقیمتش دانند (سعدی - ۱۲۰)
زَر طِلا: زر خالص، زَر طِلی
زَر مغربی: زر خالص منسوب به کشور مغرب در شمال افریقا