معنی بربیختن - جستجوی لغت در جدول جو

بربیختن(مُ)

لغت نامه دهخدا

آویختن به یکدیگر، گلاویز شدن

بیختن چیزی با پرویزن، غربال کردن، چیزی را در غربال یا موبیز ریختن و تکان دادن که نرمۀ آن بیرون بیاید و نخاله اش باقی بماند، سرند کردن، بیختن، بیزیدن، ویزیدن، بیز، پالاییدن

فرهنگ فارسی عمید

برهیختن

برکشیدن، برآوردن
ادب کردن، تربیت کردن
برهختن

فرهنگ فارسی عمید

برهیخته

برآورده
ادب شده
بیرون کشیده شده، قد کشیده، آهخته، آهیخته، آهنجیده، آخته، فراهیخته، برکشیده، آهازیده

فرهنگ فارسی عمید

برآهختن

بیرون کشیدن چیزی از چیز دیگر مانند شمشیر از غلاف یا دست از دست دیگری، برکشیدن، کشیدن، درآوردن
بالا آوردن چیزی به قصد زدن مانند شمشیر
بلند کردن، برافراختن
آهیختن، آهختن، آهنجیدن، آختن، اختن

فرهنگ فارسی عمید

برآمیختن

آمیختن، آمیخته کردن، درهم کردن، درهم ساختن و مخلوط کردن دو یا چند چیز با هم، درهم شدن، آمیخته شدن، مخلوط شدن
رفت و آمد، معاشرت
نزدیکی کردن، مقاربت، جماع

فرهنگ فارسی عمید

پرهیختن

پرهیزیدن، پرهیز کردن
ادب کردن، تربیت کردن
برآوردن، برکشیدن
پرهختن

فرهنگ فارسی عمید

فرهیختن

تربیت کردن، ادب آموختن، فرهختن

فرهنگ فارسی عمید

بربافتن

(مُ قَ عَ)

بافتن. رجوع به بافتن شود.

لغت نامه دهخدا

برگسیختن

(مُ قَ رَ)

برگسلیدن. برگسستن. قطع کردن. بریدن. رجوع به گسیختن و گسلیدن و گسستن در همین لغت نامه شود

لغت نامه دهخدا

برساختن

(مُ لَ طَ)

ساختن. رجوع به ساختن شود.

لغت نامه دهخدا

بردوختن

(مُ قَ سَ)

دوختن در تمام معانی.
- چشم کسی بردوختن، اغفال کردن وی:
او چه کرد آنجا که تو آموختی
چشم ما از مکر خود بردوختی.
مولوی.
- دیده بردوختن، چشم پوشیدن. نظر برگرفتن:
بردوخته ام دیده چو باز از همه عالم
تا دیدۀ من بر رخ زیبای تو باز است.
حافظ

لغت نامه دهخدا

پرویختن

(گُگُ تَ)

فروبیختن با پرویزن و جز آن:
تو خسروی ومن از صدق دل نه از پی زر
بر آستانۀ قدر تو خاک پرویزم.
نزاری قهستانی

لغت نامه دهخدا

پرهیختن

(گَ دَ)

پرهختن. فرهیختن. فرهنجیدن. ادب کردن:
هست یاقوت بهرمان، پرهیخت
ادب آمد که دیو از او بگریخت.
(صاحب فرهنگ منظومه از جهانگیری).
، پرهیز کردن. احتراز کردن. دور شدن، رها کردن، خالی کردن

لغت نامه دهخدا

برآهیختن

(مُ قَ طَ)

برکشیدن. آهیختن. رجوع به آهیختن شود

لغت نامه دهخدا

برریختن

(مُ لَ ثَ)

ریختن:
بر برگ سپید یاسمین تر
برریخت قرابۀ می حمری.
منوچهری.
و رجوع به ریختن شود

لغت نامه دهخدا

برهیختن

(مُ آ)

مرکّب از: پیشوند بر + هیخ = هنگ = تنگ اوستائی به معنی کشیدن + تن، پسوند مصدری، برکشیدن. برآوردن. (برهان)، برآهیختن.