معنی پرهیختن
- پرهیختن((پَ تَ))
- تربیت کردن، پرهیز کردن، رها کردن، برآوردن، برکشیدن
واژههای مرتبط با پرهیختن
پرهیختن
- پرهیختن
- ادب کردن
پرهیختن
- پرهیختن
- پرهیزیدن، پرهیز کردن
ادب کردن، تربیت کردن
برآوردن، برکشیدن
پَرهِختَن
پرهیختن
- پرهیختن
- پرهختن. فرهیختن. فرهنجیدن. ادب کردن:
هست یاقوت بهرمان، پرهیخت
ادب آمد که دیو از او بگریخت.
(صاحب فرهنگ منظومه از جهانگیری).
، پرهیز کردن. احتراز کردن. دور شدن، رها کردن، خالی کردن
برهیختن
- برهیختن
- برآوردن، تربیت کردن وآموختن
فرهیختن
- فرهیختن
- تربیت کردن، تربیت، ادب کردن
پهریختن
- پهریختن
- ادب کردن، پرهیز کردن، رها کردن، خالی کردن
پرویختن
- پرویختن
- بیختن چیزی با پرویزن، غَربال کردن، چیزی را در غربال یا موبیز ریختن و تکان دادن که نرمۀ آن بیرون بیاید و نخاله اش باقی بماند، سَرَند کردن، بیختن، بیزیدن، ویزیدن، بیز، پالاییدن
فرهیختن
- فرهیختن
- تربیت کردن، ادب آموختن، فَرهِختَن
برهیختن
- برهیختن
- برکشیدن، برآوردن
ادب کردن، تربیت کردن
بَرهِختَن
