معنی افندیدن در فرهنگ فارسی عمید

جنگ کردن، دشمنی کردن، برانگیختن به جنگ و جدال

معنی افندیدن در لغت نامه دهخدا

جنگ. خصومت. (مؤید) (انجمن آرای ناصری). جنگ و خصومت کردن. (آنندراج) (برهان) (مجمعالفرس). آفندیدن. رجوع به آفندیدن شود

معنی افندیدن - جستجوی لغت در جدول جو

افندیدن

فرهنگ فارسی عمید

افندیدن

لغت نامه دهخدا

افدیدن

شگفتی کردن، تعجب کردن

فرهنگ فارسی عمید

پسندیدن

چیزی یا کسی را خوش داشتن و پذیرفتن، پسند کردن، برگزیدن، جایز دانستن

فرهنگ فارسی عمید

تبندیدن

حیله کردن، فریب دادن، کلک زدن، تنبل ساختن، گربه شانه کردن، حقّه زدن، چپ رفتن، غدر اندیشیدن، خدعه کردن، پشت هم اندازی کردن، غدر کردن، شید آوردن، ترفند کردن، غدر داشتن، مکایدت کردن، دستان آوردن، نیرنگ ساختن، نارو زدن، مکر کردن، فریفتن، کید آوردن، اورندیدن، گول زدن، سالوسی کردن

حیلِه کردن، فَریب دادن، کَلَک زدن، تُنبُل ساختَن، گُربِه شانِه کَردَن، حُقِّه زَدَن، چَپ رَفتَن، غَدر اَندیشیدَن، خُدعِه کَردَن، پُشتِ هَم اَندازی کَردَن، غَدر کَردَن، شَید آوَردَن، تَرفَند کَردَن، غَدر داشتَن، مُکایِدَت کَردَن، دَستان آوَردَن، نِیرَنگ ساختَن، نارُو زَدَن، مَکر کَردَن، فَریفتَن، کَید آوَردَن، اَورَندیدَن، گول زَدَن، سالوسی کَردَن

فرهنگ فارسی عمید

آژندیدن

پر کردن درزهای سنگ یا آجر با گل یا ملاط، کشیدن گل روی سنگ یا آجر هنگام ساختن دیوار

فرهنگ فارسی عمید

اورندیدن

نادرستی کردن
حیله کردن، فریب دادن، کلک زدن، غدر کردن، گربه شانه کردن، چپ رفتن، نیرنگ ساختن، مکایدت کردن، تنبل ساختن، سالوسی کردن، نارو زدن، تبندیدن، حقّه زدن، گول زدن، پشت هم اندازی کردن، دستان آوردن، خدعه کردن، غدر داشتن، شید آوردن، فریفتن، ترفند کردن، کید آوردن، غدر اندیشیدن، مکر کردنبرای مثال ز روز واپسین آن کش خبر نیست / جز اورندیدنش کار دگر نیست (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۸۴)

نادرستی کردن
حیلِه کردن، فَریب دادن، کَلَک زدن، غَدر کَردَن، گُربِه شانِه کَردَن، چَپ رَفتَن، نِیرَنگ ساختَن، مُکایِدَت کَردَن، تُنبُل ساختَن، سالوسی کَردَن، نارُو زَدَن، تَبَندیدَن، حُقِّه زَدَن، گول زَدَن، پُشتِ هَم اَندازی کَردَن، دَستان آوَردَن، خُدعِه کَردَن، غَدر داشتَن، شَید آوَردَن، فَریفتَن، تَرفَند کَردَن، کَید آوَردَن، غَدر اَندیشیدَن، مَکر کَردَنبرای مِثال ز روز واپسین آن کش خبر نیست / جز اورندیدنش کار دگر نیست (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۸۴)

فرهنگ فارسی عمید

الفنجیدن

جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، الفختن، الفخدن، الفاختن، الفغدن، الفندن، الفیدن، برای مثال خوی نیکو و داد را بلفنج / کاین دو سیرت ز خوی احرار است (ناصرخسرو - ۲۸۵)، میلفنج دشمن که دشمن یکی / فزون است و دوست از هزار اندکی (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۱۰۶)

جمع کردن، گرد آوردن، اندوختن، اَلفَختَن، اَلفَخدن، اَلفاختن، اَلفَغدن، اَلفَندن، اَلفیدن، برای مِثال خوی نیکو و داد را بلفنج / کاین دو سیرت ز خوی احرار است (ناصرخسرو - ۲۸۵)، میلفنج دشمن که دشمن یکی / فزون است و دوست از هزار اندکی (ابوشکور - شاعران بی دیوان - ۱۰۶)

فرهنگ فارسی عمید

اندیدن

تعجب کردن، از روی شک و گمان سخن گفتن

فرهنگ فارسی عمید

آفندیدن

جنگ کردن، پیکار کردن، برای مثال در دل او آن نصیحت کار کرد / ترک آفندیدن و پیکار کرد (لبیبی - لغتنامه - آفندیدن)، دشمنی کردن، خصومت ورزیدن

فرهنگ فارسی عمید

افرندیدن

آراستن، زینت کردن، زینت دادن

فرهنگ فارسی عمید

اندیدن

(کَ / کِ رَ تَ)

تعجب کردن. (برهان قاطع) (غیاث اللغات) (هفت قلزم) (ناظم الاطباء). متعجب شدن. (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

اژندیدن

(کَ پَ / پِ گُ تَ)

گل و ملاط میان دو خشت و جز آن گستردن، پیوستن آن دو را. آژندیدن

لغت نامه دهخدا

افتدیدن

(کُ نِ شَ تَ)

خصومت کردن. (شرفنامۀ منیری). در بعضی فرهنگها افتد جنگ و خصومت نوشته است اقول آن افند با نون خواهد بود. (مؤید) ، آب دادن شتر را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، دهان شتر بستن تا نشخوار نزند تا اگر خداوند شتر تشنه بود، شکم او را کفاند و سرگین بفشارد و آب را بخورد. (آنندراج). فشاردن شکنبه را و آب آنرا خوردن و آن بوقت احتیاج به آب در بیابان. (از اقرب الموارد). آب دادن شتر را و دهان او بستن تا نشخوار نزند تا اگر خداوند شتر تشنه شود شکم او را کفانیده سرگین بفشارد و آن آب را بخورد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). آب دادن شتر را و دهان بستن تا نشخوار نزند. تا اگر خداوند شتر تشنه شود شکم او را کفاند و آب آن بخورد. (مؤید الفضلاء)

لغت نامه دهخدا

افرندیدن

(کَ نَ / نِ گِ رِ تَ)

آرایش کردن. زینت کنانیدن. (ناظم الاطباء). زیب دادن و آراستن. مرادف افرازیدن. (فرهنگ میرزا ابراهیم). مصدر افرند است یعنی زیب دادن و زینت دادن و زینت کردن و آراستن. (برهان) (آنندراج). زیب دادن و آراستن. (مجمعالفرس)

لغت نامه دهخدا

الفندیدن

(کَ تَ)

اندوختن و جمع کردن. (فرهنگ ناظم الاطباء). الفندن. الفخدن. الفغدن. الفیدن. الفاختن. الفختن. الفنجیدن. رجوع به الفندن و الفاختن شود

لغت نامه دهخدا

افدیدن

(کِ گِ رِ تَ)

شگفتی کردن و تعجب نمودن. (ناظم الاطباء). شگفتگی کردن و تعجب نمودن باشد. (مؤید الفضلاء). شگفتگی نمودن و تعجب کردن باشد. (آنندراج). شگفتی و تعجب است. (انجمن آرای ناصری). شگفتی کردن و تعجب نمودن. (فرهنگ اسدی) (برهان). تعجب کردن. (غیاث اللغات). شگفتی کردن. (شرفنامۀ منیری) ، شکافته شدن تخم و بیرون آمدن چوزه. (ناظم الاطباء) ، بیرون گردیدن ترس و بیم از دل. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). زائل شدن بیم. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). بیرون گردیدن ترس و بیم از دل و زائل گردیدن ترس. (آنندراج) ، زائل کردن بیم. (تاج المصادر بیهقی) ، آشکار گشتن کار، پیدا کردن راز نهانی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

آفندیدن

(کَ مَ گُ سَ تَ)

افندیدن.
جنگ کردن. جدال و عداوت و خصومت ورزیدن:
در دل او آن نصیحت کار کرد
ترک آفندیدن و پیکار کرد.
لبیبی

لغت نامه دهخدا