معنی افندیدن

افندیدن: جنگ. خصومت. (مؤید) (انجمن آرای ناصری). جنگ و خصومت کردن. (آنندراج) (برهان) (مجمعالفرس). آفندیدن. رجوع به آفندیدن شود

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی عمید

آفندیدن: جنگ کردن، پیکار کردن، برای مِثال در دل او آن نصیحت کار کرد / ترک آفندیدن و پیکار کرد (لبیبی - لغتنامه - آفندیدن)، دشمنی کردن، خصومت ورزیدن

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

آفندیدن: اَفندیدن.
جنگ کردن. جدال و عداوت و خصومت ورزیدن:
در دل او آن نصیحت کار کرد
ترک آفندیدن و پیکار کرد.
لبیبی

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با افندیدن