- وغ (وَ)
آوای سگ. حکایت یک بار آوای سگ. رجوع به وغ وغ شود
معنی وغ - جستجوی لغت در جدول جو
- وغ
حالت چشمی که از حدقه در آمده باشد، درمقام توهین و به معنی: واغ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
صدای سگ، صدای قورباغه، برای مثال ای دهن بازکرده ابله وار / سخنان گفته همچو وغوغ چغز (نجیبی - شاعران بی دیوان - ۶۳۱)
انبوه، فراوان، بسیار، برای مثال معذورم دارند که اندوه وغیش است / واندوه وغیش من از آن جعد وغیش است (رودکی - ۵۲۱) ، بیشه، نیستان
(وَ)
لغت نامه دهخدا
گوشت برسنگ تفسان بریان کرده، شیر به سنگ تفسان گرم کرده، شیر جوشان و مطبوخ. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (اقرب الموارد)
(وَ رَ)
لغت نامه دهخدا
وغیر. (منتهی الارب). شیر با سنگ تفسان گرم کرده شده. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، آب گرم. (منتهی الارب). رجوع به وغیر شود
(وَ)
لغت نامه دهخدا
آواز که از شکم ستور برآید در رفتار، یا آواز غلاف نرۀ آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). وعیق. (از اقرب الموارد). رجوع به وعیق شود
(وَغْ یَ)
لغت نامه دهخدا
اندک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جزء کوچک. (ناظم الاطباء) : وغیه من خیر، اندک از خیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
ظاهرا آشکارا. یا به وغست. علانیه: آشکارا: (جنید گفت که ما این علم (تصوف) در سردابه ها و خانه ها گفتنیم نهان شبلی آمده و آنرا بر سر منبر برد بر خلق به وغست به تشنیع)
بیار فراوان (مال عمر باغ خانه ملک) : (معذورم دارند که اندوه وغیش است اندوه وغیش من ازان جعد وغیش است) (رودکی)، پرپشت انبوه: (چو خط دست عطا بخش تو بزیبایی کدام جعد مسلسل کدام زلف و غیش ک)
و جز او و جز آن از دوستان و مال و جز آن عزیز باید داشت (کلیله و دمنه رویه 259)
وغا در فارسی پرخاش غوغا (این واژه پارسی است بنگرید به غوغا)، جنگ، وزوز آوای کبت و مگس کارزار جنگ. بانگ و خروش شور و غوغا، شور و غوغای جنگ (خصوصا)
اظهار ساختن آشکار کردن: (و وغستن این طریق (تصوف) در طبقه ثانی (صوفیان) بیشتر بود)
صدای وزغ آوای غوک: (ای دهن باز کرده ابله و از سخنان گفته همچو وغوغ چغز) (نجیبی فرغانی)
درست این واژه وغ وغ سایاب است و با (صاحب) پیوندی ندارد بازیچه ای است که چون سر و ته آن به هم نزدیک و ساییده شود آوایی چون نوف از آن به می خیزد
بنگری به وغی جنگ کارزار: (صبر کردن را کو هست و و غارا آتش پیشدستی را باد است و سخا را دریا) (عثمان مختاری)
کالای پست به درد نخور، شتر تنومند، سست اندام احمق گول، ناکس فرومایه، دارای بدن ضعیف، جمع اوغاب
((وَ. وَ))
فرهنگ فارسی معین
وغ وغ صاهاب، نوعی اسباب بازی ساخته شده از یک استوانه کاغذی که دو قاعده آن را با مقوایی گرد می بستند و درون آن مهره هایی قرار می دادند سپس با نزدیک کردن دو قاعده به هم و دور کردنشان صدایی از آن برمی خاست
