معنی میراننده - جستجوی لغت در جدول جو

میراننده

لغت نامه دهخدا

گذراننده

عبور دهنده، کسی که کاری یا امری را بگذراند و به پایان برساند

فرهنگ فارسی عمید

پیراینده

پیرایش دهنده

فرهنگ فارسی عمید

گریاننده

کسی که دیگری را بگریاند، چیزی که باعث گریه شود

فرهنگ فارسی عمید

پیچاننده

پیچ دهنده، کسی که چیزی را در جایی بپیچاند

فرهنگ فارسی عمید

خاراننده

آنکه تن خود یا دیگری را می خاراند

فرهنگ فارسی عمید

تاراننده

پراکنده کننده، دور کننده

فرهنگ فارسی عمید

شیباننده

لرزاننده، درهم کننده

فرهنگ فارسی عمید

شوراننده

کسی که مردم را بشوراند، آنچه کسی را به هیجان بیاورد

فرهنگ فارسی عمید

پیراینده

(را یَ دَ / دِ)

زینت دهنده. که چیزی را از چیزی بجهت خوش آیندگی کم کند همچون سرتراش و باغبان، برخلاف مشاطه. (آنندراج) (برهان). پیرایش کننده. آراینده. آراسته کننده

لغت نامه دهخدا

خوراننده

(خوَ / خُ نَنْ دَ / دِ)

مطعم. رازق. مغذی. آنکه بکس دیگری اطعام می کند، بهره رسان. نفعرسان. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خاراننده

(نَ دَ / دِ)

اسم فاعل از خاراندن و خارانیدن. آنکه بخاراند (سر و مانند آن را)

لغت نامه دهخدا

پیچاننده

(نَنْ دَ / دِ)

که پیچاند. آنکه پیچاند. خماننده. گرداننده. بپیچ و تاب دارنده

لغت نامه دهخدا

تاراننده

(نَنْ دَ / دِ)

نعت فاعلی از تاراندن. پراکننده. فراری سازنده. ازهم پاشنده. رجوع به تاراندن شود

لغت نامه دهخدا

فسراننده

(فُ / فِ سُ نَنْ دَ / دِ)

منجمدکننده. سردکننده: اگر به چیزی فسراننده حاجت آید افیون اندر آب حل کنند و اندر چکانند. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). رجوع به فسراندن و فسرانیدن شود

لغت نامه دهخدا

شوراننده

(نَنْ دَ / دِ)

تحریک کننده. انگیزاننده:
بی تفکر پیش هر داننده هست
آنکه با شوریده شوراننده هست.
مولوی

لغت نامه دهخدا

ریزاننده

(نَنْ دَ / دِ)

ریزریزکننده (از مادۀ ریز و ریزه) : مفتّت، ریزانندۀ حصاه. (یادداشت مؤلف) ، ریزنده. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خیساننده

(نَنْ دَ / دِ)

خیس کننده. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

گوراننده

(نَنْ دَ / دِ)

صفت فاعلی از گوراندن. رجوع به گوراندن شود

لغت نامه دهخدا

گیراننده

(نَنْ دَ /دِ)

نعت فاعلی از گیراندن. کسی که شمع یا آتشی یا چراغی درگیراند. افروزندۀ آتش یا شمع یا چراغ. آنکه آتش یا شمعی برافروزد و روشن کند:
شمع روشن بی ز گیراننده ای
یا به گیراننده ای داننده ای.
مولوی

لغت نامه دهخدا

میرانیده

(دَ / دِ)

متوفّی ̍. (یادداشت مؤلف) رجوع به میراندن و میرانیدن شود

لغت نامه دهخدا

میرانده

(اِوْ)

دهی است از دهستان جاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد، واقع در 18هزارگزی شمال الیگودرز با 263 تن سکنه. آب آن از چاه و قنات و راه آن ماشین رو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

پیراینده

زینت دهنده بکاستن پیرایش کننده مقابل آراینده، زینت دهنده (مطلقا) مزین آراینده

فرهنگ لغت هوشیار