معنی مهرخورد - جستجوی لغت در جدول جو

مهرخورد

لغت نامه دهخدا

مهرآور

(دخترانه)

آنکه موجب مهر و محبت شود، آورنده محبت

فرهنگ نامهای ایرانی

برخورد

تصادف، ملاقات، به هم رسیدن دو چیز یا دو تن هنگام رد شدن و گذشتن از جایی
برخورد کردن: همدیگر را دیدن، ملاقات کردن، تصادف کردن، کنایه از باشدت وخشونت رفتار کردن

فرهنگ فارسی عمید

مهریگرد

(مِ)

از قرای قدیمۀ کرمان در حدود فعلی بم نزدیک قریۀ آب باریک

لغت نامه دهخدا

مهرآوری

(مِ وَ)

عمل مهرآور. حب. ابراز محبت و دوستی

لغت نامه دهخدا

زهرخورد

(رَ دَ / دِ)

مسموم. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زهرخورده. به زهر آغشته شده:
شد آنگه برش رازگوینده تنگ
نهان دشنۀ زهرخورده بچنگ...
دلاور پرندآوری زهرخورد
کشید و بپوشید درع نبرد.
اسدی (گرشاسبنامه چ یغمایی ص 112).
رجوع به زهرخورده شود

لغت نامه دهخدا

مهر خوردن

(صَ / صِ زَ دَ)

ممهور شدن. به مهر اندرآمدن. نقش مهر به خود گرفتن

لغت نامه دهخدا

شیرخورد

(شِ / شُ مَ / مُ)

مخفف شیرخورده، شیرخوار. شیرخواره. شیرخور. کنایه از طفل که هنوز پا به سن نگذاشته است:
ز خفتان رومی و ساز نبرد
شگفتید از آن کودک شیرخورد.
فردوسی.
رجوع به شیرخوار و شیرخواره و شیرخور شود

لغت نامه دهخدا

قورخورد

(رُ)

دهی است از دهستان رازلیق بخش مرکزی شهرستان سراب، سکنۀ آن 232 تن. آب آن از چشمه. محصول آن غلات وحبوب. محصول دامی و شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

زیرخورد

(خُرْ)

نام پرده ای از موسیقی که در آخر شب سرایند. (غیاث). رجوع به زیرخرد شود

لغت نامه دهخدا

زهرخورده

(رَ دَ / دِ)

کسی که ندانسته زهر خورده. آنکه سم خورده. (فرهنگ فارسی معین) ، به زهر آغشته. زهرخورد. زهرزده:
که تا من برم نامه نزدش دلیر
یکی دشنۀ زهرخورده به زیر.
اسدی (گرشاسبنامه چ یغمایی ص 111).
شد آنگه برش رازگوینده تنگ
نهان دشنۀ زهرخورده بچنگ.
(گرشاسبنامه).
رجوع به زهرخورد شود

لغت نامه دهخدا

مهرپرورد

(شَ دَ / دِ)

پرورده به مهر و محبت ودوستی. به عاطفه و وداد و محبت برآمده:
زید آن سره مرد مهرپرورد
کای رحمت باد بر چنین مرد.
نظامی.
نبرده جوانی جوانمرد بود
که روشن دلش مهرپرورد بود.
نظامی

لغت نامه دهخدا