معنی مهرآور
- مهرآور(دخترانه)
- آنکه موجب مهر و محبت شود، آورنده محبت
واژههای مرتبط با مهرآور
مهرآور
- مهرآور
- دوستی ورزنده. ابرازمحبت کننده
مهرآذر
- مهرآذر
- مرکب از مهر (محبت یا خورشید) + آذر (آتش)، از موبدان پارس در زمان انوشیروان پادشاه ساسانی
گهرآور
- گهرآور
- مخفف گوهرآور. رجوع به ذیل همین کلمه شود
مهرآوری
- مهرآوری
- عمل مهرآور. حب. ابراز محبت و دوستی
مهرآذر
- مهرآذر
- پارسی. از موبدان پارس و از مردم اصطخر است به عهد نوشیروان. وی با هرمزدآفرید و چند موبد دیگر از پارس به فرمان نوشیروان بیامده است و با مزدک مباحثه کرده و به حجت دین او باطل گردانیده. (مجمل التواریخ و القصص ص 95) :
وز اصطخر مهرآذر پارسی
بیامد به درگاه با یار سی.
فردوسی
مهرور
- مهرور
- بامهر. مهربان:
نه طفلی کز آتش ندارد خبر
نگهداردش مادر مهرور.
سعدی
مهرور
- مهرور
- نعت مفعولی است از هَرّ و هریر. (از اقرب الموارد). رجوع به هر و هریر شود، بعیر مهرور، شتر هرارزده. (منتهی الارب). شتر گرفتار شده به بیماری هرار. رجوع به هرار شود
چهرآذر
- چهرآذر
- دارای چهره ای چون آتش
شهریور
- شهریور
- نام فرشته نگهبان آتش، نام ماه ششم از سال شمسی، نام روز چهارم از هر ماه شمسی در ایران قدیم
