معنی متامه - جستجوی لغت در جدول جو

متامه

لغت نامه دهخدا

متاله

کسی که به علم الهیات اشتغال دارد، عابد، زاهد، خداشناس

فرهنگ فارسی عمید

متامل

کسی که در امری فکر و اندیشه می کند

فرهنگ فارسی عمید

مشامه

مقابل یمن و برکت، بدفالی، نامبارکی
جناح راست، طرف راست، مقابل میسره، میمنه، جناح ایمن، برانغار

فرهنگ فارسی عمید

متهمه

متهم، آنکه به او تهمت زده شده، آنکه کار بدی به او نسبت داده شده

فرهنگ فارسی عمید

مهامه

مهمّه ها، بیابان ها، دشتهای بی آب و علف، جمع واژۀ مهمّه

فرهنگ فارسی عمید

مقامه

نوشته ای ادبی با صنایع بدیعی که بر مبنای گزارش یک حکایت نوشته شده است
مجلس
مقام، مرتبه، درجه

فرهنگ فارسی عمید

تمتامه

(تَ مَ)

مؤنث تمتام است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به تمتام شود

لغت نامه دهخدا

شتامه

(کَ)

زشت روی گردیدن. (منتهی الارب) (تاج المصادر بیهقی) ، زشت رویی همراه با تندخویی. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تمامه

(تَ)

کامل و تمام گردیدن: تم تماماً و تماماً (مثلثتین) و تمامه و تمامه. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کامل شدن عده ایام ماه به 30 روز. (از اقرب الموارد) ، تمام کردن و استمرار کردن بر چیزی: تم به و علیه و منه قوله، فان نکل و تم علی الاباء، ای مضی علی الانکار. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). رجوع به تم و تمام شود

لغت نامه دهخدا

تمامه

(تَ مَ)

تمام. (منتهی الارب). و آنچه بدان چیزی کامل گردد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

تمامه

(تُ مَ)

بقیۀ چیزی. (منتهی الارب) (از المنجد) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

حتامه

(حُ مَ)

بقیۀ طعام که بر خوان بماند. (منتهی الارب). آنچه بماند از طعام بر خوان. (مهذب الاسماء). باقی طعام بر خوان. آنچه بیفتد وقت خوردن. (منتهی الارب). نان ریزه

لغت نامه دهخدا

ختامه

(خِمَ)

موم و لک و غیره که بر آن مهر کنند. (غیاث اللغات) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شتامه

(شُ مَ)

زشت روی. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متهمه

متهمه در فارسی مونث متهم: پسمار چفتمند مونث متهم جمع متهمات. مونث متهم جمع متهمات

معنی متامه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما