معنی فرستادگی در لغت نامه دهخدا

فرستاده شدن. رجوع به فرستادن شود، رسالت. پیامبری. پیغمبری. (یادداشت به خط مؤلف)

معنی فرستادگی - جستجوی لغت در جدول جو

فرستادگی(فِ رِ دَ / دِ)

لغت نامه دهخدا

فرستادگی

فرهنگ لغت هوشیار

فرستادگی

فرهنگ واژه فارسی سره

پرستندگی

بندگی، عبادت، خدمتکاری

فرهنگ فارسی عمید

فرستاده

روانه شده، رسول، پیغامبر، سفیر، فرسته

فرهنگ فارسی عمید

فرستادن

روانه کردن، راهی کردن، گسیل داشتن
خواندن
گفتن مثلاً صلوات فرستادن،
امکان حضور یا اشتغال کسی را در جایی فراهم کردن مثلاً به دانشگاه فرستاد،
با وسایل مخابراتی مطلبی را منتقل کردن
در جهتی پرتاب کردن مثلاً موشک را به هوا فرستاد

فرهنگ فارسی عمید

ایستادگی

سرپا بودن، برپا بودن، کنایه از پایداری

فرهنگ فارسی عمید

فرستادنی

(فِ رِ دَ)

آنچه فرستاده شود یا لایق فرستادن بود یا کسی ملزم به فرستادن آن باشد. (یادداشت به خط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

پرستارگی

(پَ رَ رَ / رِ)

خدمتکاری. (فهرست شاهنامۀ ولف)

لغت نامه دهخدا

پرستندگی

(پَ رَ تَ دَ / دِ)

عبادت. عبودیت، خدمت. خادمی. خدمتکاری:
نباید ز شاهان پرستندگی
نجوید کس از تاجور بندگی.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

ایستادگی

(دَ / دِ)

پایداری. استواری. ثبات. برقراری. سکون. آرامش. (ناظم الاطباء). استقامت. مقاومت دربرابر امری: و گفت از نماز جز ایستادگی تن ندیدم. (تذکره الاولیاء عطار). می باید که به رعایت و تیمار حیوانات ایستادگی نمایی و بر قدم نیاز باشی که اینها نیز خلق خدای تعالی اند. (انیس الطالبین)

لغت نامه دهخدا