- شماغنده
شمغند، هر چیز بدبو و گندیده، متعفن، بدبو
معنی شماغنده - جستجوی لغت در جدول جو
- شماغنده (شَ غَ دَ / دِ)
هر چیز بدبو و متعفن. (از فرهنگ جهانگیری) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از انجمن آرا) (از برهان) :
خطش چو پشت و روش شماغنده و سیاه
کاغذ تباه و ژنده چو کون دریدگان.
پوربهای جامی (از انجمن آرا).
، زن بدبو. (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از برهان)
خطش چو پشت و روش شماغنده و سیاه
کاغذ تباه و ژنده چو کون دریدگان.
پوربهای جامی (از انجمن آرا).
، زن بدبو. (از انجمن آرا) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از برهان)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نشان دهنده، در علوم سیاسی کسی که از طرف کس دیگر برای مذاکره در امری یا انجام دادن کاری معین شده باشد، وکیل، نایب، علامت، نشانه
(شَ گَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
شماگند. شماغند. شمغند. شمغنده. بدبوی. متعفن، زن بدبوی (خصوصاً). (فرهنگ فارسی معین). رجوع به شماغنده شود
(شَ غَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
گندیده. بدبوی. متعفن. (ناظم الاطباء) (از آنندراج). بمعنی شماغنده است. (فرهنگ جهانگیری). شخصی که از او بوی بد آید. (برهان). رجوع به شمغند و شماغنده شود، مدهوش گشته از ترس و بیم. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جهانگیری) (از برهان) (از آنندراج) ، در مجمل اللغه در مادۀ لخن می نویسد: اللخن شمغنده، یعنی ختنه ناکرده و امراءه لخناء، زنی گنده فرج. در فرهنگ های فارسی، شمغنده را بمعنی دیگر مادۀ لخن می آورند که گندگی باشد. (یادداشت مؤلف)
(شُ رَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
محاسب. حساب کننده. (ناظم الاطباء). حسیب. محصی. آمارگیر. (یادداشت مؤلف) :
برفتند هر یک سوی تخت خویش
یکایک شمارنده بر بخت خویش.
فردوسی.
کسی کو کسی را نیاید بکار
شمارنده زو برنگیرد شمار.
نظامی.
ذموم، بسیار عیب شمارنده مردم را. (منتهی الارب)
برفتند هر یک سوی تخت خویش
یکایک شمارنده بر بخت خویش.
فردوسی.
کسی کو کسی را نیاید بکار
شمارنده زو برنگیرد شمار.
نظامی.
ذموم، بسیار عیب شمارنده مردم را. (منتهی الارب)
نشان دهنده، وکیل مباشر (ازطرف کسی)، کارگزار، وکیل مجلس (شوری سنا)، نشانه علامت، نماینده هر عدد عبارتست از تعداد دفعاتی که آن عدد باید در خود ضرب شود چون (بتوان دو 5) 2- مبین تعداد دفعاتی است که باید 5 در خود ضرب شود نما، آژان (مامور) بانک در شهرهای دیگر. یا نماینده سیاسی. کسی از طرف دولت متبوع خود در کشور دیگر ماموریت سیاسی دارد و آن شامل سفیران وزیران مختار و کارگزاران است
((نُ یا نَ یَ دِ))
فرهنگ فارسی معین
نشان دهنده، وکیل مردم در مجلس، کسی که از طرف کس دیگر برای مذاکره در امری یا انجام کاری معین شده باشد
شمارشگر، محاسب
