معنی بسیط در فرهنگ فارسی عمید

ساده، بی تکلف،، در فلسفه مقابلِ مرکب، تجربه ناپذیر، ساده،، در علوم ادبی در علم عروض از بحور شعر بر وزن مستفعلن فاعلن مستفعلن فاعلن، گسترده، وسیع، پهنه، گسترده مثلاً بسیط زمین، اسم بسیط: مقابلِ اسم، در دستور زبان علوم ادبی کلمه ای که بیش از یک جزء نباشد، مصدر بسیط: مقابلِ مصدر مرکب، در دستور زبان علوم ادبی مصدری است که یک کلمه و بی جزء باشد مثلاً آمدن، رفتن، گفتن، شنیدن

معنی بسیط در لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان آتش بیگ بخش سراسکند شهرستان تبریز با 586 تن سکنه. آب آن از چشمه و رودخانه. محصول آنجا غله و حبوب و شغل مردم زراعت و گله داری است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

معنی بسیط در لغت نامه دهخدا

گسترده. ج، بُسُط و بسائط. (منتهی الارب). گسترده. (از ناظم الاطباء) (آنندراج) : خندقی چون بحر محیط با قعری بعید و عرض بسیط در پیرامن آن کشیده. (ترجمه تاریخ یمینی). همچنین در قاع بسیط مسافری گم شده بود و قوت و قوتش بآخرآمده. (گلستان)، موی گردن و یال اسب. (برهان) (سروری). در اوستا برش ’اسفا1: 6 ص 24’ استی، برز، بارز (پس گردن) ’اسشق 220’ یال اسب. (ناظم الاطباء) (آنندراج). موی گردن و قفای اسب بود. (صحاح الفرس) (دستوراللغه). موی گردن اسب. (لغت فرس اسدی) (شرفنامۀ منیری) : عُرف، بش اسب. (مهذب الاسماء) (برهان: فز). فژ. (برهان). فُش. (لغت فرس اسدی: فش) مؤلف فرهنگ شاهنامه آرد: در فرهنگها به معنی گردن و یال اسب است و بنا به حدس بعضی لغت شناسان فرنگ، بش که فش هم خوانده اند بمعنی گردن و یال اسب از اصل اوستایی بَرِش َ مشتق شده که بمعنی سر و پشت اسب است و این لفظ اخیر در لغتهای دیگر بومی ایران بمعنی گردن هم آمده. (از فرهنگ شاهنامه) :، گرفتش بش و یال اسب سیاه (اسفندیار)، ز خون لعل شد خاک آوردگاه.، فردوسی.، بش و یال اسپان کران تا کران، براندوده از مشک و از زعفران.، فردوسی.، بش و یال بینید و اسب و عنان، دو دیده نهاده بنوک سنان.، فردوسی.، ... کشان دم بر خاک ابر یال و بش، سیه سم و کف افکن و بندکش.، فردوسی.، درع بش آتش جبین گنبد سرین آهن کتف، مشک دم عنبرخوی و شمشادموی و سرویال.، منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی پاورقی ص 148).، کمندی و تیغی بکف یافته، بش بارگی چون عنان تافته.، اسدی (گرشاسب نامه).، بجای نعل ماهی بسته بر پای.، بجای در پروین بفته در بش.، اسدی.، برنگ آتش و دنبال و بش چو دود سیاه.، کمال اسماعیل (از فرهنگ خطی).، کفلهاش گرد و بش و دم دراز، بر و یال فربی و لاغرمیان.، پوربهای جامی (از سروری).،، ریشه و دامن. (ناظم الاطباء). دامن. (فرهنگ فارسی معین)، طره ای که بر سر دستار و کمر گذارند. (فرهنگ فارسی معین)،، {{صِفَت}} ناقص و ناتمام. (از برهان) (ناظم الاطباء)

معنی بسیط در فرهنگ لغت هوشیار

گسترده، چیزی که فراخ باشد

معنی بسیط در فرهنگ فارسی معین

گسترده، گشاد، پهن، خالص، ساده، بدون ترکیب

معنی بسیط در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بسیطه، ساده، عنصر مفرد، متضاد: مرکب، بی غش، خالص، ناب، فراخ، گسترده، گشاد، گشاده، وسیع، طبیعی، غریزی، فطری، پهنه، صحنه، عرصه، فراخنا، گستره، احمق، کانا، زودباور، خوش باور، سلیم، زمین، ارض، کره زمین

معنی بسیط - جستجوی لغت در جدول جو

بسیط

فرهنگ فارسی عمید

بسیط

لغت نامه دهخدا

بسیط

لغت نامه دهخدا

بسیط

فرهنگ لغت هوشیار

بسیط

فرهنگ فارسی معین

بسیط

فرهنگ واژه مترادف متضاد

بسیه

(پسرانه)

کافی (نگارش کردی: بهسیه)

فرهنگ نامهای ایرانی

بسیم

(پسرانه)

خوشحال، شادمان و خندان

فرهنگ نامهای ایرانی

بساط

گستردنی، هر چیز گستردنی مانند فرش، سفره و مانند آن، کنایه از سرمایه، دستگاه، زمین وسیع

فرهنگ فارسی عمید

وسیط

کسی که میان دو نفر میانجیگری می کند، میانجی، کسی که بین دیگران مقامش بالاتر است، وسطی، میانی

فرهنگ فارسی عمید

بسیم

خوش، خوشمزه، لذیذ
خنده رو، گشاده رو، خندان، روباز، خوش رو، فراخ رو، گشاده خد، طلیق الوجه، بشّاش، تازه رو، بسّام، روتازه

فرهنگ فارسی عمید

بسیج

آمادگی نیروی نظامی، اسباب، سامان، ساز و سامان جنگ، برای مثال تدبیر ملک را و بسیج نبرد را / برتر ز بهمنی و فزون از سکندری (فرخی - ۳۸۲)، قصد، اراده

فرهنگ فارسی عمید

بسیطه

سطح زمین، هرچه هموار و گسترده باشد

فرهنگ فارسی عمید

تبسیط

(اِ)

گستردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نشر. (اقرب الموارد) (از قطر المحیط)

لغت نامه دهخدا

بسین

پسین. دهیست میان راه تبریز به ارزن الروم مابین گریوۀ آق آفتن و ارزن الروم و فاصله آن از گریوۀ آق آفتن پنج فرسنگ و تا ارزن الروم شش فرسنگ باشد. (نزهه القلوب چ 1331 هجری قمری لیدن ص 183) ، در بعضی مقامه ها بمعنی خرمابن هم آمده است. (از المرصع)

لغت نامه دهخدا

بسیطه

(بَ طَ)

نام دیاری است در اندلس و امروز اسپانیایی ها آن را آلباسته نامند که تحریفی است از کلمه ’البسیطه’. و صاحب الحلل السندسیه آرد: بسیطه از شهرهاییست که در جانب شرقی طلبطله واقع است و همچون معنی لغوی کلمه در سرزمین پهناور و هموار قرار دارد و هم اکنون ساکنان آن پانزده هزار تن باشند شامل دو ناحیه است یکی شهر قدیم و دیگر شهرجدید که شهر جدید در جنوب شهر قدیم قرار دارد و راه آهنی که از مادرید به القنت و سواحل شرقی میرود از شهر جدید میگذرد. (از الحلل السندسیه ج 1 ص 48، 49)
جایگاهی است در شعر اخطل در وصف ابری بدین سان:
و علا البسیطه والشقیق بریق
فالضوج بین رویه و طحال
و به قولی جایگاهی است میان کوفه و حزن بنی یربوع و به قولی سرزمینی است بین عذیب و قاع. (از معجم البلدان). و رجوع به ج 1 همین کتاب ص 184 شود

لغت نامه دهخدا

بسیطه

(بُ سَ طَ)

مصغراً، دهیست ببادیۀ شام و آن را بسیطه هم گویند. (منتهی الارب). تصغیر بسیطه، سرزمینی است در بادیه بین شام و عراق. (از معجم البلدان) (از ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

بسیطه

(بَ طَ)

زمین. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج). ارض. (اقرب الموارد).

لغت نامه دهخدا

بلیط

تکیه کاغذی که بر روی آن مشخصاتی چاپ شده باشد حاکی از بها و تاریخ و محل استفاده آن و غالباً برای ورود به اتوبوس و تاتر و سینما و قطار و غیره بکار می رود

فرهنگ لغت هوشیار

فسیط

بریده جدا شده، دمچه خرما، چیده ناخن

فرهنگ لغت هوشیار

وسیط

میانجی دودشمن، واسطه، آنکه در نسب میانه و در قدر و منزلت بلندتر باشد

فرهنگ لغت هوشیار

بطیط

شگفت، دروغ، نیم موزه، جسک (بلا)

فرهنگ لغت هوشیار

بساط

گستردنی، دراز کم عرض

فرهنگ لغت هوشیار

بسیج

آمادگی نیروی نظامی، ساختگی کارها وکار سازیها و ساخته شدن وآماده گردیدن باشد

فرهنگ لغت هوشیار

بسیچ

سامان جهاز اسباب وسایل، سلاح ساز جنگ، رخت سفر، ساختگی آمادگی آماده سفر شدن، قصد اراده عزم عزیمت، آماده ساختن نیروی نظامی و تمامی ساز و برگ سفر و جنگ -7 تجهیزات

فرهنگ لغت هوشیار

بسیل

مرد عصبانی از خشم یا از دلیری

فرهنگ لغت هوشیار

بسیم

روی گشاده، خندان

فرهنگ لغت هوشیار

تبسیط

نشر، گستردن

فرهنگ لغت هوشیار

بسیطه

چیستی یله چیستی نیامیخته ناب، فراخنای، زمین، زمین هموار مونث بسیط، خالص بی آمیغ، زمین ارض، زمین فراخ و هموار، فراخ زبان. یا اجرام بسیطه. افلاک سماویات. یا اجسام بسیطه. اجسامی که مرکب از اجسام مختلف الطبایع نباشد، یا اعضا بسیطه. مراد قلب و دماغ و کبد است. یا جواهر بسیطه. مراد جز لایتجزی و اتم های ذیمقراطیس است. یا حرکت بسیطه. حرکت مستدیر حرکت دایره یی. یا صور مجرده بسیطه. صور حاصله از اشیا نزد عقل

فرهنگ لغت هوشیار