معنی برسخته در لغت نامه دهخدا

سنجیده:، از آهو سخن پاک و پردخته گوی، ترازو خرد ساز و برسخته گوی.، اسدی (گرشاسب نامه).، سخنهای برسخته بر بانگ ساز، تو گویی و او گوید از چنگ باز.، نظامی

معنی برسخته - جستجوی لغت در جدول جو

برسخته(بَ سَ / سِ تَ / تِ)

لغت نامه دهخدا

برسخته

فرهنگ لغت هوشیار

بربسته

جامد، جماد، ساختگی و بی اصل

فرهنگ فارسی عمید

فرخسته

خسته، زخمی و بر زمین کشیده شده، برای مثال او می خورد به شادی و کام دل / دشمن نزار گشته و فرخسته (ابوالعباس ربنجنی - شاعران بی دیوان - ۱۳۵)، پایمال شده

فرهنگ فارسی عمید

بررسته

روییده، رسته، کنایه از واقعی، طبیعی

فرهنگ فارسی عمید

برسختن

سختن، سنجیدن، وزن کردن، سختیدن، برسختن

فرهنگ فارسی عمید

برهختن

برکشیدن، برآوردن
ادب کردن، تربیت کردن
برهیختن

فرهنگ فارسی عمید

سرسختی

جان سختی، بی پروایی، لجاجت

فرهنگ فارسی عمید

برهیخته

برآورده
ادب شده
بیرون کشیده شده، قد کشیده، آهخته، آهیخته، آهنجیده، آخته، فراهیخته، برکشیده، آهازیده

فرهنگ فارسی عمید

روسخته

مس سوخته، روی سوخته، اکسید مس، انتیمون، روسختج، راسخت

فرهنگ فارسی عمید

برسوله

معجونی که با مغز گردو و داروهای مقوی تهیه می شود، برای مثال روح ما را عصا می صافی ست / نه معاجین و بنگ و برسوله (نزاری - مجمع الفرس - برسوله)

فرهنگ فارسی عمید

برجسته

برآمده، بالاآمده، بلندی پیداکرده، بزرگ و معروف

فرهنگ فارسی عمید

بردخته

(بَ دَتَ / تِ)

پردخته. پرداخته:
ازآهو سخن پاک و بردخته گوی
ترازو خرد سازدش سخته گوی.
اسدی.
رجوع به پرداخته شود، افسانه را گویند که به قصه مشهوراست و در پارسی چیستان و در عربی لغز گویند بعضی بضم نیز گویند اصح آن پردک است یعنی در پرده. (انجمن آرای ناصری) (آنندراج). افسانه و قصه و فریب، سحر و جادو. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

برسختن

(مُ نَ عَ)

سختن. سنجیدن. عیار گرفتن:
ز بس برسختن زرش بجای مادحان هزمان
ز کپان بگسلد ناره ز شاهین بگسلد پله.
فرخی.
ذهن تو و سنگ تو بمقدار حقیقت
برسخت همه فایدۀ روح بمعیار.
سنایی.
چو برسختم اندیشۀ کارخویش
همین گوشه دیدم سزاوار خویش.
نظامی.
و رجوع به سختن شود

لغت نامه دهخدا

برساخته

(بَ تَ / تِ)

محصول. مصنوعی. مزور. ساختگی. منحوت. مصنع. (یادداشت مؤلف) :
چه باشد سخنهای برساخته
شب و روز اندیشه پرداخته.
شمسی (یوسف و زلیخا).

لغت نامه دهخدا

برهخته

(بَ هَِ تَ / تِ)

ادب کرده. (برهان). فرهخته. مؤدب. و رجوع به برهختن شود

لغت نامه دهخدا

فرخسته

کوفته پایمال شده

فرهنگ لغت هوشیار

گریخته

فرار کرده بسرعت دور شده، جمع گریختگان: چون پرتو شعور صاحب قران بی همال برین احوال افتاد بیان فوجین و... را با پانصد سوار از عقب گریختگان روان ساخت

فرهنگ لغت هوشیار

ناسخته

ناسنجیده وزن نشده مقابل سخته

فرهنگ لغت هوشیار

فرهخته

ادب کرده مودب، ادب آموخته ادیب، علم آموخته عالم

فرهنگ لغت هوشیار

براکته

فرانسوی برگه

فرهنگ لغت هوشیار

پردخته

ادا شده، پرداخته

فرهنگ لغت هوشیار

بربسته

چیزی را گویند که روح نباتی در وی اثر نکند و نشو و نما نتواند کرد و زیاده از آنچه هست نتواند شد مانند سنگ و کلوخ جماد مقابل بررسته، امر ساختگی امر مصنوع

فرهنگ لغت هوشیار

برجسته

جهیده، برآمده بالا آمده، شخص معروف و بزرگ، جمع برجستگان، خوب پسندیده، ممتاز عالی، چست چالاک

فرهنگ لغت هوشیار