- بالنده (دخترانه و پسرانه)
پرنده ، آنکه یا آنچه در حال رشد یا ترقی و پیشرفت است، (نگارش کردی: بانده)
معنی بالنده - جستجوی لغت در جدول جو
- بالنده
نمو کننده، در حال رشد یا پیشرفت مثلاً جامعۀ بالنده
- بالنده (لَ دَ / دِ)
نعت فاعلی از بالیدن. نامی. (ناظم الاطباء). نامیه. بالان. هرچیز که آن بالیده و تنومند شده باشد. (برهان قاطع) (آنندراج). برروینده. روینده:
بالندۀ بی دانش مانند نباتی
کز خاک سیه زاید و از آب مقطر.
ناصرخسرو.
بالندۀ بی دانش مانند نباتی
کز خاک سیه زاید و از آب مقطر.
ناصرخسرو.
- بالنده
نمو کننده نشو و نماکننده رشد کننده
- بالنده ((لَ دِ))
نمو کننده، نشو و نما کننده
- بالنده
عالی
- بالنده
رشدکننده، نموکننده، رشدیابنده، مفتخر، مباهی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی چیزی را می بافد، باف کار، بافت کار، پای باف، حائک، نسّاج، جولاه، جولاهه، تننده
کنایه از کسی که سخنان یا اشعار سست و بی معنی می گوید
کنایه از کسی که سخنان یا اشعار سست و بی معنی می گوید
پنبه حلاجی کرده که برای رشتن گلوله کرده باشند پنبه زده شده غند غنده
