معنی آبکار در لغت نامه دهخدا

سقاء، آبکش:، در تتق بارگهش گاه بار، مائده کش عیسی و خضر آبکار،، امیرخسرو،، ابر را گفتم که چندین دور امساکت ببود، گفت کزبهر رکاب شه بدم در انتظار، کآن زمان کآید شه عالم بدارالملک خویش، گوهر خود را کنم در راه میمونش نثار، تا درافشانی من در شهر هر کو بنگرد، دست شه خواند مرا باری نه ابر آبکار،، امیرخسرو،،، آبیار کشت و زرع، شرابخوار، و رجوع به کارآب شود، آنکه فلزات را آب دهد، میفروش، باده فروش، شیره کش:، بانگ آمد از قنینه کآباد بر خرابی، هان آبکار عشرت گر مرد کار آبی،، خاقانی،،،، کاریزکنی، تنقیۀ قنات، لای روبی، لاروبی:، دربن چاه بلا افتاده هم بر آب کار، هرکه در کوی تو یک بار از سر جاه آمده،، اثیر اخسیکتی

معنی آبکار در فرهنگ لغت هوشیار

سقا، آبکش، آب دادن فلزات

معنی آبکار در فرهنگ فارسی معین

سقا، شرابخوار، ساقی، باده فروش، نگین ساز، آبیاری مزرعه، کسی که فلزات را آب می دهد

معنی آبکار - جستجوی لغت در جدول جو

آبکار

لغت نامه دهخدا

آبکار

فرهنگ لغت هوشیار

آبکار

فرهنگ فارسی معین

آبشار

(دخترانه)

آبی که به طور طبیعی از بلندی به پستی فرو می ریزد

فرهنگ نامهای ایرانی

آب کار

کسی که فلزات را آب می دهد، کسی که آب به خانه ها می برد، سقا، باده خوار، باده فروش

فرهنگ فارسی عمید

آبیار

کسی که مامور تقسیم کردن آب برای باغ ها، مزارع و خانه ها است، میرآب

فرهنگ فارسی عمید

آشکار

آنچه بتوان آن را با حواس پنجگانه درک کرد، نمایان، پدیدار، پیدا، هویدا، ظاهر، واضح
آشکار شدن: آشکار گشتن، نمایان شدن، ظاهر شدن
آشکار کردن: آشکار ساختن، نمایان ساختن، ظاهر کردن، فاش کردن

فرهنگ فارسی عمید

آبدار

پرآب مثلاً میوۀ آبدار، شاداب، باطراوت،
دارای جلا و برندگی، جوهردار مثلاً شمشیر آبدار،
کنایه از رکیک مثلاً فحش آبدار،
در علم شیمی هیدراته، آمیخته با آب،
کنایه از محکم مثلاً بوسۀ آبدار،
متصدی آبدارخانه که شربت، چای، قهوه، قلیان و مانند آن تهیه می کند، آبدارباشی، ساقی

پرآب مثلاً میوۀ آبدار، شاداب، باطراوت،
دارای جلا و برندگی، جوهردار مثلاً شمشیر آبدار،
کنایه از رکیک مثلاً فحش آبدار،
در علم شیمی هیدراته، آمیخته با آب،
کنایه از محکم مثلاً بوسۀ آبدار،
متصدی آبدارخانه که شربت، چای، قهوه، قلیان و مانندِ آن تهیه می کند، آبدارباشی، ساقی

فرهنگ فارسی عمید

ابکار

بکرها، کنایه از تازه، بدیع، جمع واژۀ بکر
کشت و زرع، کشاورزی، برای مثال چو ورزه به ابکار بیرون شود / یکی نان بگیرد به زیر بغل (ناصرخسرو۱ - ۳۲۱)، مزرعه، برای مثال دریغ سی و سه باره زر و دروازه ده / دریغ حایط و قصرم زمین و ابکارم (سوزنی - ۶۴)

بِکرها، کنایه از تازه، بدیع، جمعِ واژۀ بِکر
کشت و زرع، کشاورزی، برای مِثال چو ورزه به ابکار بیرون شود / یکی نان بگیرد به زیر بغل (ناصرخسرو۱ - ۳۲۱)، مزرعه، برای مِثال دریغ سی و سه باره زر و دروازه ده / دریغ حایط و قصرم زمین و ابکارم (سوزنی - ۶۴)

فرهنگ فارسی عمید

آبشار

آب جوی یا رود که از جای بلند به پایین فروریزد، در ورزش در والیبال، تنیس و پینگ پنگ، نوعی ضربۀ محکم و سریع برای حمله و سرازیر کردن توپ

فرهنگ فارسی عمید

آبکاری

منسوب به آبکار،
شغل و عمل آبکار،
دکان آبکار

لغت نامه دهخدا

آشکار

ظاهر هویدا بارز مشهود مقابل پنهان نهان مخفی ناپیدا ناپدید نهفته، در جلوت جهرا علانیه علنا مقابل در خلوت خفیه سرا، صورت مقابل معنی، حواس ظاهر

فرهنگ لغت هوشیار

مبکار

زود رس خرما بن زود رس، زود رویا زمین زود رویا

فرهنگ لغت هوشیار

شبکار

آن که در شب کار کند کارگری که در کارخانه هنگام شب به کار پردازد

فرهنگ لغت هوشیار

آبکاری

شغل و عمل آبکار و آبکش سقایی، شرابخواری باده نوشی، شراب فروشی باده پیمایی، حکاکی نگین سازی، آبیاری کشت و زرع، آبدادن فلزات

فرهنگ لغت هوشیار

آب کار

نطفه

فرهنگ لغت هوشیار

آبشار

آب جوی و نهر بزرگ که از بلندی فرو ریزد، مصب

فرهنگ لغت هوشیار

آبکور

بی خیر و برکت، نمک ناشناس، نان کور

فرهنگ لغت هوشیار

آبیار

کسی که ماء مور تقسیم کردن آب جهت باغها و مزارع و خانه هاست آنکه کشت را آب دهد میر آب

فرهنگ لغت هوشیار

آبدار

شربت دار، ساقی، شاداب

فرهنگ لغت هوشیار

آبدار

آبدار باشی، ساقی، گیاه و میوه پرآب، تیز، برنده، فصیح و روان، سخت، محکم، غلیظ. صفتی برای دشنام، سیلی

فرهنگ فارسی معین

ابکار

((اَ))

جمع بکر، دوشیزگان، دختران دوشیزه

فرهنگ فارسی معین

ابکار

((اِ))

پگاه برخاستن، بامداد از خواب بیدار کردن، بامداد

فرهنگ فارسی معین

آبیار

میرآب. تقسیم کننده آب برای مزارع و باغ ها

فرهنگ فارسی معین

آبشار

رودی که در مسیر خود از بلندی به پایین فرو ریزد، سنگ مشبک که بر دهانه ناودان ها نصب کنند، یکی از حرکات حمله ای در والیبال و پینگ پنگ و تنیس، پرش و زدن توپ از بالای تور به زمین حریف با زاویه ای تند (واژه فرهنگستان)

فرهنگ فارسی معین