- Rested
آرام، استراحت کرده
معنی Rested - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بهترین
آزمایش کردن، تست کردن، آزمون دادن
داغ، گرم شدن
نجات دهنده
مقدمه مفهومی درباره واژه
Raster یا گرافیک شطرنجی، روشی برای نمایش تصاویر دیجیتال است که در آن تصویر به صورت شبکه ای منظم از نقاط کوچک به نام پیکسل (pixel) ذخیره می شود. هر پیکسل حاوی اطلاعات رنگی خاص خود است که در ترکیب با دیگر پیکسل ها، تصویر نهایی را تشکیل می دهد. این روش در مقابل گرافیک برداری (vector) قرار می گیرد که از روابط ریاضی برای توصیف تصاویر استفاده می کند. فایل های raster معمولاً با فرمت هایی مانند JPEG، PNG، GIF و TIFF ذخیره می شوند. کیفیت تصاویر raster به وضوح (resolution) آنها بستگی دارد که معمولاً بر حسب تعداد پیکسل ها در واحد طول (مثلاً نقطه در اینچ یا DPI) اندازه گیری می شود. از مزایای گرافیک raster می توان به توانایی نمایش تصاویر پیچیده با سایه روشن های دقیق اشاره کرد، در حالی که بزرگنمایی این تصاویر می تواند به افت کیفیت و پیکسلی شدن (pixelation) منجر شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در پردازش تصویر، raster داده های پیکسلی را مدیریت می کند. در گرافیک کامپیوتری، rasterization فرآیند تبدیل تصاویر برداری به raster است. در وب دیزاین، فرمت های raster برای تصاویر پیچیده استفاده می شوند. در GIS، داده های raster برای نقشه برداری استفاده می شوند. در چاپ دیجیتال، تصاویر raster استاندارد اصلی هستند. در بینایی کامپیوتر، تحلیل تصاویر raster انجام می شود. در یادگیری ماشین، داده های raster برای آموزش مدل های بینایی استفاده می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
عکس های دیجیتال معمولاً به صورت raster ذخیره می شوند. اسکن اسناد تصاویر raster تولید می کند. تصاویر وب سایت ها معمولاً در فرمت های JPEG یا PNG هستند. تصاویر ماهواره ای در GIS به صورت raster ذخیره می شوند. خروجی چاپگرها معمولاً raster است. فریم های ویدئوهای دیجیتال تصاویر raster هستند. اسکرین شات های کامپیوتری تصاویر raster تولید می کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری پردازش تصویر، raster فرمت اصلی داده است. در سیستم های ذخیره سازی، فشرده سازی raster مهم است. در معماری های گرافیکی، rasterizer بخشی از خط لوله پردازش است. در سیستم های GIS، مدیریت داده های raster چالش برانگیز است. در معماری های وب، بهینه سازی تصاویر raster مهم است. در سیستم های چاپ، تبدیل به raster ضروری است. در معماری های یادگیری ماشین، پیش پردازش raster اهمیت دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
اولین نمایشگرهای raster در دهه 1960 توسعه یافتند. در دهه 1970، استانداردهای raster گرافیک ایجاد شدند. در دهه 1980، فرمت های فشرده سازی raster معرفی شدند. در دهه 1990، فرمت های وب مانند JPEG و PNG رایج شدند. در دهه 2000، پردازش GPU تصاویر raster را متحول کرد. در دهه 2010، داده های raster بزرگ در GIS اهمیت یافتند. امروزه، raster در بسیاری از فناوری های دیجیتال نقش کلیدی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
raster با vector متفاوت است -后者 از ریاضیات استفاده می کند. raster با bitmap فرق می کند -后者 نوع خاصی از raster است. raster با pixelmap متفاوت است -后者 به نقشه پیکسلی اشاره دارد. raster با voxel فرق می کند -后者 برای فضای سه بعدی است. raster با texture متفاوت است -后者 برای سطوح سه بعدی است. raster با sprite فرق می کند -后者 برای گرافیک بازی است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python، از کتابخانه هایی مانند PIL/Pillow استفاده می شود. در C++، از کتابخانه هایی مانند OpenCV استفاده می شود. در JavaScript، از Canvas API استفاده می شود. در Java، از کلاس BufferedImage استفاده می شود. در C#، از System.Drawing استفاده می شود. در R، از بسته raster استفاده می شود. در MATLAB، از توابع پردازش تصویر استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که همه تصاویر دیجیتال raster هستند. چالش دیگر، مدیریت حجم بالای داده های raster است. برخی تصور می کنند raster و bitmap یکسان هستند. در پردازش تصویر، کار با rasterهای بزرگ می تواند حافظه زیادی مصرف کند. در مستندسازی، عدم توضیح وضوح raster می تواند مشکلاتی ایجاد کند. در سیستم های پیچیده، تبدیل بین raster و vector چالش برانگیز است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
گرافیک raster بخش اساسی بسیاری از سیستم های دیجیتال است. در آموزش، باید تفاوت raster و vector توضیح داده شود. در مستندات فنی، مشخصات rasterها باید دقیقاً ذکر شود. در طراحی سیستم ها، انتخاب مناسب فرمت های raster مهم است. با رشد فناوری های تصویری، بهینه سازی rasterها اهمیت بیشتری یافته است.
Raster یا گرافیک شطرنجی، روشی برای نمایش تصاویر دیجیتال است که در آن تصویر به صورت شبکه ای منظم از نقاط کوچک به نام پیکسل (pixel) ذخیره می شود. هر پیکسل حاوی اطلاعات رنگی خاص خود است که در ترکیب با دیگر پیکسل ها، تصویر نهایی را تشکیل می دهد. این روش در مقابل گرافیک برداری (vector) قرار می گیرد که از روابط ریاضی برای توصیف تصاویر استفاده می کند. فایل های raster معمولاً با فرمت هایی مانند JPEG، PNG، GIF و TIFF ذخیره می شوند. کیفیت تصاویر raster به وضوح (resolution) آنها بستگی دارد که معمولاً بر حسب تعداد پیکسل ها در واحد طول (مثلاً نقطه در اینچ یا DPI) اندازه گیری می شود. از مزایای گرافیک raster می توان به توانایی نمایش تصاویر پیچیده با سایه روشن های دقیق اشاره کرد، در حالی که بزرگنمایی این تصاویر می تواند به افت کیفیت و پیکسلی شدن (pixelation) منجر شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در پردازش تصویر، raster داده های پیکسلی را مدیریت می کند. در گرافیک کامپیوتری، rasterization فرآیند تبدیل تصاویر برداری به raster است. در وب دیزاین، فرمت های raster برای تصاویر پیچیده استفاده می شوند. در GIS، داده های raster برای نقشه برداری استفاده می شوند. در چاپ دیجیتال، تصاویر raster استاندارد اصلی هستند. در بینایی کامپیوتر، تحلیل تصاویر raster انجام می شود. در یادگیری ماشین، داده های raster برای آموزش مدل های بینایی استفاده می شوند.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
عکس های دیجیتال معمولاً به صورت raster ذخیره می شوند. اسکن اسناد تصاویر raster تولید می کند. تصاویر وب سایت ها معمولاً در فرمت های JPEG یا PNG هستند. تصاویر ماهواره ای در GIS به صورت raster ذخیره می شوند. خروجی چاپگرها معمولاً raster است. فریم های ویدئوهای دیجیتال تصاویر raster هستند. اسکرین شات های کامپیوتری تصاویر raster تولید می کنند.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری پردازش تصویر، raster فرمت اصلی داده است. در سیستم های ذخیره سازی، فشرده سازی raster مهم است. در معماری های گرافیکی، rasterizer بخشی از خط لوله پردازش است. در سیستم های GIS، مدیریت داده های raster چالش برانگیز است. در معماری های وب، بهینه سازی تصاویر raster مهم است. در سیستم های چاپ، تبدیل به raster ضروری است. در معماری های یادگیری ماشین، پیش پردازش raster اهمیت دارد.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
اولین نمایشگرهای raster در دهه 1960 توسعه یافتند. در دهه 1970، استانداردهای raster گرافیک ایجاد شدند. در دهه 1980، فرمت های فشرده سازی raster معرفی شدند. در دهه 1990، فرمت های وب مانند JPEG و PNG رایج شدند. در دهه 2000، پردازش GPU تصاویر raster را متحول کرد. در دهه 2010، داده های raster بزرگ در GIS اهمیت یافتند. امروزه، raster در بسیاری از فناوری های دیجیتال نقش کلیدی دارد.
تفکیک آن از واژگان مشابه
raster با vector متفاوت است -后者 از ریاضیات استفاده می کند. raster با bitmap فرق می کند -后者 نوع خاصی از raster است. raster با pixelmap متفاوت است -后者 به نقشه پیکسلی اشاره دارد. raster با voxel فرق می کند -后者 برای فضای سه بعدی است. raster با texture متفاوت است -后者 برای سطوح سه بعدی است. raster با sprite فرق می کند -后者 برای گرافیک بازی است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python، از کتابخانه هایی مانند PIL/Pillow استفاده می شود. در C++، از کتابخانه هایی مانند OpenCV استفاده می شود. در JavaScript، از Canvas API استفاده می شود. در Java، از کلاس BufferedImage استفاده می شود. در C#، از System.Drawing استفاده می شود. در R، از بسته raster استفاده می شود. در MATLAB، از توابع پردازش تصویر استفاده می شود.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یک سوءبرداشت رایج این است که همه تصاویر دیجیتال raster هستند. چالش دیگر، مدیریت حجم بالای داده های raster است. برخی تصور می کنند raster و bitmap یکسان هستند. در پردازش تصویر، کار با rasterهای بزرگ می تواند حافظه زیادی مصرف کند. در مستندسازی، عدم توضیح وضوح raster می تواند مشکلاتی ایجاد کند. در سیستم های پیچیده، تبدیل بین raster و vector چالش برانگیز است.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
گرافیک raster بخش اساسی بسیاری از سیستم های دیجیتال است. در آموزش، باید تفاوت raster و vector توضیح داده شود. در مستندات فنی، مشخصات rasterها باید دقیقاً ذکر شود. در طراحی سیستم ها، انتخاب مناسب فرمت های raster مهم است. با رشد فناوری های تصویری، بهینه سازی rasterها اهمیت بیشتری یافته است.
مقدمه مفهومی درباره واژه
آزماینده (Tester) به شخص یا ابزاری اطلاق می شود که فرآیند ارزیابی و بررسی سیستم های نرم افزاری یا سخت افزاری را با هدف کشف نقص ها و اطمینان از انطباق با نیازمندی های مشخص شده انجام می دهد. آزماینده های انسانی با استفاده از دانش تخصصی خود سناریوهای آزمون را طراحی و اجرا می کنند، در حالی که آزماینده های خودکار ابزارهای نرم افزاری هستند که آزمون های از پیش تعریف شده را به صورت برنامه ریزی شده اجرا می کنند. هر دو نوع آزماینده نقش حیاتی در تضمین کیفیت محصولات فناوری اطلاعات ایفا می کنند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در تضمین کیفیت نرم افزار. در توسعه مبتنی بر آزمون. در عیب یابی سیستم ها. در فرآیندهای DevOps. در مستندسازی نقص ها.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
مهندس کنترل کیفیت نرم افزار. ابزارهای تست خودکار مانند Selenium. آزماینده های واحد در فریمورک های توسعه. سیستم های تست پیوسته. آزماینده های عملکرد شبکه.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در بهبود کیفیت محصول. در کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری. در تسریع فرآیند توسعه. در مستندسازی رفتار سیستم. در افزایش قابلیت اطمینان.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
در دهه 1970 با ظهور مهندسی نرم افزار. در دهه 1990 با توسعه روش های تست خودکار. امروزه با DevOps و CI/CD اهمیت بیشتری یافته است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با ’’دیباگر’’ که به رفع خطا می پردازد تفاوت دارد. همچنین با ’’توسعه دهنده’’ که کد اصلی را می نویسد متمایز است. آزماینده بر ارزیابی سیستم تمرکز دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با فریمورک هایی مانند pytest. در Java با ابزارهایی مانند JUnit. در JavaScript با کتابخانه هایی مانند Jest. در CI/CD با ابزارهایی مانند Jenkins. در تست خودکار با Selenium یا Appium.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اشتباه گرفتن با دیباگر. عدم توجه به اهمیت نقش آزماینده. تصور نادرست از جایگزینی کامل آزماینده انسانی با ابزارهای خودکار.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
آزماینده ها نقش کلیدی در تضمین کیفیت محصول دارند. ترکیب آزماینده های انسانی و خودکار بهترین نتایج را دارد. توسعه مهارت های آزمون برای مهندسان نرم افزار ضروری است.
آزماینده (Tester) به شخص یا ابزاری اطلاق می شود که فرآیند ارزیابی و بررسی سیستم های نرم افزاری یا سخت افزاری را با هدف کشف نقص ها و اطمینان از انطباق با نیازمندی های مشخص شده انجام می دهد. آزماینده های انسانی با استفاده از دانش تخصصی خود سناریوهای آزمون را طراحی و اجرا می کنند، در حالی که آزماینده های خودکار ابزارهای نرم افزاری هستند که آزمون های از پیش تعریف شده را به صورت برنامه ریزی شده اجرا می کنند. هر دو نوع آزماینده نقش حیاتی در تضمین کیفیت محصولات فناوری اطلاعات ایفا می کنند.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در تضمین کیفیت نرم افزار. در توسعه مبتنی بر آزمون. در عیب یابی سیستم ها. در فرآیندهای DevOps. در مستندسازی نقص ها.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
مهندس کنترل کیفیت نرم افزار. ابزارهای تست خودکار مانند Selenium. آزماینده های واحد در فریمورک های توسعه. سیستم های تست پیوسته. آزماینده های عملکرد شبکه.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در بهبود کیفیت محصول. در کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری. در تسریع فرآیند توسعه. در مستندسازی رفتار سیستم. در افزایش قابلیت اطمینان.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
در دهه 1970 با ظهور مهندسی نرم افزار. در دهه 1990 با توسعه روش های تست خودکار. امروزه با DevOps و CI/CD اهمیت بیشتری یافته است.
تفکیک آن از واژگان مشابه
با ’’دیباگر’’ که به رفع خطا می پردازد تفاوت دارد. همچنین با ’’توسعه دهنده’’ که کد اصلی را می نویسد متمایز است. آزماینده بر ارزیابی سیستم تمرکز دارد.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در Python با فریمورک هایی مانند pytest. در Java با ابزارهایی مانند JUnit. در JavaScript با کتابخانه هایی مانند Jest. در CI/CD با ابزارهایی مانند Jenkins. در تست خودکار با Selenium یا Appium.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
اشتباه گرفتن با دیباگر. عدم توجه به اهمیت نقش آزماینده. تصور نادرست از جایگزینی کامل آزماینده انسانی با ابزارهای خودکار.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
آزماینده ها نقش کلیدی در تضمین کیفیت محصول دارند. ترکیب آزماینده های انسانی و خودکار بهترین نتایج را دارد. توسعه مهارت های آزمون برای مهندسان نرم افزار ضروری است.
ریست کردن، بازنشانی کردن
آزار دادن، قلدری
شرقی، شرق
بهترین
سالانه، حقوق بازنشستگی
مقدمه مفهومی درباره واژه
واژه ’’Reset’’ به معنای بازنشانی یا برگشت به وضعیت اولیه است. این فرآیند معمولاً برای پاکسازی تغییرات، رفع مشکلات یا بازیابی به حالت اولیه استفاده می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در زمینه نرم افزار، ’’reset’’ به منظور بازنشانی تنظیمات، پاکسازی داده ها یا بازگشت به وضعیت پیش فرض برای حل مشکلات و شروع دوباره سیستم به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در دستگاه های موبایل، اغلب از دکمه ’’reset’’ برای بازنشانی دستگاه به تنظیمات کارخانه استفاده می شود. در برنامه های کامپیوتری، این ویژگی برای رفع اشکالات سیستم و جلوگیری از خطاهای عملکردی به کار می رود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها و توسعه نرم افزار، مفهوم ’’reset’’ به عنوان یکی از ابزارهای مدیریتی برای بازگشت به حالت اولیه سیستم یا بازنشانی وضعیت های مختلف استفاده می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
با توسعه فناوری های جدید و دستگاه های دیجیتال، مفهوم ’’reset’’ نیز در سال های اخیر در بسیاری از دستگاه ها و نرم افزارها وارد شد تا کاربران بتوانند به راحتی مشکلات خود را برطرف کنند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’reset’’ با ’’reboot’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’reboot’’ به معنای راه اندازی مجدد سیستم است، ’’reset’’ بیشتر به معنای برگشت به تنظیمات اولیه و پاکسازی تغییرات است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python و C، معمولاً از دستورالعمل هایی برای بازنشانی متغیرها، داده ها یا ساختارها استفاده می شود. به عنوان مثال، در Python، متغیرها با استفاده از `del` یا تنظیم آن ها به مقدار اولیه بازنشانی می شوند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از سوءبرداشت های رایج این است که ’’reset’’ همیشه مشکلات را برطرف می کند. در حالی که برخی مشکلات ممکن است نیاز به بررسی و حل پیچیده تری داشته باشند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده صحیح از فرآیند ’’reset’’ می تواند به رفع مشکلات و بازیابی سریع سیستم ها کمک کند، اما باید توجه داشت که این فرآیند ممکن است نیاز به بررسی دقیق تری داشته باشد.
بازنشانی، تنظیمات اولیه، سیستم
واژه ’’Reset’’ به معنای بازنشانی یا برگشت به وضعیت اولیه است. این فرآیند معمولاً برای پاکسازی تغییرات، رفع مشکلات یا بازیابی به حالت اولیه استفاده می شود.
کاربرد واژه در برنامه نویسی یا زیرشاخه های فناوری اطلاعات
در زمینه نرم افزار، ’’reset’’ به منظور بازنشانی تنظیمات، پاکسازی داده ها یا بازگشت به وضعیت پیش فرض برای حل مشکلات و شروع دوباره سیستم به کار می رود.
مثال های واقعی و کاربردی در زندگی یا پروژه های IT
در دستگاه های موبایل، اغلب از دکمه ’’reset’’ برای بازنشانی دستگاه به تنظیمات کارخانه استفاده می شود. در برنامه های کامپیوتری، این ویژگی برای رفع اشکالات سیستم و جلوگیری از خطاهای عملکردی به کار می رود.
نقش واژه در توسعه نرم افزار یا معماری سیستم ها
در معماری سیستم ها و توسعه نرم افزار، مفهوم ’’reset’’ به عنوان یکی از ابزارهای مدیریتی برای بازگشت به حالت اولیه سیستم یا بازنشانی وضعیت های مختلف استفاده می شود.
شروع استفاده از این واژه در تاریخچه فناوری و تکامل آن در سال های مختلف
با توسعه فناوری های جدید و دستگاه های دیجیتال، مفهوم ’’reset’’ نیز در سال های اخیر در بسیاری از دستگاه ها و نرم افزارها وارد شد تا کاربران بتوانند به راحتی مشکلات خود را برطرف کنند.
تفکیک آن از واژگان مشابه
واژه ’’reset’’ با ’’reboot’’ تفاوت دارد. در حالی که ’’reboot’’ به معنای راه اندازی مجدد سیستم است، ’’reset’’ بیشتر به معنای برگشت به تنظیمات اولیه و پاکسازی تغییرات است.
شیوه پیاده سازی واژه در زبان های برنامه نویسی مختلف
در زبان های برنامه نویسی مانند Python و C، معمولاً از دستورالعمل هایی برای بازنشانی متغیرها، داده ها یا ساختارها استفاده می شود. به عنوان مثال، در Python، متغیرها با استفاده از `del` یا تنظیم آن ها به مقدار اولیه بازنشانی می شوند.
چالش ها یا سوءبرداشت های رایج در مورد آن
یکی از سوءبرداشت های رایج این است که ’’reset’’ همیشه مشکلات را برطرف می کند. در حالی که برخی مشکلات ممکن است نیاز به بررسی و حل پیچیده تری داشته باشند.
نتیجه گیری کاربردی برای استفاده در متون تخصصی و آموزشی
استفاده صحیح از فرآیند ’’reset’’ می تواند به رفع مشکلات و بازیابی سریع سیستم ها کمک کند، اما باید توجه داشت که این فرآیند ممکن است نیاز به بررسی دقیق تری داشته باشد.
بازنشانی، تنظیمات اولیه، سیستم
آب شده، ذوب شده
آزمایش کردن، تست کنید
اجاره ای، اجاره شده
سکونت داشتن، اقامت کردن
زنگ زده
آزمایش شده، تست شده
ژست ها، حرکات
ژست ها
مرمّت شده، بازسازی شده
نجات یافته، نجات یافت
آزار دادن
معتبر، شهرت دارد
اجاره دهنده، اجاره کننده
پسمنده، پوسیده
برشته، برشته شده
هدر رفته، هدر رفت
آزمایش کردن، تست کنید
استراحت، استراحت کن، استراحت کردن