معنی کوروار - جستجوی لغت در جدول جو

کوروار(کورْ)

لغت نامه دهخدا

پوریار

(پسرانه)

مرکب از پور (پسر) + یار (یاور، دوست)

فرهنگ نامهای ایرانی

کاردار

(پسرانه)

وزیر پادشاه، حاکم، والی، نام پسر بهرام گور پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

هوریار

(پسرانه)

یار و دوست خورشید

فرهنگ نامهای ایرانی

نونوار

کسی که تازه سر و وضع خوب پیدا کرده، آنکه تازه به نوایی رسیده

فرهنگ فارسی عمید

کورمار

نوعی مار بی زهر که حشرات را می خورد

فرهنگ فارسی عمید

پسروار

پسرمانند مانند پسر، در فقه آن مقدار از ارث که به پسر می رسد، سهم پسری

فرهنگ فارسی عمید

سوگوار

مصیبت دیده، ماتم زده، ماتم دار، عزادار، غمگین، سوگ دار، سوگ زده، سوگی

فرهنگ فارسی عمید

پدروار

پدرانه، ویژگی رفتار یا عملکردی مانند پدران، محبت آمیز

فرهنگ فارسی عمید

کاردار

مامور سیاسی که در سفارتخانه پس از سفیر کارهای سفارتخانه را اداره می کند، وزیر
حاکم، کارمند دولت

فرهنگ فارسی عمید

بولوار

خیابانی عریض با درخت کاری و گل در وسط آن

فرهنگ فارسی عمید

کاروان

گروه مسافرانی که با هم سفر می کنند، کنایه از چیزی که اجزای آن به دنبال هم می آید، اتاقک چرخ داری که به پشت اتومبیل وصل می شود و برای حمل کالا، حیوانات و اقامت در سفر مورد استفاده قرار می گیرد
کاروان زدن: کنایه از دزدیدن اموال مسافران کاروان با حمله به آن

فرهنگ فارسی عمید

کارزار

جنگ وجدال، پیکار، نبرد، برای مثال همی تا برآید به تدبیر کار / مدارای دشمن به از کارزار (سعدی۱ - ۷۳)، میدان جنگ

فرهنگ فارسی عمید

ورواره

بالاخانه، غرفه، خانۀ تابستانی

فرهنگ فارسی عمید

ستوروار

مانند ستوران، همچون ستور

فرهنگ فارسی عمید

کورار

ماده ای سمی دارای ترکیب شیمیایی درهم و متفاوت که بومیان آمریکای جنوبی آن را برای زهرآلود ساختن نوک نیزۀ صید حیوانات به کار می بردند، این ماده از گیاهان مختلف خصوصاً گونه های مختلف جوزالقی و گیاهان تیره کبابه و تیره عشقه ها و غیره استخراج می شود، (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

کوروا

(کَ وَرْ)

به معنی کبرباست که آش کبربا باشد. (برهان) (آنندراج). کوربا. کبربا. کبروا. آش کبر. (فرهنگ فارسی معین). اصفیه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به کوربا، کور و کبر شود

لغت نامه دهخدا

وروار

(وَرْ)

کرسی و تخت پادشاه و نشیمن و اورنگ پادشاهی، بالاخانه و غرفه و حجره ای که بر بالای حجره ای دیگر سازند. (ناظم الاطباء). رجوع به ورواره شود

لغت نامه دهخدا

کورار

ماده ای سمی دارای ترکیب شیمیایی درهم و متفاوت که بومیان آمریکای جنوبی آنرا برای زهر آلود ساختن نوک نیزه صید حیوانات بکار میبرند. این ماده از گیاهان مختلف خصوصا گونه های مختلف جوالقی و گیاهان تیره کبابه و تیره عشقه ها و غیره استخراج میشود

فرهنگ لغت هوشیار

وروار

برباره: لنبوئنهم من الجنه غرفا: بخدای که فرود آریم ایشانرا دربهشت درکاخهایی که آن بنلدترین خانه هاباشد واگربه ثاخوانی لنبوینهم بخدای که همیشه بداریم ایشانرا در ورواره های بهشت و ورواره را مخصوص کرد که ازخانه ها آن خوشترباشد

فرهنگ لغت هوشیار

بولوار

میدان و خیابانی که باغچه ها و چمن ها و درختان بسیار دارد و محل گردش عموم است، بلوار

فرهنگ لغت هوشیار