معنی پذیرفتار در لغت نامه دهخدا

پذرفتار. تاوان دار. ضامن. (دهار). کافِل. متعهّد. کفیل. (زمخشری). ضمین. قبیل. پایندان: بندوی و بسطام خالان پرویز که اندر زندان باز داشته بودند این خبر بشنیدند بندوی سوی مهتران لشکر کس فرستاد که تا کی بلای وی کشید او را از ملک بازکنید. و پسرش پرویز از آذربایجان بیاورید و بپادشاهی بنشانید و ما هر دو شما راپذیرفتاریم از پرویز بهمه نیکوئی و داد پس مردمان را از این سخن خوش آمد. (تاریخ طبری ترجمه بلعمی).،، زعیم. سردار. ریش سفید قوم. و رجوع به پذیرفتار شود

معنی پذیرفتار در فرهنگ لغت هوشیار

تاوان دار ضامن متعهد کفیل پایندان پذرفتار، سردار ریش سفید قوم زعیم

معنی پذیرفتار در فرهنگ فارسی معین

کفیل، ضامن، سردار، ریش سفید قوم

معنی پذیرفتار - جستجوی لغت در جدول جو

پذیرفتار

لغت نامه دهخدا

پذیرفتار

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفتار

فرهنگ فارسی معین

پیرکفتار

کفتار پیر، کنایه از مرد یا زن پیر زشت و بدخو

فرهنگ فارسی عمید

پذرفتار

قبول کننده، ضامن، کفیل، فرمان بردار

فرهنگ فارسی عمید

پذرفتگار

قبول کننده، پذیرنده، ضامن، کفیل، متعهد، برای مثال چو روشن گشت بر شاپور کارش / به صد سوگند شد پذرفتگارش (نظامی۲ - ۲۸۵)، فرمان بردار

فرهنگ فارسی عمید

پذرفتکار

پذرفتگار، قبول کننده، پذیرنده، ضامن، کفیل، متعهد، فرمان بردار

فرهنگ فارسی عمید

پذرفتاری

قبول، تعهد

فرهنگ فارسی عمید

پذیرفتکاری

قبول، تعهد، ضمان

فرهنگ فارسی عمید

پذیرفتکار

پذیرنده، قبول کننده، ضامن، کفیل

فرهنگ فارسی عمید

پذیرفتاری

پایندانی، تعهد، کفالت، فرمان برداری

فرهنگ فارسی عمید

پذیرفتگاری

(پَرُ)

قبول. تعهد. تکفّل. ضمان: عبدالله بن حازم به خراسان شد از قبل عبدالله بن زبیر عبدالملک بسیار نامه کرد به عبداﷲ البته قبول نکرد و گفت هفت سال خراسان بتو دهم و پذیرفتگاری کرد البته قبول نکرد و گفت... (تاریخ طبری ترجمه بلعمی). ایشان راه تبصبص... پیش گرفتند و از زبان عبدالملک بن نوح پذیرفتگاریها کردند. (ترجمه تاریخ یمینی).... که عضدالدوله و مؤیدالدوله به شمس المعالی رسول فرستادند و التماس کردند که فخرالدوله را بخدمت ایشان بازفرستد و بر سر آن پذیرفتگاری بسیار کردند از خزاین و اموال. (ترجمه تاریخ یمینی).
، پذیرفتگاری کردن، ضمان. (تاج المصادر بیهقی). تعهّد. تعهد کردن. برعهده گرفتن. قبول کردن

لغت نامه دهخدا

پذیرفتنی

(پَ رُ تَ)

درخور پذیرفتن. قبول کردنی. قابل قبول، در اصطلاح بانک سندی که قابل قبول باشد

لغت نامه دهخدا

پذیرفتگار

(پَ رُ)

متعهد. قبول کننده. پذرفتار. پذیرفتار، فرمانبردار. (برهان). مطاوع، مقرّ. معترف، سردار و ریش سفید قوم. (برهان). زعیم

لغت نامه دهخدا

پیرکفتار

(کَ)

کفتار پیر. کفتاری بزادبرآمده: ضبعٌ عرجاء

لغت نامه دهخدا

پذیرفتاری

(پَ رُ)

پذرفتاری. ضمان. (دهار). ضمانت. ذمّه. کفالت. تعهّد. تقبّل. تکفّل. تکفیل. عهد. تعهد. کیانت. کیان. تکافل. پایندانی. (مجمل اللغه) : چون شب درآمد عثمان سوی علی آمد و گفت باید که این مردمان را بازگردانی علی گفت بر چه حجت بازگردانم عثمان گفت هر چه تو فرمائی آن کنم علی گفت رواست پس علی دیگر روز برفت و ایشان را پذیرفتاری کرد و بازگردانید. (تاریخ طبری ترجمه بلعمی). مردمان بر ایشان گرد آمدند از هر سوی تا لشکری بزرگ شد و مسافربن کثیرایشان را برداشت از بیلقان و به وزنان شد خبر به عاصم بن یزید شد از ارمینیه و آذربایجان منادی فرمود و لشکرگاه بیرون آمد پس مردی بیامد از بردع گفت خبرداری از عاصم گفت دارم فروآمده است بر در بردع به فلان جای گفت تو راه دانی بردن بر لشکر او اندر شب، گفت توانم. مسافر او را پذیرفتاری کرد و لشکر برداشت و این مرد او را به لشکرگاه عاصم برد. (تاریخ طبری ترجمه بلعمی). مردمان گفتند ماکس فرستیم تا مردمان شهر با سلاحها بیایند و ترا هیچکس خلاف نکنند... پیغمبر صلی اﷲ علیه و سلم شاد شد و ایشان را دعا کرد و عباس را گفت ای عم ّ امیدوارم که ایزد سبحانه و تعالی این کار تمام کند و دین من برین مردمان آشکارا کند که عدد این نقیبان و مهتران (مدینه) که پذیرفتاری کرده اند دوازده تن اند و حواریان عیسی دوازده تن بودند. (تاریخ طبری ترجمه بلعمی).
- پذیرفتاری کردن، کفالت. ضمانت. ضمان. اکفال

لغت نامه دهخدا

پذرفتار

(پِ رُ)

پذیرفتار. کفیل. (زمخشری). حمیل. پایندان. ضامن. کسی که کم و بسیار کسی بر گردن گیرد و برساند. صبیر. غریر. قبیل. (منتهی الارب). کافل. زعیم:
دلت براز خدااز زمانه راهبر است
کفت به روزی خلق خدای پذرفتار.
اسدی.
- پذرفتار شدن، زعامت. ضمانت. کفالت. پایندانی

لغت نامه دهخدا

پذرفتگار

(اَ دَق ق)

پذیرفتگار. قبول کننده. پذیرنده. مطاوع. معترف. پذرفتار. و برای معانی این کلمه رجوع به پذرفتار شود:
چو روشن گشت بر شاپور کارش
به صد سوگند شد پذرفتگارش.
نظامی.
، فرمانبردار

لغت نامه دهخدا

پذرفتاری

(پِ رُ)

ضمان. ضمانت. ذمّه. کفالت. تعهّد. پذیرفتاری. تقبّل. تکفّل. تکفیل. وعد. وعده. عده. مطاوعت. قبول. قبله. عقد. زعامت

لغت نامه دهخدا

پذرفتاری

ضمانت، کفالت، وعده

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفتکاری

قبول پذیرفتاری، فرمانبرداری مطاوعت، اقرار اعتراف

فرهنگ لغت هوشیار

پذرفتکار

قبول کننده پذیرنده، فرمانبردار مطیع، مقر معترف خستو

فرهنگ لغت هوشیار

پذرفتگار

قبول کننده پذیرنده، فرمانبردار مطیع، مقر معترف خستو

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفتگاری

قبول پذیرفتاری، فرمانبرداری مطاوعت، اقرار اعتراف

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفتنی

در خور پذیرفتن قبول کردنی پذرفتنی، باور کردنی قابل قبول، سندی که قابل قبول باشد

فرهنگ لغت هوشیار

پذرفتار

کسی که کم و بسیار کسی برگردن گیرد و برساند پایندان ضامن کفیل پذیرفتار

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفتکار

قبول کننده پذیرفتار، فرمانبردار مطاوع، مقر معترف خستو، سردار ریش سفید قوم زعیم

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفتگار

قبول کننده پذیرفتار، فرمانبردار مطاوع، مقر معترف خستو، سردار ریش سفید قوم زعیم

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفتاری

ضمانت، تعهد، تقبل

فرهنگ لغت هوشیار

پذیرفته

قبول کرده مقبول پذرفته، آنچه بر عهده گرفته باشند آنچه تقبل کرده باشند، مستجاب (دعا)، صورت مقابل پذیرا هیولی: (و هر پذیرایی که بپذیرفته ای هستی وی تمام شود آن پذیرا را هیولی خوانند... و آن پذیرفته را که اندروی بود صورت خوانند) (دانشنامه علائی. الهی) یا پذیرفته بودن، بر عهده گفتن

فرهنگ لغت هوشیار