- وفار (وِ)
جمع واژۀ وفره، و آن موی مجتمع بر سر یا موی تا نرمۀ گوش است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). رجوع به وفره شود
معنی وفار - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نان بی نان خورش، نان خشک، در علم زیست شناسی درختی که از آن چوب آتش زنه تهیه می شود
بسیار، زیاد، فراوان، به طور فراوان، اورت، معتدٌ به، بی اندازه، غزیر، مفرط، موفّر، جزیل، متوافر، درغیش، موفور، عدیده، خیلی، به غایت، کثیر
در علوم ادبی در علم عروض بحری که از تکرار سه یا چهار بار مفاعلتن حاصل می شود
در علوم ادبی در علم عروض بحری که از تکرار سه یا چهار بار مفاعلتن حاصل می شود
قفرها، بیابانهای بی آب و علف که در آن حیوان وجود نداشته باشد، جمع واژۀ قفر
بن چوبۀ تیر که در چلۀ کمان گذاشته می شود، برای مثال تا به سوفار در زمین شد غرق / پیش تیری چنآنچه درع و چه درق (نظامی۴ - ۵۷۲) نظر کن چو سوفار داری به شست / نه آنگه که پرتاب کردی ز دست (سعدی۱ - ۴۶)
سوراخ به ویژه سوراخ سوزن
کاسه و کوزۀ گلی، ظرف گلی که در کوره پخته شده باشد
سوراخ به ویژه سوراخ سوزن
کاسه و کوزۀ گلی، ظرف گلی که در کوره پخته شده باشد
حصاری است از اعمال ذمار به یمن
(قَ زَ مَ)
لغت نامه دهخدا
وفر. وفور. فره. بسیار گردیدن و افزون گشتن و تمام شدن. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به وفر و وفور شود
دهان تیر که چلۀ کمان را در آن بند کنند، (آنندراج)، دهانۀ تیر، (شرفنامه)، دهان تیر و آن جایی باشد از تیر چلۀ کمان را در آن بند کنند، (برهان) : بهرام تیری بمیان دو چشمش اندرزد، چنانکه تا سوفار در سرفیل شد، (ترجمه تاریخ طبری بلعمی)،
هیچ تیری نزد او بر تن خصم
که نه از پشت برون شدسوفار،
فرخی،
گر ناوکی اندازد عمداً بنشاند
پیکان پسین ناوک در پیشین سوفار،
منوچهری،
کنون تیر گلبن عقیق و زمرد
ازین کینه بر پر و سوفار دارد،
ناصرخسرو،
تیری است که در رفتن سوفارش به پیش است
هرچند که هر تیر سپس دارد سوفار،
ناصرخسرو،
تیر گردون دهان گشاده بماند
پیش تیغ زبانش چون سوفار،
خاقانی،
تا بسوفار در زمین شد غرق
پیش تیری چنان چه درع و چه درق،
نظامی،
نظر کن چو سوفار داری بشست
نه آنگه که پرتاب کردی ز دست،
سعدی،
خدنگ درد فراق اندرون سینۀ خلق
چنان بجست که در جان نشست سوفارش،
سعدی،
، ظروف گلی است و آن بحذف واو نیز آمده که سفال باشد، (آنندراج)، ظروف و اوانی باشد که از گل پخته باشد، مانند: کوزه، سبو، طغار، خم و امثال آن، (برهان) :
زو برگرفت جامۀ پشمینی
زو برگزیدکاسۀ سوفارش،
ناصرخسرو،
، سوراخ سوزن، (آنندراج)، هر سوراخ عموماً و سوراخ سوزن خصوصاً، (برهان) :
من سوزنیم شعر من اندر پی آن شعر
نرزد به یکی سوزن سوفار شکسته،
سوزنی،
عیارپیشه جوانی زناگری درزی
همی کشیدش هر روز رشته در سوفار،
سوزنی
هیچ تیری نزد او بر تن خصم
که نه از پشت برون شدسوفار،
فرخی،
گر ناوکی اندازد عمداً بنشاند
پیکان پسین ناوک در پیشین سوفار،
منوچهری،
کنون تیر گلبن عقیق و زمرد
ازین کینه بر پر و سوفار دارد،
ناصرخسرو،
تیری است که در رفتن سوفارش به پیش است
هرچند که هر تیر سپس دارد سوفار،
ناصرخسرو،
تیر گردون دهان گشاده بماند
پیش تیغ زبانش چون سوفار،
خاقانی،
تا بسوفار در زمین شد غرق
پیش تیری چنان چه درع و چه درق،
نظامی،
نظر کن چو سوفار داری بشست
نه آنگه که پرتاب کردی ز دست،
سعدی،
خدنگ درد فراق اندرون سینۀ خلق
چنان بجست که در جان نشست سوفارش،
سعدی،
، ظروف گلی است و آن بحذف واو نیز آمده که سفال باشد، (آنندراج)، ظروف و اوانی باشد که از گل پخته باشد، مانند: کوزه، سبو، طغار، خم و امثال آن، (برهان) :
زو برگرفت جامۀ پشمینی
زو برگزیدکاسۀ سوفارش،
ناصرخسرو،
، سوراخ سوزن، (آنندراج)، هر سوراخ عموماً و سوراخ سوزن خصوصاً، (برهان) :
من سوزنیم شعر من اندر پی آن شعر
نرزد به یکی سوزن سوفار شکسته،
سوزنی،
عیارپیشه جوانی زناگری درزی
همی کشیدش هر روز رشته در سوفار،
سوزنی
نیک آمرزگار، آمرزنده و پوشنده گناه، آمرزنده گناهان، از صفات خدایتعالی
نان بی خورش، گشن دادن کویک را، پیراستن کویک را، درخت که از آن آتشزنه سازند گشن دهنده کویک
کرم روده، زرداب شکم، رنگ پریدگی از بیماری رویگر، مسگر رویگر، روی فروش
زیور هنگ (برهان در لغت فرس برابر با نگه داشتن و تیمار بردن آمده) آهستگی آرامیدگی گرانسنگی شکیبایی بزرگواری آهسته وبردبارگردیدن، آهستگی و بردباری حلیم: (الماخوبیش آنکه مردم را لباس وقار و آرام دهد) یا اهل وقار. باوقار. یا با وقار. یا بی وقار. بی تمکین سبک بی ثبات
