- ورع
دوری کردن از گناه، پرهیزکاری، پارسایی
در تصوف دوری کردن از شبهات از ترس ارتکاب محرّمات
در تصوف دوری کردن از شبهات از ترس ارتکاب محرّمات
معنی ورع - جستجوی لغت در جدول جو
- ورع
پرهیزکار، پارسا
- ورع (فَ)
ورع. وراعه. وروع. وروع. پرهیزگار گردیدن و بازایستادن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). رجوع به وراعه شود
- ورع (فَ طَ حَ)
بددل و خرد و بی خیر و فایده گردیدن، سست و ضعیف شدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
- ورع (وَ رِ)
پرهیزگار. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). پارسا. باورع. خویشتن دار. پارسای. (نصاب) ، بددل، خرد و حقیر. کوچک، سست، بی خیر و بی فایده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، ترسو و جبان. (ناظم الاطباء)
- ورع
پرهیزکار گردیدن، خویشتن دار
- ورع ((وَ رَ))
پرهیزگاری، پارسایی
- ورع
اتقا، پارسایی، پاکدامنی، پرهیز، پرهیزگاری، تقوا، زهد
متضاد: ناپارسایی
متضاد: ناپارسایی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پرهیز کردن، پارسایی کردن، دوری کردن از کارهای بد، پاک دامنی، پارسایی، پرهیزکاری
(رِ)
لغت نامه دهخدا
هرآنچه جدایی می اندازد میان دو چیز. (ناظم الاطباء). مانع آینده میان دوچیز. (آنندراج) (از اقرب الموارد)
(تَ)
لغت نامه دهخدا
پرهیزکاری کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (دهار). پرهیزکاری. (غیاث اللغات) (آنندراج). پرهیزکردن از آن و بازماندن: تورع من کذا. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و منه: و کان یتورع من کسوه الجدید لعیاله. (ابن خلدون. از اقرب الموارد)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
وراعه. وروع. ورع. ورع. بددل شدن. (تاج المصادر بیهقی). بددل و خرد و بی خیر و فائده گردیدن، سست و ضعیف شدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج)
زره پوست کندن پوست بر گرفتن از گوسپند جامه جنگی که از حلقه های آهنی سازند زره جمع دروع
فرمان بردن گردن نهادن، پر گیاهی در چراگاه، رام فرمان برنده، خواهان
پارسایی، پرهیزگاری، پرواپیشگی، تقواپیشگی، تدین، تقوا، زهد، ورع
متضاد: ناپارسایی، پارسا بودن، پرهیختن، پرهیز کردن، تقوا پیشه کردن
متضاد: ناپارسایی، پارسا بودن، پرهیختن، پرهیز کردن، تقوا پیشه کردن