معنی وحامی - جستجوی لغت در جدول جو

وحامی

لغت نامه دهخدا

حامی

(پسرانه)

مدافع، حمایت کننده، پشتیبان

فرهنگ نامهای ایرانی

وامی

قرض دار، وامدار، عاجز و درمانده

فرهنگ فارسی عمید

تحامی

خود را از کسی یا چیزی نگهداری کردن و پرهیز کردن

فرهنگ فارسی عمید

حامی

پشتیبان، حمایت کننده
گروه هایی از نژاد سفیدپوست ساکن افریقای شمالی، از اولاد حام بن نوح
شاخه ای از خانوادۀ زبان های حامی - سامی، شامل زبان هایی مانند بربری و مصری کهن

فرهنگ فارسی عمید

حوامی

(حَ)

جمع واژۀ حامیه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به حامیهشود، میامین اسب و میاسر آن. (از اقرب الموارد). کناره های راست و چپ سم. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تحامی

(اِ)

نگاهداری مردم خویشتن را از کسی و پرهیز کردن از وی. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). تحامی مردم کسی را، نگاه داشتن خود را از وی و اجتناب کردن و دوری جستن ازاو. (از قطر المحیط) : تحاماه الناس تحامیاً، نگاه داشتند خویش را از وی و پرهیز جستند او را. و منه: یتحامی ̍ کما یتحامی ̍ الاجرب. (از اقرب الموارد)

نگاهداری مردم خویشتن را از کسی و پرهیز کردن از وی. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). تحامی مردم کسی را، نگاه داشتن خود را از وی و اجتناب کردن و دوری جستن ازاو. (از قطر المحیط) : تحاماه الناس ُ تحامیاً، نگاه داشتند خویش را از وی و پرهیز جستند او را. و منه: یُتَحامی ̍ کما یُتَحامی ̍ الاجرب. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

محامی

(مُ)

حمایت کننده و نگاهدارنده و دفاع کننده. (از منتهی الارب) ، وکیل دادگستری. (از المنجد)

لغت نامه دهخدا

وخامی

(وَ ما)

جمع واژۀ وخم، به معنی مرد گران سنگ و ناموافق. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). رجوع به وخم شود، جمع واژۀ وخوم. رجوع به وخوم شود، جمع واژۀ وخیم. (ناظم الاطباء). رجوع به وخیم شود

لغت نامه دهخدا

وحافی

(وَ فا)

جمع واژۀ وحفاء. زمین که در آن سنگهای سیاه بوده باشد. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وحاشی

(وَ شا)

جمع واژۀ وحشان به معنی غمناک. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به وحشان شود

لغت نامه دهخدا