معنی مصابرت در لغت نامه دهخدا

اصطبار. مصابره. مصابره. صبر ورزیدن. صبر نمودن در کارها. (یادداشت مؤلف). صبر کردن. (غیاث). صبر. شکیبایی.، - مصابرت کردن، شکیبایی کردن. شکیب به کار بردن.، - مصابرت نمودن، صبر کردن. شکیبایی نشان دادن. صبر و شکیب نمودن: دو ماه در آن محاصرت مصابرت نمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 68). مدت هجده سال به خراسان بماند و بر انقلاب حالات و تصاریف ایام و حوادث روزگار مصابرت می نمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 257). مدت سه شبانروز بر محاربت مصابرت نمودند و بر مضاربت مثابرت کرد. (جهانگشای جوینی چ اروپا ج 2 ص 178). و رجوع به مصابره شود

معنی مصابرت در فرهنگ فارسی معین

شکیبایی کردن، با صبر و شکیبایی پیروز شدن

معنی مصابرت در فرهنگ واژه مترادف متضاد

بردباری، تحمل، شکیبایی، صبر، بردباری کردن، تحمل کردن، شکیبایی ورزیدن، صبر کردن، متضاد: ناشکیبایی

معنی مصابرت - جستجوی لغت در جدول جو

مصابرت

لغت نامه دهخدا

مصابرت

فرهنگ لغت هوشیار

مصابرت

فرهنگ فارسی معین

مصابرت

فرهنگ واژه مترادف متضاد

متابعت

پیروی، از پی کسی رفتن، دنبال کسی روان شدن، متابعت

فرهنگ فارسی عمید

مساهرت

شب را با هم بیدار بودن، شب زنده داری

فرهنگ فارسی عمید

مصاهرت

داماد شدن، خویشی پیدا کردن با کسی از طریق زن گرفتن یا زن دادن

فرهنگ فارسی عمید

مصابیح

مصباح ها، چراغ ها، جمع واژۀ مصباح

فرهنگ فارسی عمید

مسافرت

از شهری به شهر دیگر رفتن، سفر کردن

فرهنگ فارسی عمید

مشابهت

شبیه هم بودن مانند هم شدن، همانندی

فرهنگ فارسی عمید

مساورت

بر یکدیگر جستن، با یکدیگر جست و خیز کردن

فرهنگ فارسی عمید

مسامرت

شب را با صحبت و افسانه گفتن با هم گذراندن

فرهنگ فارسی عمید

مبادرت

اقدام کردن به کاری، پیشی گرفتن، شتاب کردن

فرهنگ فارسی عمید

مثابرت

پیوسته بر کاری بودن، در کار مواظبت کردن

فرهنگ فارسی عمید

مصابره

غالب شدن بر کسی به صبر، شکیبایی کردن

فرهنگ فارسی عمید

مسایرت

با کسی به راه افتادن و با او در رفتن برابری کردن

فرهنگ فارسی عمید

مخامرت

مقیم شدن، پیوسته در خانه بودن
در فروش حیله کردن
راه یافتن شک و تردید در دل
آمیختن باهم، معاشرت کردن

فرهنگ فارسی عمید

مصابره

(کَ ثَ)

مصابرت. مصابره. (یادداشت مؤلف). رجوع به مصابرت و مصابره شود

لغت نامه دهخدا

مکابرت

(مُ بَ / بِ رَ)

مکابره. ستیزه. معارضه: شیر از آن مکابرت عجب نماند و بر آتش غیظ مصابرت را کار فرمود. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 244). جز به رنج و مثابرت ذل و مکابرت با گردش ایام بیرون نتوان آمد. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 41). با او طریق مکابرت نسپرد. (مصباح الهدایه چ همایی ص 352). و رجوع به مکابره و مکابره شود

لغت نامه دهخدا

مصاهرت

(کَلْءْ)

مصاهره. داماد کردن و خسر کردن، و این از هردو جهت باشد. (غیاث). دامادی کردن. خسری کردن. (یادداشت مؤلف). نسبتی است که به توسط نکاح پیدا شود. (قاموس کتاب مقدس). دامادی. (ناظم الاطباء). ختونت. ختون. خویشی سببی. وصلت. پیوند. خسرگانی. خسری. دامادپدرزنی. دامادی. (یادداشت مؤلف)، به نکاح با کسی خویشی کردن. (یادداشت مؤلف). با کسی به نکاح وصلت کردن. (المصادر زوزنی). رابطه که بوسیلۀ ازدواج بین زوج و زوجه و خویشان هر یک از آنها ایجاد شود: مدتی او را و لشکر او را مواجب و اخراجات و علوفات مهیا داشتند و با وی اتصال مصاهرت ساختند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 93). میان هر دو مملکت معاقد مشابکت و مصاهرت مستمر گشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 277). ملک نوح... به مواصلت و مصاهرت اینجانب رغبت فرماید. (ترجمه تاریخ یمینی). سلطان می خواست این موالات به مجاهرت رسد و این مصافات به مصاهرت پیوندد. (ترجمه تارخ یمینی ص 388). مسلم از مصاهرت معز و مواصلت او بر استعفا بود و او را نمی شناخت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 401). به یمن مظاهرت و مصاهرت و معاضدت رای و رویت او مزاحمان و منازعان ملک را جواب باز داد. (ترجمه تاریخ یمینی ص 11). و رجوع به مصاهره شود

لغت نامه دهخدا

مصابره

(ضُ)

همدیگر شکیبایی کردن. (منتهی الارب). شکیبایی کردن. (آنندراج). با کسی به صبر نبرد کردن. (ترجمان القرآن جرجانی) (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی). و رجوع به مصابرت شود

لغت نامه دهخدا

مصادرت

(مُ دَ / دِ رَ)

مصادره. مصادره. جریمه گیری. جریمه کردن. جریمه گرفتن: خوارزمیان را برگماشت تا دزدی می کردند و مصادرت می کردند. (تاریخ بخارای نرشخی ص 92). و رجوع به مصادره و مصادره شود

لغت نامه دهخدا

مدابرت

(مُبَ رَ)

مدابره. رجوع به مدابره شود

لغت نامه دهخدا

مثابرت

(مُ بَ رَ / مُ بِ رَ)

مداومت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). پایداری. مداومت درکاری: چون از کسی قصد اصفهان احساس نمودی و دانستی که در مقاومت و مزاولت امکان و مقدرت دارد... پای مصابرت و مثابرت استوار کردی. (محاسن اصفهان ص 97).
- مثابرت کردن، مداومت کردن. پایداری کردن: مدت سه شبانروز محاربت مصابرت نمودند و بر مضاربت مثابرت کردند. (جهانگشای جوینی ج 2 ص 178).
- مثابرت نمودن، پایداری نشان دادن. مداومت کردن: امیر ناصرالدین در تحمل پایداری تکالیف آن اثقال و مقاسات شداید آن اشغال به وجهی مصابرت و مثابرت نمود که قوت بشریت از آن قاصر باشد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 25). و رجوع به مثابره شود

لغت نامه دهخدا

مثابرت

پیوسته در کاری بودن مداومت کردن، پیشی گرفتن، تحمل کردن مشقت، مداومت در کاری، پیشی سبقت، تحمل رنج و مشقت: جز برنج و مثابرت ذل و مکابرت با گردش ایام بیرون نتواند آمد

فرهنگ لغت هوشیار

مخابرت

خبر دادن، خبری را بوسیله تلگراف و تلفن ابلاغ کردن، ابلاغ خبری بوسیله تلگراف و تلفن. توضیح این کلمه در عربی قدیم بمعنی کشاورزی کردن آمده

فرهنگ لغت هوشیار

مصادرت

تاوان گرفتن جریمه کردن، خون کسی را بمال او فروختن، مطالبه کردن مواخذه کردن، تاوان گیری اخذ جریمه: جمله شهر در فرمان تست مصادره و مطالبه شهر بخواست تو می باشد نه بنیک و نه ببد از تو باز خواستی نکرده ایم، مواخذه بازخواست باز گیری، عبارت از مبدا تصدیقی خاصی است که بینه الثبوت باشد بنفسه ومتعلم از معلم با شک وعناد و انکار میگیرد و وجه تسمیه آن به مصادره از آن جهت است که منشا صدور و اثبات مسایل است. یا مصادره به (بر) مطلوب. عبارت از قرار دادن مدعی است عین دلیل یعنی دلیل را مدعی قرار دادن

فرهنگ لغت هوشیار

مصابره

مصابره و مصابرت در فارسی: شکیپایی شکیبایی شکیبایی کردن غالب شدن بصبر بر کسی، شکیبایی

فرهنگ لغت هوشیار

مکابرت

بزرگی خود را بدیگری ثابت کردن خود را بزرگ جلوه دادن، جنگ کردن معارضه کردن، بزرگ منشی، معارضه ستیزه

فرهنگ لغت هوشیار

مصاهرت

داماد شدن شوهر دختر یا خواهر کسی گردیدن، باکسی خویشی کردن بوسیله زن دادن و زن گرفتن، دامادی: ایلگ خان از سلجوقیان خایف شده بود پیش محمود بحکم مصاهرت و مصادقت که از جانبین سلسله و داد و اتحاد منعقد بودکسی فرستاد، رابطه و علاقه ایست که میان زن وشوی واقرباء یکدیگر ایجاد میشود که موجب حرمت نکاح عده ای میگردد مثلا زن هر یک از پدر وپسر بر دیگری حرام میشود و مادر زن یا دختر زنی که موطوئه باشند بر شخص حرام میگردند

فرهنگ لغت هوشیار