- لم
حیله، فن و تردستی در انجام دادن کاری
معنی لم - جستجوی لغت در جدول جو
- لم
حالتی میان نشستن و دراز کشیدن، پشت دادن به بالش برای استراحت
حرف نفی، نه
لم دادن: تکیه دادن، لمیدن
حرف نفی، نه
لم دادن: تکیه دادن، لمیدن
- لم (لَ)
حرف نفی. نه. بی. نا. (منتهی الارب) :
یکدم بکش قندیل را
بیرون کن اسرافیل را
پر برفتر جبریل را
نه لا گذار آنجا نه لم.
سنائی
یکدم بکش قندیل را
بیرون کن اسرافیل را
پر برفتر جبریل را
نه لا گذار آنجا نه لم.
سنائی
- لم (لُ)
نام بخشی از شمال ولایت لیل به فرانسه، دارای راه آهن و 20684 تن سکنه
- لم (لَ)
چارلز. مؤلف گفتارهای ادبی. انگلیسی. مولد لندن. (1775-1834 میلادی)
- لم (لَ)
اسم از لم دادن و لم دادن یا لمیدن، حالتی است میان نشستن و دراز کشیدن برای آسودن. استراحت کردن و آسودن در اصطلاح عامۀ مردم. آسایش. (برهان). لمیده به معنی آسوده و بر این قیاس و المیدن، یعنی آسودن و خفتن. و با لفظ داشتن و دادن و زدن به معنی واکشیدن و خواب کردن به فراغت است. (آنندراج) :
نگه مست اداریزی و لب غربال جان بیزی
به چشم غمزه جا دارد به تخت عشوه لم دارد.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
کام دل مرا چه شود گر برآورد
شیرین لبت که لم زده بر متکای ماچ.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
، رحمت و بخشایش. (برهان). رجوع به لمیدن و لم دادن شود
ازملک. پیچکی خاردار در جنگلهای شمالی ایران. نامی که در بهشهر (اشرف) به وشات دانه دهند. نامی که در نور به تمشک دهند. و رجوع به تمشک شود، شوک. شوکه. خار. تیغ. تلو. تلی. بور. لام
نگه مست اداریزی و لب غربال جان بیزی
به چشم غمزه جا دارد به تخت عشوه لم دارد.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
کام دل مرا چه شود گر برآورد
شیرین لبت که لم زده بر متکای ماچ.
ملا فوقی یزدی (از آنندراج).
، رحمت و بخشایش. (برهان). رجوع به لمیدن و لم دادن شود
ازملک. پیچکی خاردار در جنگلهای شمالی ایران. نامی که در بهشهر (اشرف) به وشات دانه دهند. نامی که در نور به تمشک دهند. و رجوع به تمشک شود، شوک. شوکه. خار. تیغ. تلو. تلی. بور. لام
- لم (سُ)
فراهم آوردن چیزی را. (منتهی الارب). گرد کردن. (تاج المصادر). جمع آوردن با هم. (ترجمان القرآن) ، نیکو گردانیدن. یقال: لم ّ اﷲ شعثه، ای اصلح وجمع ما تفرّق و قارب بین شتیت اموره. (منتهی الارب). به اصلاح آوردن. (تاج المصادر) ، فرودآمدن. (منتهی الارب) ، خوردن بخش خود و یاران خود و منه قوله تعالی: تأکلون التراث اکلا لمّاً (قرآن 19/89) ، ای نصیبکم و نصیب صاحبکم. ابوعبیده یقال: لممته اجمع حتی اتیت علی آخره. (منتهی الارب)
- لم (لِ)
مرادف اما. الا. الیس . الم. ام. (دزی)
- لم (وَ قُ لُمْ دَ)
مرکّب از: ل + م ، مخفف ’ما’ی استفهامیه، حرف یستفهم به و اصله ’ما’ وصلت بلام فحذفت الالف. بهر چه. برای چه. چرا. از چه. ز چه. لمه. (منتهی الارب)، صاحب غیاث اللغات گوید: فارسیان در محاورۀ خود به این معنی نیز میم را ساکن خوانند و به معنی سبب پرسی واعتراض مستعمل کنند و در محاورۀ عربی در صورت الحاق یاء نسبت میم را مشدد خوانند. (غیاث) :
و قائله لم عرتک الهموم
و امرک ممتثل فی الامم
فقلت دعینی علی غصتی
فان الهموم بقدر الهمم.
صاحب بن عباد (ازسندبادنامه ص 53)،
ذات او سوی عارف عالم
برتر از این و کیف و از هل و لم.
سنائی.
فقیهان طریق جدل ساختند
لم لانسلم درانداختند.
سعدی.
- مطلب لم، هو السؤال عن السبب الذی لاجله وجد الشی ٔ و لولاه لما وجد ذلک الشی ٔ کقولنا لم العقل موجود
و قائله لم عرتک الهموم
و امرک ممتثل فی الامم
فقلت دعینی علی غصتی
فان الهموم بقدر الهمم.
صاحب بن عباد (ازسندبادنامه ص 53)،
ذات او سوی عارف عالم
برتر از این و کیف و از هل و لم.
سنائی.
فقیهان طریق جدل ساختند
لم لانسلم درانداختند.
سعدی.
- مطلب لم، هو السؤال عن السبب الذی لاجله وجد الشی ٔ و لولاه لما وجد ذلک الشی ٔ کقولنا لم العقل موجود
- لم (لَ)
پسوند مکانی مانند: استالم. بالالم. سیاه لم. تلم. دیولی لم. زلم. اعلم (الم). اهلم، آنجا که چیزی بدانجا فراوان است: یلم لم، یعنی آنجا که یلم بسیار روید. چمازلم، آنجا که چماز بسیار بود. لمالم. و رجوع به لمالم شود
- لم
حالتی است میان نشستن و دراز کشیدن برای آسودن، استراحت کردن، آسایش، آسودن و خفتن فن تردستی در کاری
- لم ((لِ مَ))
برای چه؟، بهر چه؟، سبب پرسی، سؤال
- لم ((لَ))
حالتی بین دراز کشیدن و نشستن
- لم ((لِ))
فوت و فن کار، قلق کار
- لم
پر، لبالب
- لم ((لَ))
نه، نا
- لم
رمز، شگرد، فن، فوت وفن، قلق، چرایی، لما، فلج، لس
- لم
حصار طبیعی پوشیده از شاخه های سبز تمشک، تکیه دادن، گیاه.، شوخ، چرک، برکه ی عمیق، ژرف، گود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
چیزی را با دست بسودن، دست مالیدن، بساویدن، بساو، پساویدن، پرماسیدن، پرواسیدن، سودن، بسودن، پسودن، ببسودن، بپسودن
سست، بی حال، شل، افتاده، لس
دست مالیدن به چیزی، سودن، بساویدن
لمس شدن: بی حس شدن، سست و بی حال شدن
لمس کردن: چیزی را با دست بسودن، دست مالیدن
دست مالیدن به چیزی، سودن، بساویدن
لمس شدن: بی حس شدن، سست و بی حال شدن
لمس کردن: چیزی را با دست بسودن، دست مالیدن
پستاندار آدم نما، با پوزه ای باریک شبیه روباه، دم دراز و چشمان درشت که درجنگل های ماداگاسکار یافت می شود و در روی درختان به سر می برد. نوعی از آن به اندازۀ موش است و در تنۀ درختان لانه می کند
فربه، پرگوشت، قوی هیکل، گنده، ناهموار، بی رگ، تنبل، برای مثال گر ضریری لمتر است و تیز خشم / گوشت پاره اش دان که او را نیست چشم (مولوی - ۲۱۲)
