- قرب
قربه ها، مشک های آب یا شیر، جمع واژۀ قربه
معنی قرب - جستجوی لغت در جدول جو
- قرب
نزدیک شدن، نزدیکی
- قرب (قُ)
یوم ذات قرب، روزی است از روزهای عرب. (معجم البلدان)
- قرب (قِ رَ)
جمع واژۀ قربه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به قربه شود
- قرب (رَ)
شمشیر در نیام کردن. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج). قراب ساختن شمشیر را. (منتهی الارب) (آنندراج) ، گوشت قراب خورانیدن مهمان را. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (آنندراج)
- قرب (رَ بَ)
نزدیک شدن. نزدیک گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). گویند: قرب منه قرباً و قرباناً. (منتهی الارب)
- قرب (قَ رَ)
موضعی است. (منتهی الارب)
- قرب
نزدیک شدن، نزدیک گردیدن، خویشی، مرتبه و منزلت، همسایگی و همجواری، درنیام کردن، نیام ساختن
- قرب ((قُ))
نزدیک شدن، نزدیکی
- قرب
بها، قدر، مرتبه، منزلت، جوار، نزدیکی، خویشاوندی، خویش، قرابت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نزدیکی، نزدیکی در مکان و منزلت، آنچه موجب تقرب به خدا گردد از طاعت، عبادت و کارهای نیکو
(قُ بَ)
لغت نامه دهخدا
خویشی، نزدیکی. (منتهی الارب). قرب. گویند قربه در منزلت است و قرب در مکان و قربی در رحم است. (از اقرب الموارد). قربه. رجوع به قرب شود.
- قصد قربه (قربت). رجوع به قصد شود
- قصد قربه (قربت). رجوع به قصد شود
(قُ رُ بَ)
لغت نامه دهخدا
نزدیکی. خویشی. (منتهی الارب). قربه و قربه، آنچه بدان به خدای تعالی تقرب جویند از کارهای نیکو و طاعت. ج، قرب، قربات. (از اقرب الموارد)
(قِبَ)
لغت نامه دهخدا
مشک، مشک شیر، مشک یک کرانه دوخته. ج، قرب، قربات، قربات. (منتهی الارب) ، مشک آب، و در مثل آرند: لقیت منه عرق القربه، اصمعی گوید: بمعنای لقیت منه الشده است، و برخی گفته اند منظور عرقی است که از حامل مشک جاری شود. (از اقرب الموارد)
(قُ بَ)
لغت نامه دهخدا
دکان تره فروش، دکان می فروش. (منتهی الارب). دکان بقال. و آن معرب کربه (کلبۀ) فارسی است. (از اقرب الموارد)
(قَ رَتْ تا)
لغت نامه دهخدا
نام آبی است نزدیک تباله. مزاحم عقیلی گوید:
فما ام ّ احوی الحدتین خلالها
بقربی ملاحی من المرد ناطف.
(از معجم البلدان).
آبی است نزدیک تباله. (از منتهی الارب)
فما ام ّ احوی الحدتین خلالها
بقربی ملاحی من المرد ناطف.
(از معجم البلدان).
آبی است نزدیک تباله. (از منتهی الارب)
(قِ بَ)
لغت نامه دهخدا
ابن ابی قربه، احمد بن علی بن حسین عجلی. از محدثان است. (منتهی الارب). نقش محدثان در انتقال دقیق سنت پیامبر اسلام، چنان حیاتی بوده که بسیاری از علوم اسلامی مانند فقه و تفسیر، بر پایه تحقیقات آنان شکل گرفته اند. محدث کسی بود که عمر خود را صرف شنیدن، حفظ کردن، مقایسه و روایت احادیث کرد و در این مسیر، سفرهای طولانی به شهرهای مختلف را به جان می خرید. کتاب هایی چون صحیح بخاری و مسلم، نتیجه تلاش نسل های متعدد از محدثان هستند.
(قُ بَ)
لغت نامه دهخدا
نام بصره است در قول قحفان عنبری: ما شربت بعد طوی القربق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). نام جایی است. ابوعبید آن را به کاف و قاف هر دو روایت کند و گوید: آن بصره است. اصمعی سراید:
یتبعن ورقاء کلون العوهق
لاحقه الرجل عنود المرفق
یا ابن رقیع هل لها من مغبق
ما شربت بعد قلیب القربق.
نضر بن شمیل گوید: این کلمه فارسی معرب و اصل آن کلبه است. (از معجم البلدان)
یتبعن ورقاء کلون العوهق
لاحقه الرجل عنود المرفق
یا ابن رقیع هل لها من مغبق
ما شربت بعد قلیب القربق.
نضر بن شمیل گوید: این کلمه فارسی معرب و اصل آن کلبه است. (از معجم البلدان)
قرابت، نزدیکی، صمیمیت، مجاورت