نام بصره است در قول قحفان عنبری: ما شربت بعد طوی القربق. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). نام جایی است. ابوعبید آن را به کاف و قاف هر دو روایت کند و گوید: آن بصره است. اصمعی سراید: یتبعن ورقاء کلون العوهق لاحقه الرجل عنود المرفق یا ابن رقیع هل لها من مغبق ما شربت بعد قلیب القربق. نضر بن شمیل گوید: این کلمه فارسی معرب و اصل آن کلبه است. (از معجم البلدان)
