معنی فاسپردن در لغت نامه دهخدا

تسلیم. (از تاج المصادر). بازسپردن. بسپردن. سپردن. (یادداشت بخط مؤلف). رجوع به فا و وا شود

معنی فاسپردن در فرهنگ لغت هوشیار

بازسپردن بسپردن تسلیم

معنی فاسپردن - جستجوی لغت در جدول جو

فاسپردن

فرهنگ فارسی عمید

فاسپردن

لغت نامه دهخدا

فاسپردن

فرهنگ لغت هوشیار

فاسپردن

فرهنگ فارسی معین

افسردن

پژمرده شدن، دلسرد شدن، اندوهگین شدن، یخ بستن، منجمد شدن

فرهنگ فارسی عمید

اسپردن

سپردن، چیزی را برای نگه داری به کسی دادن، تسلیم کردن، تحویل دادن، واگذاشتن، سفارش کردن

فرهنگ فارسی عمید

افساردن

(کِ کِ کَ دَ)

افشاردن. پالودن.

لغت نامه دهخدا

ناستردن

(کَ هََ فَ)

نستردن. مقابل ستردن. رجوع به ستردن شود

لغت نامه دهخدا

پاسپرده

(سِ پُدَ / دِ)

لگدمال. پای سپر. لگدکوب. پایمال: ضعز، نیک کوفته و پاسپرده کردن. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

ناسپردن

(کَ کَ نَ)

مقابل سپردن. رجوع به سپردن شود

لغت نامه دهخدا

واسپردن

(فِ نَ / نِ اَ تَ)

رد کردن. (از یادداشتهای مؤلف)

لغت نامه دهخدا

بازسپردن

(مُ رَ حَ)

رد کردن. تسلیم کردن. سپردن:
به گنجینه سپارم گنج را باز
بدین شکرانه گردم گنج پرداز.
نظامی، مطلق پهن کردن. گستردن:
تیغ چون بر سری فرازکشند
ریگ ریزند و نطع بازکشند.
نظامی

لغت نامه دهخدا

درسپردن

(بَ سَ رِ کَ زَ دَ)

سپردن. تفویض کردن. تسلیم کردن. (ناظم الاطباء). واگذاشتن. ترک کردن:
بی بلا نازنین شمرد او را
چون بلا دید درسپرد اورا.
سنائی (حدیقه).
، لو دادن. چغلی کردن. گیر دادن کسی را. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، فرو بردن:
یکی تیری افکند و در ره فتاد
وجودم نیازرد و رنجم نداد
تو برداشتی آمدی سوی من
همی در سپردی به پهلوی من.
سعدی.
رجوع به سپردن شود

لغت نامه دهخدا

اسپردن

(کِ پُ کَ دَ)

سپردن. سفارش کردن:
بدان رنج و سختی بپروردیم
کنون چونکه رفتی به که اسپردیم ؟
دقیقی.

لغت نامه دهخدا

ناسپردنی

(سِ پُ دَ)

که سپردنی نیست. مقابل سپردنی. رجوع به سپردنی شود

لغت نامه دهخدا

ناسپرده

(گُ دَ / دِ)

دست نخورده. بکر. که پای کسی بدان نرسیده باشد: مرغزاری ناسپرده. (یادداشت مؤلف).
- ناسپرده جهان، نیازموده. دنیاندیده. کم سال. جوان که روزگاری دراز بر او سپری نشده باشد:
بدو گفت کای یادگار مهان
پسندیده و ناسپرده جهان.
فردوسی.
ز دست یکی ناسپرده جهان
نه گردی نه نام آوری از مهان.
فردوسی.
پدرمرده و ناسپرده جهان
نداند همی آشکار و نهان.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

ناسپرده

(گُ دَ/ دِ)

مقابل سپرده. رجوع به سپرده شود

لغت نامه دهخدا