معنی عکنه در لغت نامه دهخدا

لغتی است که آن را در اندلس سورنجان و در عراق لعبت بربری خوانند. (برهان) (آنندراج). سورنجان. (الفاظ الادویه). لعبۀ بربریه و آن سورنجان است. (از اختیارات بدیعی). لعبت بربریه، سورنجان، و قسمی از آن سورنجان دقیق است و آن سم قاتل است. (یادداشت مرحوم دهخدا)

معنی عکنه در لغت نامه دهخدا

نورد شکم از فربهی. (منتهی الارب). آنچه از شکم بواسطۀ فربهی، خم شود و چین خورد. (از اقرب الموارد). ج، عُکَن و أعکان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

معنی عکنه در فرهنگ لغت هوشیار

سورنجان از گیاهان (سورنجان پارسی است و تازی گشته آن نیز سورنجان است)، نورد شکم از فربهی نورد شکم از فربهی، جمع عکن اعکان

معنی عکنه در فرهنگ فارسی معین

نورد شکم از فربهی، جمع عُکن، اعکان

معنی عکنه - جستجوی لغت در جدول جو

عکنه(عَ نَ)

لغت نامه دهخدا

عکنه(عُ نَ)

لغت نامه دهخدا

عکنه

فرهنگ لغت هوشیار

عکنه((عُ نَ یا نِ))

فرهنگ فارسی معین

آکنه

آنچه با آن درون چیزی را پر کنند، پشم یا پنبه که درون لحاف یا تشک یا جامه کنند، آکنش، آگنش، برای مثال شد زمستان و ز جودت بنه ای می خواهم / ابره و آستر و آکنه ای می خواهم (سوزنی - لغتنامه - آکنه)

فرهنگ فارسی عمید

شکنه

کرشمه، عشوه، غنج و دلال

فرهنگ فارسی عمید

آکنه

جوشی که در جوانی بر صورت پیدا شود

فرهنگ فارسی عمید

سکنه

ساکنان، محل پیوستگی گردن و سر

فرهنگ فارسی عمید

عانه

رستنگاه مو در زیر ناف، زهار

فرهنگ فارسی عمید

چکنه

خرده مالک، آب، ملک یا گله ای که چند مالک داشته باشد، گله ای که هر یک از روستاییان چند گوسفند در آن داشته باشند، چوپانی که گلۀ گوسفند متعلق به روستاییان را بچراند

فرهنگ فارسی عمید

دعکنه

(دَ کَ نَ / دِ کَ نَ)

شتر فربه مادۀ درشت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معکنه

(مُ عَکْ کَ نَ)

جاریه معکنه، دختر که شکمش نورد و شکن دار باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). دختری که از فربهی شکمش نورددار و باچین باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

دعکنه

(دِ کَنْ نَ)

شرم زن که سطبر باشد. (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد از تاج)