- علن
آشکار، هویدا
معنی علن - جستجوی لغت در جدول جو
- علن (خَ)
پیدا گردانیدن. (از منتهی الارب). پیدا و آشکار کردن. (ناظم الاطباء) ، آشکار گردیدن. (منتهی الارب). پدید آمدن و پخش شدن (خلاف نهان شدن). (از اقرب الموارد). و رجوع به علانیه و علون شود
- علن (عَ لَ)
وادیی است در دیار بنی تمیم. (از معجم البلدان)
- علن (عَ لَ)
مأخوذ از عربی، با تغییر حرکت لام از کسره به فتحه. آشکارا. ضد سرّ. (غیاث اللغات و آنندراج از صراح و شرح نصاب). و رجوع به علن شود:
سیر جان هر کس نبیند جان من
لیک سیر جسم باشد در علن.
مولوی.
دست سوی خاک برد آن مؤتمن
خاک خودرا درکشید از وی علن.
مولوی.
- سرّ و علن، نهان و آشکارا:
ایا سپهر معالی و صدر آل رسول
تو راست خلق و خصال علی به سرّ و علن.
سوزنی.
زآنکه در سرّ و علن داری سخندان را عزیز
گردد اندر مدح تو سرّ سخندانان علن.
سوزنی.
گفت نتوانم بدین افسون که من
رو بتابم زامر او سر و علن.
مولوی
سیر جان هر کس نبیند جان من
لیک سیر جسم باشد در علن.
مولوی.
دست سوی خاک برد آن مؤتمن
خاک خودرا درکشید از وی علن.
مولوی.
- سرّ و علن، نهان و آشکارا:
ایا سپهر معالی و صدر آل رسول
تو راست خلق و خصال علی به سرّ و علن.
سوزنی.
زآنکه در سرّ و علن داری سخندان را عزیز
گردد اندر مدح تو سرّ سخندانان علن.
سوزنی.
گفت نتوانم بدین افسون که من
رو بتابم زامر او سر و علن.
مولوی
- علن (عَ لِ)
آشکار و هویدا. (ناظم الاطباء). ظاهر و منتشر و خلاف مخفی. (از اقرب الموارد). و متداول فارسی زبانان، علن. رجوع به علن شود
- علن
آشکارا، آشکار شدن
- علن ((عَ لِ))
آشکار، هویدا
- علن ((عَ لَ))
آشکار کردن، پیدا کردن، آشکار گردیدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عَ لَ کَ)
لغت نامه دهخدا
درشت و رست و سخت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نون آن زائد است. (از اقرب الموارد)
(عَ لَ کَ)
لغت نامه دهخدا
مرد درشت اندام سطبر و سخت و پرگوشت بزرگ جثه. (منتهی الارب). مرد سخت و بزرگ. و نون آن زائد است. (از اقرب الموارد). علکز. و رجوع به علکز شود
(عَ لَ)
لغت نامه دهخدا
مأخوذ از عربی علن. علن. آشکارا. آشکار. علناً.
- علنی شدن، ظاهر شدن. فاش شدن. آشکار شدن. رجوع به علنی شود.
- علنی کردن، ظاهر کردن. فاش کردن. اظهار کردن. آشکار کردن. رجوع به علنی شود
- علنی شدن، ظاهر شدن. فاش شدن. آشکار شدن. رجوع به علنی شود.
- علنی کردن، ظاهر کردن. فاش کردن. اظهار کردن. آشکار کردن. رجوع به علنی شود
(عُ لَ دا)
لغت نامه دهخدا
سطبر از هر چیزی. علندی (ع ل دا / ع ل دا) . (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به عل-ندی ̍ شود
(عَ لَدا)
لغت نامه دهخدا
سطبر از هر چیزی. (منتهی الارب). غلیظ از هر چیزی. و یا شتر و اسب ستبر و طویل و سخت. (از اقرب الموارد). علندی (ع ل دا / ع ل دا) ،
{{اسم}} درختی است خاردار. (منتهی الارب). نوعی ازغضاه که دارای خار است. (ناظم الاطباء). نوعی از درخت رمل که آن را خار است. (از اقرب الموارد). علنداه،یکی علندی. ج، علاند، علادی ̍. (از اقرب الموارد)
{{اسم}} درختی است خاردار. (منتهی الارب). نوعی ازغضاه که دارای خار است. (ناظم الاطباء). نوعی از درخت رمل که آن را خار است. (از اقرب الموارد). علنداه،یکی علندی. ج، علاند، علادی ̍. (از اقرب الموارد)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
جایگاهی است، و در شعر ذیل از راعی آمده است:
تحملن حتی قلت لسن بوارحا
بذات العلندی حیث نام المفاخر.
(از معجم البلدان)
تحملن حتی قلت لسن بوارحا
بذات العلندی حیث نام المفاخر.
(از معجم البلدان)
بطور آشکارا و هویدا، علنی، آشکارا به طور آشکارا هویدا: علنا با او دشمنی میکند
آشکار، افشا، جلی، ظاهر، فاش، #مخفیانه
آشکارا، علنی، هویدا
متضاد: درخفا، مخفیانه
متضاد: درخفا، مخفیانه