معنی عر در لغت نامه دهخدا

به بدی انداختن کسی را. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)، آلودن کسی را به بدی. (منتهی الارب)، رسانیدن کسی را به مکروهی، از بیخ برکندن موی. (منتهی الارب) (آنندراج)، باز افکندن زمین را. (از اقرب الموارد) (آنندراج) (منتهی الارب)، حاجتمند شدن. (از اقرب الموارد) (قطرالمحیط) (منتهی الارب)، نیازمندی نمودن کسی را، گرگین شدن شتران. (منتهی الارب) (آنندراج)، اندوهگین کردن کسی را. (منتهی الارب)، دادن کسی را بی خواست. (منتهی الارب) (آنندراج)، سرگین در زمین کسی کردن. (تاج المصادر). سرگین انداختن. (منتهی الارب)، کسی را غمگین کردن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر)، گشن ناک گردیدن. (منتهی الارب)

معنی عر در لغت نامه دهخدا

گشن ناک گردیدن. (منتهی الارب). عَرّ

معنی عر در لغت نامه دهخدا

جرب، عیب، شر، آنکه زود از شیر گرفته شود. (از اقرب الموارد). کودکی که زود از شیر باز داشته شود یا عام است. (ناظم الاطباء)، کرکس. (مهذب الاسماء)، نهیق خر. بانگ خر. رجوع به عرعر و عروعر شود

معنی عر در لغت نامه دهخدا

گر. عَرّ. عرّه. با فتح اول جرب است و بضم اول قروحی است در اعناق ابل و فصلان. (از منتهی الارب) (آنندراج). قرحه هایی در گردن شتر، جرب. (از اقرب الموارد). گری و جرب. (ناظم الاطباء)، بیماریی است که از آن پشم گوسپند و شتر برافتد. (منتهی الارب) (آنندراج). بیماریی است که از آن پشم شتر بریزد. (از اقرب الموارد). در صحاح است که قروحی است مثل قوباء که بر پاهای شتر ظاهر شوند و از آن آب زرد ریزش کند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب)، زرق پرنده. (از اقرب الموارد)، زرق پسر، کودک. (از اقرب الموارد)، طفل که زوداز شیر باز داشته شود. (آنندراج)، عُرّاالوادی، دو طرف آن را گویند. (از اقرب الموارد)

معنی عر در فرهنگ لغت هوشیار

گری، راز، آک آهوک، شیرزد بچه ای که او را زود از شیر بگیرند پیخال (فضله مرغ)، کودک، گری

معنی عر - جستجوی لغت در جدول جو

عر

لغت نامه دهخدا

عر

لغت نامه دهخدا

عر

لغت نامه دهخدا

عر

لغت نامه دهخدا

عر

فرهنگ لغت هوشیار

عرشیا

(پسرانه)

هم ریشه با عرش عربی

فرهنگ نامهای ایرانی

عروج

(پسرانه)

بالا رفتن، پیشرفت کردن، ترقی

فرهنگ نامهای ایرانی

عرفانه

(دخترانه)

عرفان (عربی) + ه (فارسی) مرکب از عرفان (معرفت) + ه (پسوند نسبت)

فرهنگ نامهای ایرانی

عرفان

(دخترانه و پسرانه)

یکی از مراحل سلوک، معرفت، شناخت خداوند

فرهنگ نامهای ایرانی

عرشیان

(دخترانه)

عرش (عربی) + ی (فارسی) + ان (فارسی) ملائکه، فرشتگان

فرهنگ نامهای ایرانی

عربده جو

ستیزه جو، جنگجو، آشوب طلب، آنکه نعره و فریاد می زند و آشوب برپا می کند

فرهنگ فارسی عمید

عریض

مقابل طویل، پهناور، پهن، در علوم ادبی در علم عروض بخری بر وزن مفاعیلن فعولن مفاعیلن فعولن

فرهنگ فارسی عمید

عرس

زفاف
مهمانی و جشن عروسی، عروسی، ازدواج، جشنی که به مناسبت ازدواج دو نفر برگذار می شود، پیوگانی، طو، بیوگانی، طوی، زلّه
مهمانی و طعامی که بعد از آوردن عروس به خانۀ داماد می دهند

فرهنگ فارسی عمید