- عث (عِث ث)
افعی که افعی دیگر را خورد. ج، عثاث. (اقرب الموارد)
معنی عث - جستجوی لغت در جدول جو
- عث (عُث ث)
هو عث مال، او تباه کننده شتران است. (منتهی الارب)
- عث (حَ ظَ لَ)
خوردن مته پشم را و درافتادن در آن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، ستیهیدن. (منتهی الارب). الحاح. (اقرب الموارد) ، گزیدن مار کسی را. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، برگرداندن کلام را بر کسی یا سرزنش کردن او را. (اقرب الموارد)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(عِ یَ)
لغت نامه دهخدا
خاک، گرد، گل و لای که به اطراف پایها زیر و بالا کرده باشی. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) ، نشان پنهان. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) : واز عثیر عبیربیز ادهم جهانگرد... خاک آن وادی را...خاصیت سرمۀ اصفهانی بخشیده. (درۀ نادره ص 388)
(عُ ثَ ثَ)
لغت نامه دهخدا
مصغر عثیثه، متۀ خرد و ضعیف. منه المثل عثیثه تقرم جلداً أملساً، یعنی کرمک ضعیف پوست تابان را خوردن میخواهد، در حق کسی گویند که در چیزی فوق طاقت خود کوشش کند و نتواند که برسد و بر آن قادر شود. (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد)
شکوخیدن به سر درافتادن سرخوردن لغزیدن بسر افتادن شکوخیدن لغزیدن، لغزش
نام پیشین ترکیه، نام پرشان (سکه) کشور عثمانی منسوب به عثمان بن عفان، منسوب به عثمان جد آل عثمان (سلاطین قدیم ترکیه) جمع عثمانیان، مجموعه ممالکی که تحت حکومت سلاطین آل عثمان بود
چوزه شوات شوات (بوقلمون، حباری که تازی گشته هوبره با چرز است)، مار زاد، بچه اژدها، نامی است در تازی ویژه مردان جوجه هوبره، مار، بچه مار، از اعلام مردان است
کشت بارانخور، دروغ گفتن، جهیدن رگ، به سردرافتادن شکوخیدن آله (عقاب)، دروغگوی
لغزش ها، به سرافتادگی ها شکوخه ها جمع عثرت لغزشها بسر در افتادگی ها، خطاها سهوها
