- سرر
سریرها، تخت پادشاهی ها، اورنگ ها، جمع واژۀ سریر
معنی سرر - جستجوی لغت در جدول جو
- سرر (سِ رَ)
آنچه بریده شود از ناف کودک، پوست سماروغ، گل و خاک که بر وی چفسیده باشد، آخر شب از ماه، شکنهای کف دست و پیشانی. ج، اسرار، اساریر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، ولد له ثلاثه علی سرر، وقتی گویند که سه فرزند نرینه پیدا شود و میان آنها مادینه ای نبود. (ناظم الاطباء)
- سرر (سُ رُ)
سرشاخ گیاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ سره. (ناظم الاطباء) ، جمع واژۀ سریر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- سرر (سُ رَ)
پوست سماروغ، گل و خاک که بر وی چفسیده باشد، آخر شب از ماه یا میانۀ آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- سرر (سُ رَ)
موضعی است نزدیک مکه، در آن درختی بود که هفتاد نبی را در زیر آن درخت ناف بریده اند یعنی در زیر آن درخت متولد شده اند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
- سرر (سَ رَ)
خطهای کف دست و شکنهای آن. ج، اسرار. (ناظم الاطباء). خطوط کف و پیشانی. (اقرب الموارد) ، تجویف و کاواکی. (ناظم الاطباء). میان کاواکی چیزی. (ازاقرب الموارد) ، آنچه دایه بازبرد از ناف کودک. (مهذب الاسماء). آنچه بریده شود از ناف کودک. (منتهی الارب) ، میانۀ چیزی، جراحت کرکره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، آخرین شب از ماه یا میانۀ آن
- سرر
سره تخت پادشاهی اورنگ، تخت مسند جمع اسره سرر. یا سریر اعلی. تخت سلطنت. یا سریر فلک. بنات النعش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پولی که قبل از مسافرت به مسافر می دهد، کودک نوزاد که او را کنار راه بگذارند تا دیگری ببرد
آنچه، به ویژه مایعات، که به واسطۀ پر شدن ظرفی یا جایی مانند حوض از آن فرو ریزد، فروریختن چیزی، به ویژه مایعات، از ظرفی یا جایی به واسطۀ پر شدن آن
(اِ عِ)
لغت نامه دهخدا
سریه گرفتن کسی را. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (ازمتن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) : تسرر فلان، اتخذ سریه و یقال تسری ایضاً علی الابدال... (اقرب الموارد) ، بزنی گرفتن مردی مالدار و لئیم دختری را، یا بزنی گرفتن دختری بی چیز را بخاطر شرافت نسب او. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، شکافته شدن جامه. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد) (از المنجد) : تسررالثوب، تشقق
