معنی سربلند در فرهنگ فارسی عمید

سرافراز، سرفراز، مفتخر، با افتخار، سربلند ساختن: کنایه از کسی را سرافزار کردن، مفتخر ساختن، سربلند شدن: کنایه از سرافراز شدن، مفتخر گشتن، سربلند کردن: کنایه از سربلند گردانیدن، سربلند گشتن: کنایه از سرافراز شدن، مفتخر گشتن

معنی سربلند در لغت نامه دهخدا

سرفراز و عالی مرتبه. (آنندراج). مفتخر. سرفراز. مباهی:، سربلندان چون به مخدومی رسند، خادمی را خاک پست خود کنند.، خاقانی.، سربلندیم هست و تاج و سریر، نبود هیچ سربلند حقیر.، نظامی.، گر به سمع تو دلپسندشود، چون سریر تو سربلند شود.، نظامی.،، بلند. عالی:، ولی دارم اندیشه ای سربلند، که بر صید شیران گشایم کمند.، نظامی

معنی سربلند در فرهنگ لغت هوشیار

مفتخر، عالی مرتبه، سرافراز

معنی سربلند در فرهنگ فارسی معین

سرافراز، آبرومند، عالی

معنی سربلند در فرهنگ واژه مترادف متضاد

سرافراز، سرفراز، مباهی، مفتخر، متضاد: سرافکنده

معنی سربلند - جستجوی لغت در جدول جو

سربلند

فرهنگ فارسی عمید

سربلند

لغت نامه دهخدا

سربلند

فرهنگ لغت هوشیار

سربلند

فرهنگ فارسی معین

سربلند

فرهنگ واژه مترادف متضاد

سربلند شدن

کنایه از سرافراز شدن، مفتخر گشتن

فرهنگ فارسی عمید

سربلند کردن

کنایه از سربلند گردانیدن

فرهنگ فارسی عمید

سر لدن

راز الٰهی، سرّ لدنّی برای مثال تا که در هر گوش نآید این سخن / یک همی گویم ز صد سرّ لدن (مولوی - ۱۰۶)

فرهنگ فارسی عمید

سربینه

جایی در گرمابه که در آنجا لباس های خود را از تن درآورند و به داخل حمام بروند، بینه، رخت کن سر حمام

فرهنگ فارسی عمید

سربلندی

سرافرازی، افتخار

فرهنگ فارسی عمید

پابلند

پادراز، حیوانی که پاهای دراز دارد، مثل شتر، اسب و استر

فرهنگ فارسی عمید

سروبند

عهد، زمان، وقت، هنگام

فرهنگ فارسی عمید

سربلند ساختن

کنایه از کسی را سرافزار کردن، مفتخر ساختن

فرهنگ فارسی عمید

سربند

آنچه به سر ببندند، روسری زنان، شال و دستار که مردان به سر ببندند، آنچه با آن سر چیزی را ببندند، کنایه از موقع، هنگام

فرهنگ فارسی عمید

سرالنگ

(سَ لَ)

دهی است از دهستان فریمان شهرستان مشهد. دارای 191 تن سکنه است. آب آنجا از قنات تأمین میشود. محصول آن غلات، بنشن. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

سراوند

(سَ وَ)

قصبه ای از خواف به نیشابور. (مفاتیح العلوم)

لغت نامه دهخدا

پابلند

(بُ لَ)

ستور که قوائم بلند دارند چون اشتر و استر و اسب و خر. مقابل کوتاه پا چون گوسفند و بز و میش

لغت نامه دهخدا

سربانگ

(سَ)

مرغی که درخت را با منقار خود سوراخ کند و دارکوب نیز گویند. (ناظم الاطباء) (اشتینگاس)

لغت نامه دهخدا

سربند

(سَ بَ)

ده بخش نمین شهرستان اردبیل. دارای 210 تن سکنه است. آب از رود خانه قره سو و محصول آن غلات است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

بربلند

(بَ بُ لَ)

بسیار بلند. (آنندراج) (ناظم الاطباء).

لغت نامه دهخدا

سربند

(سَ بَ)

پنبه یا جامه و یا چوبی که بر دهانۀ شیشه فروبرند تا مظروف از ریختن و تباهی مصون ماند. آنچه بر سرظرفی چرمین یا از شیشه و غیره بندند از جامه و چرم و غیره. (یادداشت مؤلف) ، اختیار (؟) وآگاهی راز، کوچه بند. (غیاث) (آنندراج) ، عصابه که زنان بر سر بندند. (آنندراج). عصابه. (ربنجنی) (دهار). معصب. (ملخص اللغات حسن خطیب). تاج. (یادداشت مؤلف). عمامه:
یکی خوب سربند پیکر بزر
بیابد از این رنج فرجام بر.
فردوسی.
یکی شاره سربند پیش آورید
همه تار و پود اندر او ناپدید.
فردوسی.
زپور بهو چون شنید آگهی
فرستاد سربند و مهر شهی.
اسدی.
افتاد چنانکه دانه از کشت
سربند قصب به رخ فروهشت.
نظامی.
گر او را دعوی صاحب کلاهی است
مرا نیز از قصب سربندشاهی است.
نظامی.
دامک و سربند بگویم که چیست
نام یکی آفت و دیگر بلا.
نظام قاری (دیوان البسه ص 107)

پنبه یا جامه و یا چوبی که بر دهانۀ شیشه فروبرند تا مظروف از ریختن و تباهی مصون ماند. آنچه بر سرظرفی چرمین یا از شیشه و غیره بندند از جامه و چرم و غیره. (یادداشت مؤلف) ، اختیار (؟) وآگاهی راز، کوچه بند. (غیاث) (آنندراج) ، عصابه که زنان بر سر بندند. (آنندراج). عصابه. (ربنجنی) (دهار). مِعْصَب. (ملخص اللغات حسن خطیب). تاج. (یادداشت مؤلف). عمامه:
یکی خوب سربند پیکر بزر
بیابد از این رنج فرجام بر.
فردوسی.
یکی شاره سربند پیش آورید
همه تار و پود اندر او ناپدید.
فردوسی.
زپور بهو چون شنید آگهی
فرستاد سربند و مهر شهی.
اسدی.
افتاد چنانکه دانه از کشت
سربند قصب به رخ فروهشت.
نظامی.
گر او را دعوی صاحب کلاهی است
مرا نیز از قصب سربندشاهی است.
نظامی.
دامک و سربند بگویم که چیست
نام یکی آفت و دیگر بلا.
نظام قاری (دیوان البسه ص 107)

لغت نامه دهخدا

سربلندی

(سَ بُ لَ)

سرفرازی. مقابل سرافکندگی. مفاخرت. مباهات:
تاج را سربلندی از سر تست
بخت را پایگاهی از در تست.
نظامی.
گرچه بهرام سربلندی داشت
دانش و تیغ و زورمندی داشت.
نظامی.
فراخی باد از اقبالش جهان را
ز چترش سربلندی آسمان را.
نظامی.
لیلی ز سریر سربلندی
افتاده به چاه دردمندی.
نظامی.
برآستان جانان گر سر توان نهادن
گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد.
حافظ.
در آستان جانان از آسمان میندیش
کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی.
حافظ