معنی سربلند کردن
- سربلند کردن
- کنایه از سربلند گردانیدن
واژههای مرتبط با سربلند کردن
سربلند کردن
- سربلند کردن
- سر برافراشتن، قیام کردن، شوریدن، شورش کردن
سر بلند کردن
- سر بلند کردن
- سر بر افراشتن، خود نمایی کردن عرض وجود کردن، افتخار کردن
سر بلند کردن
- سر بلند کردن
- بلند کردن سر خود، سر برافراشتن، سر برداشتن
غرولند کردن
- غرولند کردن
- سخن آهسته گفتن از سر خشم غرغر کردن
سربلند شدن
- سربلند شدن
- کنایه از سرافراز شدن، مفتخر گشتن
دربند کردن
- دربند کردن
- در قید کردن اسیر و محبوس. (ناظم الاطباء). مقید کردن. محبوس کردن. زندانی کردن:
دربند مدارا کن و دربند میان را
دربند مکن خیره طلب ملکت دارا.
ناصرخسرو.
یکی آیینه و شانه درافکند
به افسونی به راهش کرد دربند.
نظامی.
زآنکه آوازت ترا دربند کرد
خویش او مرده پی این پند کرد.
مولوی.
، سد باب کردن. (ناظم الاطباء)
بلند کردن
- بلند کردن
- برداشتن چیزی و بالا بردن، برافراشتن (بناو مانند آن)، راست کردن (قد و قامت)، آماده کردن پسر یا دختر یا زنی برای مباشرت با او، دزدیدن، بزرگ کردن، دراز کردن، برخیزاندن، بیدار کردن از خواب
سرند کردن
- سرند کردن
- غربال کردن (غلات خاک و شن زغالء غیره) به وسیله سرند
بلند کردن
- بلند کردن
- برافراشتن، بالا بردن، برداشتن چیزی از زمین یا از جایی
