معنی روغنین - جستجوی لغت در جدول جو

روغنین

لغت نامه دهخدا

روشنان

ستارگان مثلاً روشنان فلک

فرهنگ فارسی عمید

رواندن

به راه رفتن وا داشتن، به راه انداختن، فرستادن
جاری کردن، جریان دادن، رایج کردن

فرهنگ فارسی عمید

روغنی

روغن دار، چرب، نانی که در خمیر آن روغن زده باشند، روغنگر

فرهنگ فارسی عمید

خوانین

خان ها، لقب احترام آمیز برای سران قبایل و مالکان، جمع واژۀ خان

فرهنگ فارسی عمید

روغناس

روناس، گیاهی پایا و خودرو با برگ های نوک تیز و گل های کوچک زرد رنگ که ریشۀ آن در تهیه رنگ قرمز کاربرد دارد، رودن، رودنگ، روین، روینگ، رویناس، زغنار

فرهنگ فارسی عمید

روغندان

ظرف روغن، جای روغن

فرهنگ فارسی عمید

قوانین

قانونها، مقررات و احکامی که از طرف دولت و مجلس برای برقراری نظم و اداره کردن امور جامعه وضع شود، جمع واژۀ قانون

فرهنگ فارسی عمید

روغنگر

کسی که کارش گرفتن روغن از دانه های گیاهان است، عصار، روغنی

فرهنگ فارسی عمید

قوانین

(قَ)

جمع واژۀ قانون. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) :
نندیشم از ملوک و سلاطینش
دیگر کنم رسوم و قوانینم.
ناصرخسرو.
رجوع به قانون شود

لغت نامه دهخدا

خوزنین

(خُزْ)

دهی است جزء دهستان رامند بخش بوئین شهرستان قزوین، واقع در شمال باختری بوئین و راه عمومی. این دهکده در جلگه قرار دارد با آب و هوای معتدل و 923 تن سکنه که بزبان تاتی صحبت می کنند. آب آن از رود خانه خررود و محصول آن غلات و نخود و مختصر میوه، باغ و شغل اهالی زراعت و جاجیم و گلیم و کرباس بافی است. راه مالرو دارد ولی میتوان ماشین برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

خوانین

(خَ)

ناحیتی از غور است و اندر وی مقدار سه هزار مرد است. (حدود العالم)

لغت نامه دهخدا

خوانین

(خَ)

جمع واژۀ خان، لغت ترکی است و در اصل لقب پادشاهان ترکستانست والحال در لقب امراء مستعمل شده و فارسیان عربی دان این لفظ را بطور عربی جمع کرده اند. (آنندراج). جمع واژۀ خان، و خان صورتی از خاقان است. (یادداشت بخط مؤلف)

لغت نامه دهخدا

کوانین

(کَ)

جمع واژۀ کانون. (ازاقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به کانون شود

لغت نامه دهخدا

روغنینه

(رَ / رُو غَ نَ / نِ)

نانی که در روغن خمیر آن را پهن کرده پزند. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از انجمن آرا) (از برهان). نانی که خمیر آنرا در روغن پزند و روغنی نیز گویند. (از شعوری ج 2 ورق 27). و رجوع به روغنی شود، نانهای گرمی که روی هم چینند و لابلای آنها روغن ریزند. (از آنندراج) (از برهان) (ناظم الاطباء). نازک

لغت نامه دهخدا

رغنین

(رَ)

شلوارو تنبان و رغین. (ناظم الاطباء) (از شعوری ج 2 ورق 12). پای جامه و ازار. (آنندراج). رجوع به رغین شود

لغت نامه دهخدا

روغنی

(رَ / رُو غَ)

از ملازمان اکبر شاه هند و متوفای سال 980 هجری قمری و شاعری لاابالی ولی دارای طبعی خوش بود. دوبیت زیر از اوست:
از جفای او نمی نالم که می ترسم رقیب
داند از تأثیر فریادم که از بیداد کیست.
بود چون اخگری در خاک راه او دل گرمم
که بردارد به بازی طفل و از دست افکند زودش.
(از آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 165) (از فرهنگ سخنوران).
و رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود

لغت نامه دهخدا

روغنی

(رَ / رُو غ)

دهی از دهستان چاپلق بخش الیگودرز شهرستان بروجرد. سکنۀ آن 589 تن. آب آن از قنات. محصول عمده آنجا غلات و لبنیات و چغندر و پنبه. راه آن اتومبیلرو. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

موذنین

جمع موذن، بانگیان نیاخوانان، جمع موذن در حالت نصبی و جری (درفارسی مراعات این قاعده نکنند)

فرهنگ لغت هوشیار

روغنی

منسوب به روغن: ماده روغنی، نانی که خمیر آنرا با روغن سرشته باشند روغنینه، آنکه روغن گیرد روغنگر عصار

فرهنگ لغت هوشیار

روغندان

ظرف روغن، حقه مرهم

فرهنگ لغت هوشیار

روغنگر

آنکه روغن از دانه های نباتی گیرد عصار روغنی

فرهنگ لغت هوشیار

موقنین

جمع موقن در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند)

فرهنگ لغت هوشیار

قوانین

جمع قانون

فرهنگ لغت هوشیار

راغبین

جمع راغب در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند)

فرهنگ لغت هوشیار

روانیدن

فرستادن ارسال، جاری ساختن، رایج کردن

فرهنگ لغت هوشیار

روشنان

جمع روشن، ستارگان

فرهنگ لغت هوشیار

روغنینه

منسوب به روغن روغن دار، نان روغنی

فرهنگ لغت هوشیار

خوانین

جمع خان، از ریشه ترکی ساخته فارسی گویان سروران میران جمع خان خانان پادشاهان امیران

فرهنگ لغت هوشیار

روغناس

گیاهی است از تیره روناسیان بسیار شبیه به شیر پنیر دارای برگهای نوک تیز و گلهای کوچک و زرد ارتفاع آن به دو متر میرسد ولی برگهای آن درشت تر است و از ریشه آن ماده قرمز رنگی بدست میاید که در رنگرزی بکار رود

فرهنگ لغت هوشیار

مومنین

جمع مومن، باور داران: مرد جمع مومن در حالت نصبی و جری (در فارسی مراعات این قاعده نکنند) : دوازده هزار قاب طعام و حلوا کشیده و فقرا ومساکین بل کافه مومنین از سپاهی ورعیت از آن بهرور گشته... اهل ایمان، مردم دیندار

فرهنگ لغت هوشیار