معنی دنبوقه - جستجوی لغت در جدول جو

دنبوقه

لغت نامه دهخدا

تنبوشه

لولۀ سفالی کوتاه که در زیر زمین یا میان دیوار برای ساختن راه آب به کار می رود، گنگ، موری

فرهنگ فارسی عمید

کنبوره

مکر، فریب، نیرنگ، دستان، برای مثال دستگاه او نداند کز چه روی / تنبل و کنبوره در دستان اوی (رودکی - ۵۴۰)، غوغا، همهمه

فرهنگ فارسی عمید

صندوقه

نوعی دیوار که آجرها را در آن ایستاده مانند دیوارۀ صندوق، قرار دهند، به طوری که میان هر دو آجر به پهنای یک آجر خالی باشد
صندوقۀ سینه: در علم زیست شناسی کنایه از قفسۀ سینه، قسمت بالای ستون فقرات، دنده ها و استخوان جناغی که قلب و ریه ها در آن قرار دارد

فرهنگ فارسی عمید

دنباله

دم، دم مانند، هر چیز شبیه دم که در عقب چیزی باشد، کنایه از پس، پی، کنایه از پیرو، کنایه از بقیه

فرهنگ فارسی عمید

سنبوسه

نوعی خوراک یا آش که خمیر آرد گندم را نازک و سه گوشه می برند و در آن گوشت و پورۀ سیب زمینی می پیچند و طبخ می کنند، لچک زنانه، هر چیز سه گوشه، مثلث شکل

فرهنگ فارسی عمید

انبوبه

انبوب ها، فاصلۀ میان دو بند یا گره نی، جمع واژۀ انبوب

فرهنگ فارسی عمید

زنبوره

زنبورک، در امور نظامی نوعی پیکان یا سلاح نوک تیز

فرهنگ فارسی عمید

انبوده

(اَمْ دَ / دِ)

انباشته شده. گردآمده. رجوع به انبودن شود، چیدن. قطف. حصاد. (یادداشت مؤلف) :
نیک افکن تخم تات نیکی روید
تخم بد افکن همیشه خار انبوید.
؟ (از ترجمان البلاغۀ رادویانی از یادداشت مؤلف).
، پراکنده کردن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

انبوشه

(اُمْ شَ)

انبوش. رجوع به انبوش شود

لغت نامه دهخدا

دابوقه

(قَ / قِ)

بطیخ هندی. دابوغه

لغت نامه دهخدا

انبوثه

(اُمْ ثَ)

بازیی است که چیزی زیر خاک کنند پس هرکه او را برآرد غالب باشد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج). بازیی است کودکان را، چیزی را در حفره ای پنهان کنند هرکه بیرون آورد برنده شود. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

دبوقه

(دَبْ بو قَ)

موی بافته. لغه مولده است. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دبوقه

(دَ قَ / قِ)

نای انبان. (آنندراج) :
من گله رانم او دبوقه زنست
کلهش بین که لعل قوقۀ اوست.
خاقانی.
دست من کم ز پای اوست بلی
قلم من کم از دبوقۀ اوست.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

قنجوقه

ترکی آویزند ترگون فتراک سموت

فرهنگ لغت هوشیار

دنباله

دم، هر چیز مانند دم که در عقب چیزی باشد دم مانند، پی پس پیرو عقب عقبه، بقیه چیزی پس مانده، ضمیمه توضیح: به معنی اخیر لازم الاضافه است

فرهنگ لغت هوشیار

تنبوره

یکی از آلتهای موسیقی ذوی الاوتار که دسته ای دراز و کاسه ای کوچک مانند سه تار دارد

فرهنگ لغت هوشیار

منطوقه

منطوقه در فارسی مونث منطوق: گفتار سخن مونث منطوق

فرهنگ لغت هوشیار

کنبوره

مکر و دستان و فریبندگی باشد، تنبل

فرهنگ لغت هوشیار

تنبوشه

لوله سفالین یاسمنتی کوتاه که در زیر خاک یا میان دیوار کار گذارند تا از آن آب عبورکند

فرهنگ لغت هوشیار

طنبوره

طنبور. یا طنبوره بربری (بربریه) قسمی لورای بدوی در فلسطین و مصر معزف چغانه. یا طنبوره از غلاف (جوال) بیرون آوردن (کردن) فاش کردن راز

فرهنگ لغت هوشیار

صندوقه

کارسانه آنچه به شکل صندوق باشد، یا صندوق سینه. قفسه سینه

فرهنگ لغت هوشیار

دنیویه

مونث دنیوی امور دنیویه

فرهنگ لغت هوشیار

زنبوره

نوعی زنبور سیاه بزرگ، نوعی توپ کوچک زنبورک، کمانی آهنین و نوک تیز زنبورک، سازیست که صدای آن شبیه صدای زنبور است و آن چوبی بود که بر دو سرآن کدو نصب میکردند و دو تار بر آن بسته مینواختند (بیشتر در هند) کنگری، گروه بسیار مردم انبوه

فرهنگ لغت هوشیار

انبوثه

بازی گنج: چیزی را زیر خاک کنند و هر کس یافت برنده است

فرهنگ لغت هوشیار

انبوبه

لوله ماسوره انبوب لوله

فرهنگ لغت هوشیار

سنبوسه

هر چیز سه گوشه عموما مثلث، لچک زنان مخصوصا، نوعی خوراکی و آن چنانست که خمیر آرد گندم را سه گوشه برند و در آن قیمه گوشت و لپه جای دهند و پزند، قطاب

فرهنگ لغت هوشیار

دنباله

((دُ لِ))

دم، دم مانند، هر چیز شبیه به دم، پی، پس، پیرو، عقب، بقیه چیزی، پس مانده

فرهنگ فارسی معین

زنبوره

((زَ رَ یا رِ))

نوعی زنبور سیاه بزرگ، نوعی توپ کوچک، زنبورک کمانی آهنین و نوک تیز، زنبورک، سازی است که صدای آن شبیه صدای زنبور است و آن چوبی بود که بر دو سر آن دو کدو نصب می کردند و دو تار بر آن بسته می نواختند (بیشتر در هند)، کنگری

فرهنگ فارسی معین