- حاف (حاف ف)
نعت فاعلی از حف ّ. گرداگردآینده چیزی را، و منه قوله تعالی: و تری الملائکه حافین من حول العرش... (قرآن 75/39) ، سخت چشم زخم رساننده، سویق حاف ّ، پست لت ناکرده. (منتهی الارب)
معنی حاف - جستجوی لغت در جدول جو
- حاف (فِنْ)
نعت فاعلی از حفی و حفوه. برهنه پای، سوده پای. (منتهی الارب) ، نعت فاعلی از حفایه و تحفایه. مبالغه کننده در مهربانی و نوازش و ظاهرکننده فرحت و سرور و بسیار پرسنده از حال کسی. (منتهی الارب) (تاج العروس)
- حاف (حاف ف)
یکی از حافّان. (مهذب الاسماء). رجوع به حافان شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
نگهبان، آنکه تمام یا بخشی از قرآن را از حفظ کرده است، لقب شاعر بزرگ قرن هشتم، خواجه شمس الدین محمد شیرازی
حفظ کننده، نگه دارنده، نگهبان، نگهدار، ازبردارنده، ویژگی کسی که تمام یا بخشی از قرآن را حفظ است
(فِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از حفل، ضرع حافل، پستان بسیارشیر و پرشیر. ج، حفل، حوافل. (مهذب الاسماء) : شاه حافل، گوسفند بسیارشیر، واد حافل، وادی بسیارتوجبه، یعنی بسیارسیل
(فِ)
لغت نامه دهخدا
جائی که دوتا میشود کنج دهان بجانب روی. (منتهی الارب) ، اول کار. (مهذب الاسماء) ، حالت اصلی، خلقت اولی
(فِ)
لغت نامه دهخدا
دیهی است میان بالس و حلب و دیر حافر بدانجاست. راعی گوید:
أ من آل وسنی آخراللیل زائر
و وادی العویر دوننا والسواخر
تخطت الینا رکن هیف و حافر
طروقاً و انی منک هیف و حافر.
و همه این نامها مواضعی نزدیک به شام میباشد. (معجم البلدان)
أ من آل وسنی آخراللیل زائر
و وادی العویر دوننا والسواخر
تخطت الینا رکن هیف و حافر
طروقاً و انی منک هیف و حافر.
و همه این نامها مواضعی نزدیک به شام میباشد. (معجم البلدان)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
کنار چیزی. کنارۀ رود. ج، حافات. (مهذب الاسماء) ، حاجت، سختی. شدّت، گاو خرمن کوبی که بر کناره باشد و نسبت به گاوان همراه خود زیاده تر گردش دارد. (منتهی الارب)
(فِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از حفد و حفود و حفدان، نواسۀ پسرینه. (مهذب الاسماء). نژاد پسرینه. نواده. نبیره. فرزندزاده. (غیاث از کنز). دخترزاده، داماد. (غیاث) (کنزاللغات) ، پدرزن، برادرزن، یار. یاریگر. دوست. (غیاث) (کنزاللغات) ، خدمتکار. (غیاث). در خدمت شتابنده. نیکوخدمت. ج، احفاد، حفده، حوافد
نعت فاعلی از حفی ً و حفوهً، برهنه پای، (منتهی الارب)، پابرهنه، (منتهی الارب) : التزام کرد عورات را سافرات الوجوه، و رجال را حافیات الارجل از خانها بیرون آورد، (جهانگشای جوینی)،
آن یکی تا کعبه حافی میرود
وآن یکی تا مسجد از خود می شود،
مولوی،
، سوده پای، (منتهی الارب)، سوده سپل، سوده سم، (منتهی الارب)، ج، حافون، حافات، (مهذب الاسماء)، حفاه، (منتهی الارب) (غیاث اللغات)، قاضی، (منتهی الارب)، داور
آن یکی تا کعبه حافی میرود
وآن یکی تا مسجد از خود می شود،
مولوی،
، سوده پای، (منتهی الارب)، سوده سپل، سوده سم، (منتهی الارب)، ج، حافون، حافات، (مهذب الاسماء)، حفاه، (منتهی الارب) (غیاث اللغات)، قاضی، (منتهی الارب)، داور
قوه حافظه، مقابل قوه ذاکره، نیروئی است که جای آن تجویف اخیر دماغ است و کار آن نگاهداری چیزهائی است که نیروی واهمه آنرا درک کند از امور جزئیه، پس حافظه خزانه وهم است مانند خیال برای حس مشترک
نوه نبیره، پیشیار، نگارگر فرزند زاده نبیره نوه، خدمتکار مدد کار خادم، جمع حفده
صفت برهنه پا، پابرهنه، پاپتی
پاسدار، حارس، حامی، محافظ، مدافع، مهیمن، نگاهبان، نگهبان، حفظکننده